Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie

Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie
Marianne op Twitter (klik op afbeelding)

25 januari 2012

Kinderboekje 'Koen de Wolkenvlieger' nu gratis als pdf-bestand verkrijgbaar

Kinderboekje Koen de Wolkenvlieger voor Nieuwetijdskinderen

Samen met illustrator Hilbert Bolland maakte ik in 2002 het kinderboekje 'Koen de Wolkenvlieger', bedoeld voor hooggevoelige (Nieuwetijds) kinderen.
In 'Koen de Wolkenvlieger' legde ik via tekeningen en rijmtekst uit, dat nachtelijk bedplassen samen kan hangen met uittredingen tijdens diepe slaap. 
Als een gevoelig kind tijdens het slapen (te) ver 'reist' met z'n zielsenergie - uittreding -, kan het gebeuren dat het signaal van een volle blaas - van het lichaam in bed - onopgemerkt blijft.
Een hooggevoelig kind kun je voorafgaand aan het slapengaan leren focussen op 'dichter bij het lichaam blijven' tijdens nachtelijke uittredingen om zo bedplassen te voorkomen.
  
De oplage was klein. De verkoop minimaal. Toen het boekje eenmaal uitverkocht was, besloten we het niet te herdrukken vanwege te hoge druk- en opslagkosten.
Het boekje was een aantal jaren slechts tweedehands te koop of te leen in de openbare bibliotheek.



Alleen paranormale hulpverleners en therapeuten die werken met hoogsensitieve kinderen vroegen me er nog wel eens naar.
Gelukkig vinden we hoogsensitieve kinderen steeds gewoner. Ouders en verzorgers staan meer open voor andere manieren om bedplassen tegen te gaan. 

Vandaar dat ik een pdf-bestand heb gemaakt van dit kinderboekje. Je kunt het gratis downloaden via mijn website.
Gebruik je een iPad, mail het pdfbestand naar jezelf en open het in Ibooks.

De tekeningen zijn minder scherp dan in het oorspronkelijke hardcover boekje. Dit komt omdat het bestand niet te zwaar moest worden en ik de plaatjes van illustrator Hilbert Bolland moest verkleinen. De oorspronkelijke tekeningen zijn scherper en mooier qua grijstinten.

Op www.vorigelevens.nl vind je een aantal therapeutische verhalen over werken met hooggevoelige kinderen in mijn praktijk. Voor paranormaal gevoelige kinderen zijn vorige levens normale kost :).

Marianne Notschaele-den Boer

24 januari 2012

Nieuw artikel in Para-Astro over voorbije levens

Artikel over vorige levens in Para-Astro febr. 2012

Deze maand ligt het nieuwe nummer van Para-Astro (febr. 2012/nr. 300) in de winkel in België en Nederland. Het nummer staat in het teken van de liefde.

In dit Valentijnsnummer heeft de redactie o.a. aandacht besteed aan mijn boek 'Lichte zeden onder de zoden'. Zeer prettig dat ze mijn boek 'een verrijking voor eenieder' noemen.

Zelf schreef ik een artikel voor dit nummer - getiteld 'Waterlanders' - over de belevenissen van een cliënte uit mijn praktijk met angst voor regen en overstromingen. De cliënte herinnerde zich een leven dat zich afspeelde in Korea van de jaren 1950. Een leven waarin de liefde opbloeide tussen een jong Koreaans meisje en een Amerikaanse militair.


Oorlog in Korea - liefde en een vorig leven

Binnenkort zal ik de Nederlandse tekstversie op mijn website zetten.
(Op 5-3-2012 toegevoegd op http://www.vorigelevens.nl/para-astro-artikel-waterlanders.htm downloaden kan even duren ivm groot bestand, zelf vergroten bij inlezen aub)
In de Belgische Para-Astro - met een grotere oplage in België dan in Nederland - is de tekst hier en daar aangepast door de redactie met een Vlaamse woordje.
Wanneer het volgende nummer van Para-Astro verschijnt, geef ik het artikel vrij voor websitelezers.

Meld je aan voor een gratis update voor deze blog, dan krijg je vanzelf bericht wanneer je dat verhaal kunt lezen. Zie kader rechts.

Groetjes, Marianne Notschaele

23 januari 2012

Interview voor BangerSisters - Marianne Notschaele - Marieke Wolf - reïncarnatietherapie



In december 2011 interviewde Marieke Wolf me voor de website www.bangersisters.nlHieronder een kopie van de tekst:


Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatie is nog steeds een gebied waarover veel twijfel bestaat, dit terwijl er steeds meer harde bewijzen voor het bestaan van reïncarnatie worden geleverd. Ik heb de eer gehad om Marianne Notschaele-den Boer te mogen interviewen. Zij is reïncarnatietherapeute en auteur van veel boeken, onder andere ‘Lichte zeden onder de zoden’.
Het interview met deze bijzondere vrouw is exclusief op Banger Sisters te lezen.

In uw zesde boek ‘Hè, waar ken ik je van?’, staat dat u ook cliënten via de mail therapie heeft kunnen geven. Hoe gaat reïncarnatietherapie volgens de mail precies in zijn werk? Ziet u meteen de onverwerkte levens voor u, zonder dat u die persoon ooit in levende lijve heeft ontmoet?

Er is een groot verschil tussen reïncarnatietherapiesessies met een cliënt hier in mijn praktijk en hulp die ik af en toe via e-mails bied. Als ik iemand tegenover me heb, kan ik veel beter aanvoelen hoe iemand in zijn vel zit. Ik kan echt communiceren, vragen stellen, antwoorden krijgen en direct doorvragen. Omdat ieder mens een energieveld om zich heen heeft, de aura, kan ik me ook daar op concentreren en komen er bij goed focussen op een persoon beelden, gevoelens of andere indrukken in mij op. Die indrukken kunnen gaan over recente gebeurtenissen, maar ook over vorige levens.
Tijdens een consult gebruik ik de gesproken taal tussen mij en een cliënt. Bij e-mailverkeer gebruik ik de geschreven teksten. In beide gevallen lees of luister ik tussen de regels door.
Mensen doen namelijk uitspraken die emotioneel beladen zijn, ze herhalen uitspraken zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Soms vallen uitspraken op. Terwijl een cliënt vertelt over een probleem in het hier en nu, luister ik heel zorgvuldig. Dan is het net of ik tegelijkertijd een tweede verhaal hoor. Soms komen de beelden daarbij spontaan in mijn hoofd op. Dezelfde zinnen passen bij een ander verhaal, een vorig leven, dat zich in het verleden afspeelde. Als iemand heel erg goed is in het zorgvuldig en uitgebreid omschrijven van een probleem in een e-mailtekst, dan kan het inderdaad zo zijn dat ik direct allerlei beelden voor me zie die met een oude gebeurtenis te maken hebben. Maar in 95% van de gevallen heb ik hier iemand ter plaatse nodig, omdat ik door moet vragen naar emotioneel beladen zinnen/uitspraken.
Ik maak er geen gewoonte van om mensen via e-mail te helpen, maar het komt wel eens voor dat een hulpvraag zo dringend is en dat de e-mail bij het lezen al zoveel ‘zegt’, dat ik makkelijk wat huiswerk kan geven via mail, zodat de e-mailen snel geholpen is. Omdat zulke hulp gratis is, vraag ik in ruil daarvoor altijd alle teksten te mogen gebruiken voor nieuwe verhalen.
Informatie over hoe dat werkt, vind je ook terug in de voorbeeldverhalen uit de praktijk op www.vorigelevens.nl

Achterin uw boeken staat dat uw werk als regressie- en reïncarnatietherapeute in de loop van de jaren is veranderd. Waarom is dit veranderd?

Iedereen verandert in de loop der jaren, ik ook :-). Ik begon in 1992 met hypnotherapie, volgde een opleiding tot reïncarnatietherapeute. Leerde met diverse regressietechnieken werken, voornamelijk met lichte trance. Toen ik een eigen praktijk startte, gebruikte ik een aantal jaren verschillende therapiemethodes en technieken door elkaar die ik geleerd had. Ook om het voor mezelf leuk en interessant te houden. Werken met problemen van anderen moet je wel een beetje leuk houden natuurlijk.
Na verloop van tijd bleek dat ik bij elke cliënt die belde voor een afspraak, meteen al wist welke vorige levens er met hun probleem te maken hadden. Ik zette dat van me af. Ik bedoel, toch een beetje raar dat ik die informatie zomaar zou kunnen opvangen. Maar iedere keer bleek tijdens therapiesessies dat ik het bij het juiste eind had. Cliënten vertelden in trance bijv. over bepaalde vorige levens, die ik allang van tevoren bij ze had ‘gezien’.

Ik heb heel lang gebaald van dat ‘zomaar iets weten’. Ik wilde graag een gewone therapeute zijn en ontkende paranormale waarneming. Eindelijk heb ik eraan toegegeven dat ik ‘zomaar vorige levens van anderen zag of wist’ en zelf manieren gevonden om dat ‘weten’ of ‘beelden zien’ te mengen met reïncarnatietherapie. Langzaamaan begon ik het therapieproces in te korten van 5-8 sessies van anderhalf uur naar een eenmalig consult van ruim 2 uur met veel huiswerk eromheen.
Qua tijd ben ik voor een eenmalig consult nu totaal zo’n 9 uur bezig: voorbereidende huiswerk/schrijfopdrachten, teksten uitwerken, 2 uur praten met een cliënt en afrondend huiswerk meegeven en nakijken. Bijna altijd gaat het bij problemen in het hier en nu, om onaffe vorige levens. Afronden van oud zeer zorgt ervoor dat iemand nu weer goed in zijn huidige vel komt te zitten.

Tegenwoordig richt u zich vooral op eenmalige consulten met afrondende, therapeutische schrijf- en tekenopdrachten voor cliënten. Wat houden deze schrijf- en tekenopdrachten in?


Met behulp van zinnen die een cliënt heeft opgeschreven of uitgesproken over het probleem waarmee ze zitten, vertel ik eerst in het kort welke vorige levens daarmee verbonden zijn. Afhankelijk van wat er niet afgerond is in sommige vorige levens geef ik per persoon, telkens weer anders, opdrachten die zulke levens afsluiten.
Het is namelijk de bedoeling dat je in het hier en nu leeft, niet in het verleden. Maar soms staat een deur naar het verleden toe op een kier. En hoe groter die kier, des te meer niet afgerond is, hoe meer het tocht. Verleden en heden lopen door elkaar. De openstaande deur tocht, zorgt als het ware voor energieverlies. Alsof er energie weglekt naar het verleden.
Stel dat iemand heel verdrietig is gestorven in een vorig leven en dat niet heeft kunnen uiten. Dat is onaf, niet verwerkt qua emoties. Na incarnatie in een nieuw lichaam, een leven erna, kan het zijn dat plaats, personen of gebeurtenissen lijken op de laatste keer dat iemand er was. En zoveel overeenkomsten vertonen, dat verleden en heden door elkaar gaan lopen zonder dat iemand dat bewust in de gaten heeft. Die onbewuste processen kunnen leiden tot problemen. Afronden van dat oude verdriet, sluit de deur naar een vorig leven. Zo kan iemand weer focussen op het heden. Twee benen op de grond in het hier en nu.
Per persoon verzin ik telkens nieuwe schrijf- of tekenopdrachten, afhankelijk wat bij iemand past. Houdt iemand van tekenen, dan laat ik ze tekenen. Houdt iemand juist van schrijven, dan bedenk ik een opdracht die daar bij past. Dit is het leuke aan hiermee werken: ieder mens is anders, ik ben creatief, dus verzin telkens iets anders. Zo blijft het voor mij ook steeds leuk om met ‘zware’ problemen te werken.

In uw boeken behandelt u alleen de vorige levens die we als mens hebben geleefd. Volgens de Boeddhisten en andere geloven komen we echter ook terug als dieren. Werkt reïncarnatie volgens u niet zo of kiest u er bewust voor om deze ‘dierlijke’ levens niet te zien/behandelen, omdat ze geen effect hebben op ons huidige leven?

Ik spreek nu even alleen over wat ik meegemaakt heb tijdens alle jaren dat ik reïncarnatietherapeut ben. Misschien dat andere collega’s andere ervaringen hebben. Vorige levens als dier zijn er wel degelijk (geweest). Vaak zijn dat levens van heel erg lang geleden. Er zijn ook vorige levens die zich afspeelden in andere sferen, buiten onze aarde, eeuwen terug. Dergelijke levens hebben hun invloed (gehad). Omdat na dierenlevens mensenlevens kwamen, heeft de ziel – met dank aan eeuwen die versteken – al veel zelf afgerond. Recente onaffe vorige levens, daar valt nog veel werk aan te verrichten. Recente vorige levens als dier, ben ik bij mijn cliënten tot op heden nog niet tegengekomen.
Bij reïncarnatietherapie is het zo dat je je laat leiden door het probleem van een cliënt en kijkt waar dat mee te maken heeft, met welk vorig leven.
Ik heb maar een paar cliënten meegemaakt met dierenlevens (ver terug in de tijd). Omdat sommige mensen dat zelf raar vinden, is het mogelijk er een andere twist aan te geven. Door het symbolisch te benaderen. Ook het omgekeerde komt voor. Iemand die zich in een vorig leven slak waande, was niet werkelijk een slak geweest, maar dat stond symbool voor ‘te langzaam door het leven gaan’. Via slakkenkenmerken kon zo een probleem van een andere kant bekeken worden.

Als het behandelde vorige leven van uw cliënt u erg aangrijpt, kunt u het dan loslaten of blijft het door u hoofd spoken?


Als therapeut ben je verplicht je eigen persoonlijke zaken op orde te hebben. Hoe meer je zelf schoon bent van oude troep en hoe meer inzicht jezelf hebt verworven, des te normaler vind je allerlei vorige levens en des te beter kun je met drama en ellende van anderen omgaan.
Mij maakt het niet uit of iemand slachtoffer of dader was in een voorbij leven. Ik vind geen enkel probleem gek. Ik kan heel goed meevoelen met een cliënt, maar na het consult laat ik dat los. In sommige gevallen kan ik er nog wel eens over denken, maar rondspoken in mijn hoofd … nee. Als problemen een therapeut zouden aangrijpen, dat horen ze zo snel mogelijk zelf in therapie te gaan.

Ziet u alleen de vorige levens van mensen tijdens een consult of e-mailcontact, of ziet u het overal om u heen en kunt u er niet aan ontsnappen?

Ik kan dat ‘aan en uit zetten’. Maar als mensen in een interview op tv bijvoorbeeld veel tekst en uitleg geven, dan ‘zie’ ik wel eens spontaan vorige levens van ze. Ook bijvoorbeeld bij het zien van televisie interviews of het lezen van interviews in tijdschriften. Soms gebeurt dat zo vanzelf, dat ik er niet mee zit maar het wel grappig vind. Dan denk ik ook meestal: goh, dat dat anderen nou niet opvalt.
Ik heb wel last van het opvangen van informatie in een drukke stad zoals Amsterdam. Daar zijn soms zoveel indrukken op te doen, niet alleen van mensen maar bijv. ook omdat huizen en gebouwen daar oud zijn (daar waar nog energie hangt van lang geleden) dat ik meestal maar kort in zo’n stad verblijf. Een middagje Amsterdam en je kunt me bij wijze van spreken opvegen. Ik vind het daarom erg fijn dat ik in een rustig dorp woon, te midden van stilte en natuur.

Zijn er wel eens mensen boos op u geworden, na de reïncarnatie-therapie?


Wel eens iemand die graag een mooi leven had willen hebben en een ander leven onder ogen moest zien dan hij of zij verwachtte. Maar meestal is dat maar even boos, en soms hoort ook die emotie bij oude ervaringen die niet goed zijn afgesloten. Niet omdat ze verder in de put zouden zijn gekomen. En in al die jaren heb ik 1 of 2 cliënten gehad die bepaalde vorige levens zo ontkenden dat ze liever boos op mij wilden blijven, dan dat ze zouden accepteren dat ze een leven hadden gehad, waar ze nu niets van wilden weten.
Goede therapeuten behoren daar waar mogelijk een cliënt zo goed mogelijk weer hun praktijk uit te sturen. Werken met emoties hoort erbij. Maar we sturen graag een cliënt blij de deur weer uit.

Gelooft u dat elk vorige leven is geweest, zodat we er in dit leven van kunnen leren? Of is het voor sommige mensen pas in hun volgende levens pas tijd is om – als het ware – van dit leven te leren?


Ik denk dat we hoe dan ook van alle levens iets kunnen leren. Ook al zijn we ‘slecht’ geweest. Er zijn nu moordenaars en pedofielen die wellicht in een volgend leven leren wat voor consequenties hun daden kunnen hebben voor anderen. Maar ‘goede’ mensen nu kunnen al dergelijke levens achter de rug hebben. In mijn boeken geef ik ook geregeld voorbeelden van dergelijke levens. Van vallen en opstaan leer je meer dan alleen maar lieve, brave levens.

Is er nog een boodschap wat betreft reïncarnatie dat u de lezers van Banger Sisters mee zou willen geven?


Zorg dat je je leven nu zo prettig mogelijk leeft, in het hier en nu. Beide benen op de grond en met aandacht voor jezelf en anderen vooruitkijken naar de toekomst. Ruim negatieve bagage uit je verleden (dit leven of vorige levens) op. Iedereen heeft daarvoor zijn of haar eigen manier. Ben je bewust van dat alles met elkaar samenhangt, dat ieder leven hoe dan ook waardevol is. En dat niet iedereen hetzelfde leert op dezelfde tijd of in het zelfde leven.
Doe gewoon zo goed mogelijk je best en respecteer de mensen om je heen.

Wil je gratis verhalen uit Marianne’s praktijk lezen, ga dan naar www.vorigelevens.nl, leen één van haar boeken uit de bibliotheek of schaf er zelf eentje aan. Wie weet kijk je dan anders aan tegen oorzaak en gevolg en leer je vanzelf hoe interessant taal kan zijn.

Tekst: BangerSisters/Marieke Wolf/december2011

18 januari 2012

Babbeldebabbel op beeld - Lichte zeden onder de zoden

Marianne Notschaele over haar boek 'Lichte zeden onder de zoden'

Ik hou van verhalen schrijven. Ik hou van boeken maken. Ik hou van mensen die mijn boeken lezen. Daar word ik blij van!
Ik vind het geweldig dat mijn boeken hun weg vinden naar geïnteresseerde lezers. Het maakt me daarbij niet zoveel uit of lezers die boeken via via lenen, uit de openbare bibliotheek halen, nieuw of tweedehands aanschaffen. Hoe meer lezers, hoe leuker.
Als mensen gaan begrijpen dat werken met vorige levens 'doodgewoon' is, dat onze spraak bol staat van de vorige levens-verwijzingen en dat je daar met een vleugje humor over kunt vertellen... dan bereik ik met mijn boeken wat ik wil.

Reclame maken voor boekenverkoop, het hoort erbij. Ook al vind ik dat het minst leuke deel van het auteur zijn.
Ik benijd ze niet, bekende auteurs die overal moeten opdraven voor interviews en van hun uitgever hun gezicht moeten laten zien op tv. Schrijvers willen immers schrijven, niet bezig zijn met verkopen van hun werk. Maar ik begrijp het wel.
Als je jezelf niet laat zien als auteur, verdwijn je in de grote massa. Dus... even een minifilmpje, opgenomen met de webcam, op deze blog zetten en babbelen over mijn laatste boek. Zodat het zoden aan de dijk zet om lichte zeden te verkopen (en ja, ik heb ooit lang geleden in een voorbij leven in het verre Oosten een bordeel gerund, zie voorwoord van het boek, toen ging de 'verkoop' van de meisjes prima. Toch een beetje schuldgevoel aan over gehouden wellicht?).

Voor bloglezers daarom dit filmische babbeltje over mijn laatste boek, dan kan ik zelf snel verder met de voorbereidingen van 'Vintage Life', mijn volgende (e)boek.


Alle informatie over 'Lichte zeden onder de zoden' vind je hier.


Groetjes, Marianne Notschaele

15 januari 2012

Een cliënte vertelt over een consult vorige levens


Gave huid of horrorhuid?

Anna kwam een keer bij me voor een eenmalig consult vorige levens en schreef daarover in haar eigen columns voor de website www.budhi.nl
Ik mocht een kopietje maken voor mijn blog Vorige Levens. Met dank aan Anna :)

Gluren in het verleden

"Over een paar weken ga ik het toch echt doen. Gluren in het verleden. Naar mijn vorige levens.
De afspraak stond al maanden geleden in mijn agenda en nu de dag nadert kan ik aan bijna niets anders meer denken.

Hoewel ik als Anna zijnde een heel fijn, gezond en gelukkig leventje leef, voelt het niet helemaal compleet. Die stukjes van mij, vergeten, maar wel meegesleept naar dit leven, ik wil ze weten!
Mijn lieve, nuchtere vriend zorgt ervoor dat ik niet doorsla in al dat past life geneuzel. Hij gelooft er namelijk geen snars van.

En toch zijn het die sceptici die o-zo nieuwsgierig zijn naar mijn therapie-avontuur. Want zitten we niet allemaal met wonderlijke angsten, klachten en/of schuldgevoelens opgescheept? Dingen die je niet kunt verklaren, maar nooit overgaan en we daarom maar als normaal beschouwen? Het zou toch mooi zijn als de verklaring lag in een leven, lang gelee. En dat dat nu nog te helen is…

Maar ik ben ook best bang. Want misschien wordt mijn vrolijke zelf wel opgeschrikt door nasty ass beelden en verander ik alsnog in een klappertandende angsthaas. Maar dat risico neem ik graag. (En ook daar zijn therapieën voor.)

Gisteren kreeg ik een mailtje van de desbetreffende therapeut naar aanleiding van mijn ingevulde vragenlijstje: ”Ik heb al zo’n vermoeden welke kant het opgaat (met vorige levens van jou dan he..)”

Ai ai ai…. Wat staat me te wachten? Wat stond me al die 3000 jaar te wachten? Ik wil het weten. Nu!!"

***

Pest-slachtoffers (middeleeuwen)


Horrorhuid

"In dit leven als Anna heb ik niets te klagen over mijn huid. Glanzend, zacht, gezond en put- en puistloos.
Ik krijg er dan ook vaak complimentjes over en behalve dat ik er heel blij mee ben, sta ik weinig stil bij mensen die te kampen hebben met een niet zo fijn uiterlijk en huid-issues. Terwijl ik maar al te goed weet hoe het is om uitgescholden te worden. Om buitengesloten te worden. Puur op basis van mijn uiterlijk.

Alleen is dat alweer een poosje geleden. Zo rond het jaar 400-500. Het was toen dat ik onder de etterige wonden en vlekken zat. Ik ging destijds door het leven als Ivo, een eenzame man, gestorven in de vroege middeleeuwen aan een nare huidziekte.
En zelfs in een leven daarop, rond 1400, ben ik nogmaals getroffen door een horrorhuid. Dit keer als vrouw met syfilis, waarvan de gevolgen voor mijn uiterlijk ook niet gering (i.v.m. eetlust niet klikken rond lunchtijd) waren…
Waarschijnlijk is het daarom dat ik al een paar keer levendig droomde over mijn lichaam bezaaid met nare zweren.
En misschien is het ook daarom dat er altijd ‘gepulkt’ dient te worden. Zelfs mijn vriend moet het ontgelden als hij na een periode van overmatig zonnen aan het vervellen is. Ik haal het grootste geluk uit vellen trekken en ondanks zijn pijnlijke grimassen kras en trek ik vrolijk door.
En waarschijnlijk verklaart het ook waarom ik soms overmatig ga zweten en dicht sla als mensen lang naar me kijken of ik de volle aandacht krijg. Zo onzeker en verlegen…
En zou het ook verklaren waarom ik altijd roep ”Ja flupsie NU vind je me nog leuk, wacht maar tot over een paar jaar…”

Het zijn de overblijfselen van vorige levens, die me nu nog achtervolgen. Althans, dat is de conclusie van de vrouw bij wie ik een consult heb gedaan.
Om die ongewenste erfenisjes te verwerken moet ik een verhaal schrijven. Correctie: meerdere verhalen schrijven.

Een daarvan gaat over Ivo. Over zijn leven en zijn dood. Het lijkt direct te helpen. Ik schrijf en de woorden komen vanzelf. Zijn hele levensverhaal staat zo op papier. Ik krijg hoofdpijn en buikpijn en ben heel even verdrietig, maar voel me veel lichter na het schrijven er van.
Zijn verhaal is geen vrolijk verhaal, maar druipt van de eenzaamheid. Van niet begrepen worden. Van vernedering en onmacht. Niemand leek te zien dat zijn huid slechts een cocon was, en dat hij weer vervellen zou.

En dat er iets heel moois in hem schuilde. Net als in mij nu, al is dat misschien makkelijker te zien, omdat mijn verpakkingsmateriaal wat beter is uitgevallen…
En ik besef me nog beter dan voorheen dat ik blij mag zijn met mijn hulsje dat beschermt en precies aangeeft hoe ik me voel.

Laat ik haar koesteren en liefhebben met lipstick, warm water, zon, zee, wind en scrubjes. Laat ik in de spiegel kijken en damn gelukkig zijn hoe ik ter wereld ben gekomen. Alle korstjes barstjes rimpels rondjes… ze zijn er niet voor niets. Laat het een les zijn. En wel een hele simpele: Genieten. Van dat verdomd lekkere lijf.

P.s. mocht je nieuwsgierig zijn, ik deed mijn vorige levens consult bij Marianne Notschaele-den Boer."

***

Werken met huidproblematiek  & vorige levens komt vaker voor in mijn praktijk.

Hierover schrijf ik ook in mijn boeken, die te koop zijn via o.a. bol.com (overzicht)
Bijvoorbeeld:
- Verhaal van cliënte Héléna in 'Hé, waar ken ik je van?' - gepest worden
- Verhaal van cliënte Eveline in 'Lichte zeden onder de zoden' - relaties
- Verhaal van clïënte Carla in 'Waarom Esther geen Robinson werd' - gebrek aan zelfvertrouwen.
- Ook in de roman 'Boodschappenmeisje' is een praktijkvoorbeeld verwerkt over huidproblematiek (hoofdstuk over 2e wereldoorlog).

Marianne Notschaele


12 januari 2012

'Vintage Life' - ebook in de maak

Vintage Life - ebook - voorjaar 2012

Free ebook

Vintage Life is de titel van een nieuw boek over werken met vorige levens en reïncarnatietherapie. Het wordt een e-boek in pdf (ISBN 97890.80628.441) dat vanaf het voorjaar 2012 gratis kan worden gedownload via mijn website. 

Op dit moment ben ik druk bezig met de samenstelling van de verhalen die erin komen te staan. De rode draad: verhalen over voorbije levens van cliënten uit mijn praktijk reïncarnatietherapie met net even wat meer aandacht voor mode, kleding en schoenen.

Illustrator Maurice Hof van Prozart uit Alkmaar, verantwoordelijk voor eerdere boekomslagen, heeft een opzetje ontvangen om aan de slag te kunnen. Hij maakt een passende cover. Ik heb wat ideeën aangedragen en ben zeer nieuwsgierig naar wat hij er artistiek gezien van maakt.


Vintage Life heeft wat vertraging opgelopen in de planning omdat 2011 een erg druk jaar was voor mij. Teveel consulten, te weinig kunnen schrijven. Daar gaat nu verandering in komen.


Concept mee-lezen?

Ben je heel erg nauwkeurig in stijl- en spelling van de Nederlandse taal? Wil je mee-corrigeren door de laatste conceptversie digitaal na te kijken op taal- en stijlfouten?
Meld je dan via rhapublishing@gmail.com In ruil voor je hulp krijg je van mij een exemplaar van 'Lichte zeden onder de zoden', mijn laatste boek.
(Toevoeging 25.1.2012: correctoren genoeg op dit moment, ik ben erg blij met hun toezegging te helpen).



Groetjes, Marianne Notschaele

11 januari 2012

Truth of the Python - ebook over hypnotherapie en voorbije levens

Ebook van Paul Vitols over hypnotherapie
en vorige levens

Via Twitter liep ik - virtueel gezien - Paul Vitols tegen het lijf.
Hij woont in North Vancouver, British Columbia, en was zo vriendelijk om me te attenderen op zijn ebook Truth of the PythonIk beloofde hem zijn digitale werk te lezen en er een artikeltje over te maken.

Keurig netjes kreeg ik een linkje met een gratis toegangscode om zijn boek te downloaden. Wat ik enthousiast deed. Maar sinds begin oktober staat zijn boek in mijn virtuele iPad-boekenkast en ondanks drie buitenlandse reizen waarbij ik dacht tijd genoeg te hebben om te lezen in het vliegtuig, kwam ik telkens niet verder dan hoofdstuk 2.
De vluchten duurden lang genoeg, maar op de een of andere manier kon het verhaal me niet blijven boeien, hoe goed geschreven ook.

Het is echt een mannenboek. Paul Vitols laat voornamelijk mannen aan het woord die focussen op mannenzaken. De hypnotherapeut in het verhaal is er een van de oude stempel, daar waar het werken met en denkbeelden over vorige levens betreft. Dan moet 't verhaal wel heel bijzonder zijn om mij te blijven boeien en dat lukte niet, ook al is The Truth of the Python prima geschreven, no doubt about that. Woordkeuze, stijl- en taalgebruik, allemaal dik in orde.
Toch past het niet bij mij, wellicht omdat ik een vrouw ben en een reïncarntietherapeute die zonder trance of hypnose werkt. Hypnotherapie zoals in dit ebook beschreven, komt op mij over als een versie uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Tikje ouderwets.

Daarom ben ik van mening dat dit boek het vooral goed zal doen bij mannelijke lezers. Lezers die geïnteresseerd zijn in hypnotherapie in zijn puurste vorm, met gebruik van hypnose. Lezers die het mystieke niet schuwen en de Engelse taal behoorlijk onder de knie hebben om alle nuances van de verhaallijnen te kunnen blijven volgen.

Over de inhoud:

New Year's Eve, 1990, Vancouver hypnotherapist Philip Dozier, while treating shy, neurotic science student Greg Brodie, inadvertently leads his client to a traumatic memory--from twenty-five centuries ago.
In doing so, he opens a Pandora's jar of life-changing consequences. For it emerges not only that Greg may have been the Greek philosopher Pythagoras, and Philip himself a key figure in that remote time, but that Greg, in trance, can act as a channel--someone who gives voice to nonphysical entities. And an entity appears who has knowledge of a painful secret from Philip's past.

This spine-prickling revelation launches Philip on a search for the truth about himself, his connection with Greg, and the state of his soul. The search takes him on a journey through time and myth to the ancient rites of shamans and the primordial struggle between God and Goddess. But his current actions cause him growing alarm. For in his thirst to learn more, he finds himself lying, stealing, and plunging into not one but two extramarital affairs.
Can Philip redeem himself--or even control himself? What will Greg do if he discovers that his supposed therapist has been using him? Maybe the great philosopher was right: we're all doomed to repeat events from long ago, and we can't escape no matter how hard we try.

Via Amazon.com kun je dit ebook aanschaffen.

Een andere leestip mbt hypnotherapie en voorbije levens, ook een echt 'mannenboek' is Rusteloze zielen van de Vlaamse auteur Werner Morrens 



Marianne Notschaele-den Boer

8 januari 2012

Herkansing voor de Titanic - The Memorial Cruise is uitverkocht


Herkansing voor de RMS Titanic in april 2012
Londen - vergane glorie hotel

Tussen kerst en oud en nieuw (2011) was ik in Londen met manlief. Samen genoten we van deze bruisende stad vol knalrode dubbeldeksbussen en zwarte taxi’s. Wandelen, rondkijken, winkelen en musea bezoeken. We aten in Indiase en Koreaanse restaurants. Mixten zo Engels met Aziatisch, twee vakanties in één.
In het vergane glorie hotel Waldorf Hilton - ik heb zo’n vermoeden dat Paris Hilton er met het familiekapitaal vandoor is want vijf sterren geef je dit hotel allang niet meer – genoten we in het bijzonder van de luxe ligging van dit hotel in Covent Garden, de Londense theaterwijk. 

In dit eens zo glorieuze hotel wordt tegenwoordig extreem bezuinigd op onderhoud, maar de luxe van een gratis ochtendkrant bestaat nog steeds. Iedere morgen hing er aan de buitenkant van de deur van de hotelkamer een stoffen tasje met daarin een exemplaar van The Independent. En juist in het ene nummer dat ik wél doorbladerde, kwam ik een interessant artikel tegen: “Watch out for the icebergs… cruise recreating Titanic’s fateful voyage is sold out.” 
Passagiers gaan aan boord van de Titanic - 1912
Herhalen

Een Brits bedrijf heeft bedacht dat het in april 2012 leuk zou zijn om een herdenkingscruise te houden ter gelegenheid van het feit dat de RMS Titanic precies 100 jaar geleden zonk, nadat het toen bijzonder luxe cruiseschip tegen een ijsberg aanvoer. Er zijn deelnemers genoeg, de trip is inmiddels volgeboekt. En dat terwijl de prijzen niet mis waren, ruim 6000 Engelse pond per persoon.

Er is nu een tweede schip geregeld om nog meer belangstellenen naar de plaats te brengen waar de herdenkingsdienst gehouden wordt: de plek waar de Titanic in 1912 zonk. 
Menukaart - Titanic 1912
In april 1912 vertrok de RMS Titanic vanuit Southampton met eindbestemming New York. 
Tijdens de vierde dag op kalme zee, nuttigden passagiers uit de 1e klasse nog hun 13-gangen diner. Denk daarbij aan oesters, champagne, ganzenlever en geroosterde eend. Geen vuiltje aan de lucht. Op dag vijf waren er zeven ijsbergwaarschuwingen en voer de Titanic desondanks om 23.40 uur tegen een ijsberg aan. Het schip ging op de zesde dag ten onder, om 2.20 uur in de vroege ochtend.

April 2012 - bijna net als toen

De Memorial Cruise wil het positiever aanpakken: vertrekken vanuit dezelfde plaats, Southampton, en op de achtste dag de eindbestemming New York, wél halen.
Voor de tussenliggende dagen op zee staat er op het programma: gym, spa, lezingen over de gebeurtenissen uit 1912, nabootsen van het morse code bericht SOS en een herdenkingsdienst op de 6e dag om 2.20 uur ’s ochtends. Gevolgd door een bezoek aan het Fairview Lawn Cemetery in Halifax, Canada, waar slachtoffers van de Titanicramp destijds werden begraven.

Passagiers tijdens deze memorialtrip krijgen dezelfde menu’s voorgeschoteld als de onfortuinlijke passagiers uit 1912. Sommige reizigers zijn nu al passende kleding aan het (na)maken: jurken en kostuums die toen in de mode waren.(*)

String quartet

Muzikanten auditeerden al voor een plek in het string quartet. Tijdens de ondergang van de Titanic speelde een orkestje tot op het laatste moment door, terwijl passagiers in de reddingsboten klauterden nadat het cruiseschip tegen de ijsberg was aangevaren en langzaam zonk. Hopelijk kan het orkest in april tot aan New York doorspelen en daar veilig van boord gaan.

De herdenkingsreis had gevuld kunnen worden met journalisten alleen al, zo groot was de belangstelling.

Ijsblokjes

Natuurlijk zijn er ook negatieve reacties, net zoals toen ik een artikeltje schreef over Titanic-ijsblokjes  Met rampen mag je blijkbaar niet spotten, ook al zijn er 100 jaren verstreken.

Kranten in 1912 over de ondergang van The Titanic
Een kleinzoon van 1e klasse steward Littlejohn – die overleefde dankzij één van de reddingsboten waar in 1912 wel een plekje voor hem was – zal april a.s. de herdenkingsreis meemaken, evenals (verre) nog in leven zijnde familieleden en verwanten van slachtoffers en overlevenden van de ramp.

Verwerking

Afgezien van sensatiezoekers – die er altijd zijn – kan zo’n herdenkingsreis nuttig zijn om oud zeer te verwerken. En misschien wel helemaal als je een vorig leven hebt gehad, dat eindigde bij het ten ondergaan van de Titanic.
Zo zijn er vast mensen die deze reis geboekt hebben omdat ze ‘mee moeten’ van zichzelf, omdat het ‘zo voelt’, zonder dat ze precies kunnen uitleggen waarom. Misschien waren zij in een voorbij leven passagier op het schip en kwamen ze om in het koude zeewater. Ervaringen herhalen - opnieuw op een cruiseschip reizen en dineren in passende kledij van weleer - kan helend werken (*). Zeker wanneer het schip ditmaal wel New York haalt. Dat laatste hoop ik van harte.

The Titanic - scheepschroeven
(*) In 'Vintage Life' zijn verhalen gebundeld van cliënten uit mijn praktijk over vorige levens in relatie tot kleding, mode, schoenen enz. Gratis downloaden via www.vorigelevens.nl

Informatie over The Memorial Cruise http://titanicmemorialcruise.co.uk/

Thomas Andrews Voyage

In 1999 schreef ik voor William Barnes, auteur van ‘Thomas Andrews Voyage into History’ een artikel over een vorig leven van een Franse vrouw in 1910 die de ondergang van de ‘Titanic’ voorzag.

Verkorte versie van dit verhaalInformatie uit dat vorige leven is in een later stadium gebruikt voor mijn roman 'Boodschappenmeisje'
In 2009 was er aanvullende informatie op het leven van de Franse vrouw: zie ander deel uit het Franse leven (zie halverwege, 1890)
William Barnes beheerde toen de website ‘Titanicmemories’ (http://www.titanicmemories.8m.com/) en schreef een boek over zijn vorige leven als Thomas Andrews, ontwerper van het schip.

William Barnes: I built the Titanic
Vorige levens

In mijn boek 'Ik was eens...' vind je o.a. verhalen van cliënten en hun vorige levens die gaan over de jaren twintig van de vorige eeuw: een verhaal over een boekhouder in New York en een verhaal over een vrouw die de Spaanse Griep meemaakte. Hun belevenissen van toen, hadden te maken met problemen nu. Via reïncarnatietherapie werd aan een oplossing gewerkt.

Meer lezen over vorige levens en reïncarnatietherapie? Korte verhalen vind je in deze blog, lange verhalen op mijn website www.vorigelevens.nl
Op die site vind je ook alle informatie over de boeken die ik schreef. De boeken zijn verkrijgbaar via vele internetwinkels zoals www.bol.com

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

2 januari 2012

Gelukkig nieuwjaar!

2012 - een magisch jaar
Ik wil de lezers van mijn blog graag een prachtig, krachtig, blij, gelukkig, gezond en liefdevol 2012 toewensen!

Het magische jaar 2012 - volgens vele zieners het jaar van de omwenteling - wordt oa gevormd door wat we er zelf van maken. Dus, hoe positiever we de toekomst tegemoetzien, des te mooier het jaar wordt.

Als wij mensen veranderen, wijzer worden en een innerlijke omwenteling meemaken door spiritueel te groeien en te beseffen dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, is een kanteling van de aarde niet meer nodig.


Hou je toch vast aan doemscenario's? Misschien kan het lezen van mijn roman 'Boodschappenmeisje' je helpen om zelf te bepalen aan welke kant je wilt gaan staan van het leven.

Gelukkig Nieuwjaar!


Marianne Notschaele