Als lichaamstaal de voertaal wordt - doof - slechthoren - Manon Spierenburg - boek
De roman, gebaseerd op gebeurtenissen uit haar eigen leven, van Manon Spierenburg 'DOOF!' heb ik in één ruk uitgelezen. Grappig, ontroerend, mooie zinnen. Om over na te denken.
Aanrader voor lezers die houden van onderwerpen als #communicatie #lichaamstaal #aanvoelen in plaats van #horen, doofheid #slechthorendheid #hond #vriendschappen en #relaties.
Manon is schrijfster. Ze leeft graag in haar eigen rustige bubbel. Dat doen wel meer schrijvers. Ze heeft niet in de gaten dat ze langzaamaan doof wordt, ze is gewoon af en toe sociaal wat onhandig. Denkt ze. Herdershond Willem past zich als vanzelf aan als hulphond. Lichaamstaal wordt de voertaal, zonder dat Manon dat door heeft. Kind en man passen zich aan door harder te praten. Alle chaos en stress die Manon tegenkomt omdat ze slecht hoort (gesprekken, telefoongesprekken) wijt ze aan chaos en drukte. Totdat ze ontdekt dat haar oren niet functioneren zoals zou moeten. En wat dan? Gehoorapparaten? Leren met stilte omgaan? Uit de kast komen dat ze slecht hoort?
Ik begreep ineens veel beter hoe mijn oude, bijna dove, moeder zich soms moet voelen. Met. Gehoorapparaat. Liplezend. Overleven in een wereld met geluid. Dit boek: een dikke vette aanrader om te lezen!
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl
