 |
| sneeuwvlokjes |
Mijn vroegste jeugdherinnering (in dit leven) is deze:
Ik zit in een hoge kinderstoel, ongeveer 2 jaar oud, aangeschoven aan de eettafel in de woonkamer. Mijn vader pakt de kinderstoel op met mij erin, zet me neer voor het grote woonkamerraam en zegt: ‘Kijk buiten sneeuwt het. Allemaal vlokjes’. Eerst zie ik alleen maar zwart/donker (avond?), daarna staar ik naar witte dingetjes die naar beneden vallen. Als ik de sneeuwvlokjes probeer te volgen, word ik duizelig.
Ik zit in een hoge kinderstoel, ongeveer 2 jaar oud, aangeschoven aan de eettafel in de woonkamer. Mijn vader pakt de kinderstoel op met mij erin, zet me neer voor het grote woonkamerraam en zegt: ‘Kijk buiten sneeuwt het. Allemaal vlokjes’. Eerst zie ik alleen maar zwart/donker (avond?), daarna staar ik naar witte dingetjes die naar beneden vallen. Als ik de sneeuwvlokjes probeer te volgen, word ik duizelig.
Nieuwsgierig naar ‘vroege jeugdherinneringen’ van andere mensen deed ik een kleine oproep via Twitter.
Twitteraars meldden de volgende 'vroegste jeugdervaringen':
- “Ik was nog 3, ik zat op een kinderdagverblijf op school tussen de zusters, zat op een fietsje.”
- “Dat ik ongeveer 6 maanden oud was, ik lag in een ledikantje. Mijn moeder was verdrietig, ze vertelde haar verhaal en zei: ‘maar je begrijpt mij toch niet’. Ik dacht: ik begrijp alles van wat je zegt… dit moet ik onthouden voor later.”
- “Ik zat op tafel, dokter controleerde me omdat ik van een hoge ladder was gevallen (2 jaar).”
- “Mijn vader die een foto van me maakt. Ik was jarig die dag en zat buiten in een teiltje water.”
- “2 jaar. Ik moest in badje voor de tent op camping in Spanje. Alles bij elkaar gebruld.”
- “Ik sta met mijn vader voor het raam, ik kijk om en moet een eind naar boven kijken.”
- “Ik lag in de wieg en mijn ouders, oom en tante bogen zich over mij.”
- “In de box met m’n beentjes tussen de spijlen door. Weet nog hoe de houten spijlen aanvoelden.”
- “Achter op de fiets bij mijn moeder in het zitje, bang om te vallen want de stang zit naar achteren.”
- “Op het granieten aanrecht zitten terwijl mijn moeder ranja maakt.”
- “De trap oplopen, het zachte groene zeil.”
- “Tekenen aan mijn kleine tafeltje bij het raam.”
- “De vis te eten geven en daarvoor op de stoel klimmen.”
- “Toen ik ongeveer 2 was, spelen in de tuin met kat op deken.”
- “In een kamertje in een witte houten wieg met roze doeken, zo rond 6 maanden ergens.”
- “Met mijn oom en tante in de speelgoedwinkel een knuffelbeest uitkiezen omdat mijn zusje geboren was.”
- “Toen ik 1 was gingen we naar de buren en toen zag ik een kindje met dezelfde knuffel als die van mij, maar net ietsje anders! Niet veel later zijn we verhuisd, vandaar dat ik mijn leeftijd weet.”
- “Mijn eerste herinnering is van toen ik 3 jaar was. Ik schilde een appel voor mijn moeder die net bevallen was van mijn zus.”
- “Op m’n vaders schouders kijken naar de intocht van sinterklaas in Oosterwolde.”
- “Vooral de geur van de heg bij oma… liguster.”
- “Dat mijn vader weg ging (is wel teruggekomen omwille van mij) schuldgevoel aan overgehouden.”
- “Bezoek aan het strand met mijn vader en moeder, bijna 4. Kreeg zeewater in mijn ogen, moest huilen van de pijn.”
- “Toen ik bijna 3 was, dat mijn broertje was geboren en ik een pop kreeg.”
- “Ik was net geboren en lag in de wieg, ik voelde me verdrietig omdat ik niet duidelijk kon maken dat ik alles begreep. Heb dagenlang gehuild.”
We herinneren zoals het 't beste bij ons past. De een doet dat via beelden en/of geluid, de ander via geur, proeven, voelen, weten.
Zo is het ook met herinneringen aan vorige levens: ieder herinnert op zijn of haar eigen wijze: visueel, auditief, kinestetisch, olfactorisch (geur/smaak), weten :)
Het is een misvatting dat iedereen oude ervaringen - in dit of in vorige levens- in fullcolour filmbeeld aan zich voorbij ziet trekken.
Vroege jeugdherinneringen kunnen in regressietherapie gebruikt worden als overbrugging naar oudere ervaringen, in voorbije levens.
Het is een misvatting dat iedereen oude ervaringen - in dit of in vorige levens- in fullcolour filmbeeld aan zich voorbij ziet trekken.
Vroege jeugdherinneringen kunnen in regressietherapie gebruikt worden als overbrugging naar oudere ervaringen, in voorbije levens.
