Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie

Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie
Marianne op Twitter (klik op afbeelding)

16 februari 2012

Toen ik even dood was ... bijna-dood-ervaringen - BDE

Uitreding
Toen ik even dood was

Op mijn bureau ligt een uitgescheurd stukje tijdschrift voor me. Ik vermoed uit de 'JAN' van deze maand, maar het kan ook een ander blad zijn geweest. Dat is het lastige met enthousiast scheuren. Te snel en slordig een stuk papier uit een magazine trekken om er later achter te komen dat ik niet meer weet waar ik het precies vandaan haalde.
Het stukje papier heeft de titel 'Toen ik dood was' en kondigt een nieuwe documentaire aan over bijna-dood-ervaringen. Logisch, dat ik enthousiast was. Als reïncarnatietherapeut werk ik graag met cliënten en voorbije levens. Sterven hoort erbij. Zonder sterven, geen nieuw leven (reïncarnatie).

Bijna-dood-ervaring - BDE

Zelf heb ik een bde gehad vlak na mijn geboorte in dit huidige leven. Tel daarbij op nog wat uittredingservaringen - tijdens een operatie onder narcose - waarbij ik andere dimensies leerde kennen et voilà, vanzelfsprekend dat dit artikel over bde's mij aantrekt. 
Bij werken met cliënten en hun voorbije levens -reïncarnatietherapie- gaat het er als therapeut om dat je onaffe (sterf)ervaringen alsnog goed verwerkt of afrondt.

Bij werken met onaffe bijna-dood-ervaringen van cliënten in hun huidige leven - regressietherapie- gaat het erom dat cliënten leren omgaan met hun gewijzigde kijk op leven en dood, na een bde.



Waar ga je heen?

Bijna doodgaan is een heftige gebeurtenis die nadien vele vragen oproept.

Waarom is iemand juist in leven gebleven? Waarom mocht hij/zij 'daarboven' niet blijven? Wat gebeurde precies toen ze eventjes dood waren? Hoe verliet hun zielsenergie het lichaam? Hoe ging de uittreding in zijn werk? Was er sprake van een tunnel van licht of een donkerte waaraan geen einde leek te komen? Zagen ze andere dimensies, lichtwezens of engelen? Kwamen ze in contact met reeds overleden familieleden die hen opwachtten? Was er interactie? Wat was de boodschap die overgebracht werd? Waarom 'moest' iemand terug naar zijn lichaam, terwijl het in die andere dimensie zo gelukzalig prettig was?


De reactie op een bde is per persoon verschillend. De een durft er niet over te spreken uit angst voor gek verklaard te worden, de ander wil er juist wél over praten om te ontdekken of er anderen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt.

Het leven dat iemand na een bde weer opgepakt, staat lange tijd volledig op zijn kop. Zeker wanneer het nuchtere mensen betreft. Voor hen is het extra moeilijk 'deze zweefmaterie' te integreren in hun denkwijze.

Vier groepen (eigen praktijk)


De afgelopen twintig jaar kwam ik in mijn praktijk reïncarnatietherapie cliënten tegen die bde's mee hadden gemaakt. 
Ik deelde ze grofweg in in vier groepen. Let wel, niets wetenschappelijks, gewoon om zelf orde te scheppen.


1) - recente ervaringen

Jongeren en volwassenen die tijdens een operatie een bde meemaakten en daarover meteen konden vertellen na het terugkrijgen van hun bewustzijn, na de operatie. Vaak was er tijdens de operatie extra narcose toegediend omdat een spoedoperatie langer duurde dan gepland, vanwege ernstige complicaties bijvoorbeeld. Cliënten spraken over uittredingen, boven het lichaam hangen op plafondhoogte van de operatiekamer, door een tunnel van licht zweven, een lichtwezen of een overleden familielid tegenkomen, daarmee in gesprek gaan en 'terug moeten' en weer landen in een lichaam dat net geopereerd was.

2) - verdrongen jeugdervaringen


Volwassenen die in hun jeugd een ernstig ongeval meemaakten, waarbij ze bijna het leven lieten. Bijvoorbeeld als peuter bijna verdronken in bad, als kleuter tijdens het spelen ernstig gewond geraakt, tijdens een spelletje bijna gestikt.
Op volwassen leeftijd hoogsensitief en last krijgend van 'die ervaring van toen'. Er was iets mee, maar wat precies, dat weten ze niet meer. Deze cliënten waren paranormaal gevoelig, hoogsensitief. Ze vertelden over een uittreding, vervolgens boven hun lichaam hangen, zien wat er precies gebeurde vanaf een afstand. Meegenomen worden door een lichtwezen, engel, overleden familielid, gids of iets anders naar andere sferen of dimensies. Gevoelens van liefde, warmte, veiligheid, vrede. Als volwassenen verlangden ze terug naar dit warme gevoel. Voor deze groep was het zich opnieuw herinneren van de bde vaak het begin om om te leren gaan met hun hoogsensitiviteit, helderziendheid of heldervoelendheid. Een hernieuwde kennismaking met hun paranormale vermogens.

3) - geboorteherinneringen

Volwassenen die een bde hadden gehad tijdens of vlak na hun geboorte. Hiervan waren ze zich als volwassenenen niet eens bewust, maar ze kwamen er achter tijdens regressiesessies. Bijvoorbeeld bij het herbeleven van een moeizame geboorte (bijna gestikt, navelstreng om nek, vastzitten, gehaald moeten worden met vacuümpomp). Deze groep had meer dan gemiddeld last van 'er zijn', 'aarden/gronden'. Ze vonden het leven moeilijk. Het herinneren van een bde rondom de geboorte had regelmatig te maken met 'waarom iemand toch moest incarneren' bij bepaalde ouders.



4) - herinneringen aan bde's in voorbije levens

In mijn boek 'Lichte zeden onder de zoden' vertelt een cliënte over een vorig leven waarin ze een oude man was. De oude man woonde in een besneeuwd berggebied en maakte een lawine mee die hem bijna het leven kostte. De bde zette zijn (vorige) leven op zijn kop. 
Die oude ervaring was nog steeds terug te vinden in het taalgebruik van de cliënte. Ze gebruikte nu vaak deze zin: “In ervaringen had ik het gevoel telkens een lawine over me heen te krijgen die me onderdompelde in verwarring. Daarna voel ik rust en kracht”.



Als je totaal niet spiritueel bent aangelegd vóórdat je een bijna-dood-ervaring meemaakt, kun je je te blubber schrikken en op zoek gaan naar antwoorden op vele vragen. De bde-ervaring wordt in zo'n geval het startsein voor een persoonlijke zoektocht naar het hoe en waarom van 'dat er meer is tussen hemel en aarde'. 

Omarmde je het begrip reïncarnatie al eerder, dan is de bde-ervaring minder vreemd. Je bent dan al wat bekend met vervagende grenzen tussen leven en dood of je hebt er weet van dat er meer is tussen hemel en aarde, leven en dood. De bde-ervaring zorgt er in dat geval voor dat je verdieping zoekt met betrekking tot spirituele onderwerpen of verhoogde sensitiviteit.
Wat mij betreft is een bde niet meer dan een gebeurtenis in een mensenleven die aanzet geeft tot ontdekken wat er allemaal bestaat op spiritueel gebied.

Documentaire

In het uitgescheurde tijdschriftartikel wordt de documentaire 'Retourtje hiernamaals' aangekondigd. Leuke titel, ik heb 'm ooit overwogen voor een boek over vorige levens en reïncarnatie. 
In die documentaire vertellen drie mensen wat ze meemaakten op de grens van leven en dood.
Koos, die een brommerongeluk kreeg en in andere sferen onthaald werd door een welkomstcomité. Henriëtte die een longembolie kreeg en bijna stikte. Sam die tijdens een Poolcirkelreis onder een lawine terechtkwam en van onverwachte zijde hulp ontving. Drie verschillende mensen met een eigen reactie op hun bijna-dood-ervaring.
De uitzending vindt plaats op donderdag 15 maart 2012 rond 23.00 uur op Nederland 2.
Daarna ongetwijfeld in herhaling bij www.uitzendinggemist.nl of bij www.hollanddoc.nl
Informatie over de documentairemakers: http://www.zeppers.nl/nl/filmnl/retourtje-hiernamaals

Wil je meer lezen over dit onderwerp:

www.bijnadoodervaring.nl
www.pimvanlommel.nl
www.merkawah.nl
Op mijn eigen website mbt uittredingen/narcose: http://vorigelevens.nl/narcose-ervaring.htm

Filmtip bde's


Tot slot nog een filmtip, een gouwe ouwe, maar toch nog steeds modern: FLATLINERS. Enkele studenten onderzoeken hoe lang ze 'even dood' kunnen blijven en induceren om de beurt bij elkaar een bde.



Film: Flatliners

Groetjes,


Marianne Notschaele-den Boer

Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl