 |
| Een roman over een liefde uit vervlogen tijden |
Vakantieroman over een liefde uit het verleden
In de openbare bibliotheek kijk ik regelmatig of er bij de ‘afgeschreven exemplaren’ nog iets leuks tussen zit voor me. Meestal heb ik geluk ;).
Deze keer lag de roman Een liefde uit vervlogen tijden van Michelle Paver op me te wachten. Vakantieleesvoer voor slechts 25 eurocent per titel (*rondedansje doet*). Deze roman – beetje Bouquetreeks-plus-niveau - had ik al eens gelezen, maar zo’n lekkere dikke pil van 415 blz. is ideaal om te herlezen tijdens de zomervakantie.
De opzet en inhoud van 'Een liefde uit vervlogen tijden'/'A Place in the hills' (2001) lijkt wat op het door veel mensen gelezen en geprezen 'Verloren Labyrint' van Kate Mosse. In beide romans gaat het over de Pyreneeën, zuid-Frankrijk, spelen de verhalen zich zowel in het heden als in het verre verleden af, is er een historisch/spirituele inslag, gaat een archeologe op onderzoek uit en is de verhaallijn gebaseerd op een echo uit voorbije levens.
In tegenstelling tot 'Verloren Labyrint' is deze roman simpeler van taal.
Michelle Paver
In Nederland is Michelle Paver vooral bekend als kinderboekenschrijfster van de reeks ‘Avonturen uit een magisch verleden’. In deze serie beleeft Torak, een jongen uit de prehistorie, avonturen met een bevriende wolf. Michelle Pavers romans voor volwassenen zijn hier minder bekend en niet allemaal vertaald in het Nederlands.
Ik heb de indruk dat Michelle - al dan niet bewust of onbewust - herinneringen aan haar eigen vorige levens verwerkt(e) in enkele van haar boeken. Hiervoor vond ik in haar tekstpassages en in spaarzaam gegeven interviews aanwijzingen.
Fascinatie als kind voor prehistorie
Zo vertelde ze een keer in een interview:
“Als kind had ik twee grote passies: wolven en het stenen tijdperk. Ik was altijd benieuwd of ik me zou redden in die tijd, met hutten bouwen en jagen voor het avondeten. Ik verruilde mijn bed voor slapen op de grond. Ik spitte thuis onze voortuin om, om er geneeskrachtige kruiden in de planten. Ik wilde een konijn villen om kleding van zijn vacht te maken, iets wat me niet lukte. Mijn ouders lieten me mijn gang gaan. Ze kochten zelfs een hond voor me, zodat ik niet langer om een wolf zou vragen.”
Dergelijke lang aanhoudende fascinaties van kinderen voor een specifieke tijdsperiode in de geschiedenis zijn nogal eens terug te voeren op herinneringen aan voorbije levens.
Flarden vorige levens
Zelf vond ik de meeste aanwijzingen voor het gebruik van stukjes uit Michelle's eigen vorige levens in één van haar romans uit de trilogie 'Daughters of Eden'.
Ik weet niet meer precies in welk deel, maar de beschrijvingen over gebeurtenissen in Schotland en op een Jamaicaanse plantage rond 1884 ontsproot vast niet geheel toevallig uit haar fantasievolle schrijversbrein.
In een van de delen uit die trilogie beschreef ze op bijzonder emotionele wijze hoe een klein meisje een bevalling bijwoonde en hoe dat meisje daarop reageerde. En over een jonge vrouw die verslaafd was aan een verdovend middel dat in die tijd door artsen werd voorgeschreven als onschuldig ontspanningsmiddel, met verstrekkende gevolgen voor het zenuwstelsel.
Die tekstpassages bevatten persoonlijke emoties en vorige-levens-aanwijzingen van de auteur, voor mij als energetische taalpuzzelaar leuk om tegen te komen tijdens het lezen.
De trilogie ‘Daughters of Eden’ is in het Nederlands vertaald als ‘De tand van de slang’ (Serpent’s Tooth), ‘Vuurvlinder’ (Fever Hill) en ‘Schaduwvanger’ (The Shadow Catcher).
Romeinse Gaius Cassius en zijn geliefde Tacita
In ‘Een liefde uit vervlogen tijden’ werkt archeologe Antonia aan de opgraving van een Romeinse villa in de heuvels aan de voet van de Franse Pyreneeën.
Ze is gefascineerd door de klassieken en in het bijzonder door de liefdesgedichten van Cassius, beroemd dichter en soldaat in het Romeinse leger. In een grot in de omgeving van de villa hoopt ze aanwijzingen over Cassius’ leven te vinden.
 |
| Liefde in het oude Rome |
Door elkaar lopen twee liefdesverhalen: dat van de Romeinse dichter Gaius Cassius, die zijn geliefde Tacita niet kan krijgen door standsverschil, en dat van de archeologe Antonia, die verliefd wordt op Patrick, terwijl ze verloofd is met ene Myles, een slapjanus die aan de drank en drugs verslaafd is.
Een Bloedprocessie in Rome in het jaar 53 voor Christus verbindt gebeurtenissen rondom de opgraving van een wijnkelk in Gorges de Sarac, in de zuidoostelijke Pyreneeën in de zomer va 1972.
Prima vakantieleesvoer als je van liefde, romantiek, archeologie en invloeden uit het voorbije verleden houdt. Extra boeiend als je open staat voor het onderwerp reïncarnatie.
Meer lezen over andere liefdes uit het verleden?
Meer lezen over relaties, de liefde en elkaar kennen uit voorbije levens?
Neem een kijkje op mijn website www.vorigelevens.nl en vraag het gratis ebook 'Vintage Life' aan of lees de informatie over mijn boeken 'Lichte zeden onder de zoden' en 'Hé, waar ken ik je van?'
Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl
