 |
| Deel van de filmposter - Amy Winehouse |
Na het zien van de documentaire 'Amy, the girl behind the name' (2015) van regisseur Asif Kapadia, dacht ik dagen erna nog aan de indrukwekkende filmbeelden (klik hier voor de Filmtrailer 'Amy').
Met Amy's muzikale talent maakte ik pas relatief laat kennis. Ik zag en hoorde haar voor het eerst in een live concertregistratie op tv, ze was toen een jaar of 24. Amy oogde kwetsbaar en verlegen. Ze was veel te mager en zag er met haar ultra dunne benen, armen met tattoo's, een bos omhoog getoupeerd haar, en in een te kort jurkje uit als een heroïnehoertje. Onzeker wiebelde ze heen en weer achter een microfoonstandaard, de ene hand zenuwachtig friemelend aan haar jurk, in de andere hand een kartonnen beker met sterke drank. Overduidelijk dronken en stoned, maar ze zong prachtig.
Ik kocht twee cd's met haar muziek en luisterde tijdens autoritten naar haar krachtige songs. Dat ze in 2011 op 27-jarige leeftijd stierf aan alcoholvergiftiging vond ik triest. Zo talentvol en toch het leven niet aankunnen...
De documentaire 'Amy' geeft een goed inkijkje in haar - helaas - veel te korte leven. Regisseur Asif Kapadia maakte een indringend portret over jazzartieste Amy Winehouse met nieuwe filmbeelden uit haar jeugd en als puber, audio-opnamen van telefoongesprekken met vrienden en nog niet eerder vertoonde studio-opnamen. Hij mixte dit met bestaande filmbeelden, liedteksten en andere privé-smartphone-filmpjes. We zien een jong, hooggevoelig talentvol meisje, dat afzakt van rising star naar een alcohol- en drugsverslaafde.
Amy's jeugd - depressie - eetstoornis - verslaving
Als je als (regressie)therapeut naar deze documentaire kijkt, valt op dat het zelfdestructieve gedrag dat Amy vertoonde, o.a. was terug te voeren op gebeurtenissen in haar jeugd. Amy was een sensitief meisje. De scheiding van haar ouders en de afwezigheid van haar vader een lange periode na die scheiding, hakten er emotioneel diep in. Ze was 'daddy's girl', miste haar vader. Ze groeide verder op bij haar moeder, zonder duidelijke begrenzing (van dit mag wel, dat mag niet). Om emoties de baas te kunnen, ontwikkelde Amy een eetstoornis. Ze at zich vol, spuugde daarna alles weer uit. Niemand in haar omgeving had dat in de gaten. Op tienerleeftijd schreef de huisarts al prozac voor, na de diagnose: depressief.
"I don’t think I knew what depression was. I knew I felt funny sometimes, and I was different. I think it’s a musician thing, that’s why I write music. But I’m not like, some messed up person. There’s a lot of people that suffer depression that don’t have an outlet."
Wanneer iemand 'bodemloos' opgroeit, is het moeilijk op latere leeftijd juiste keuzes te maken in het leven, bijv. in relaties. Deze documentaire maakt pijnlijk duidelijk hoe Amy de verkeerde partner kiest. Ze wordt verliefd op een jongen die ook een moeilijke jeugd heeft gehad, maar die zijn pijn bestrijdt met drugs en drank. De naar liefde hunkerende Amy geeft hem alles wat hij wil (lichaam, liefde, seks, samen drugs gebruiken, geld), maar zij krijgt er bitter weinig liefde voor terug.
Jazz-zangeres - samoerai - vorige levens
Amy Winehouse schreef songteksten die recht uit het hart kwamen. Ze bespeelde diverse instrumenten, ze zong prachtig. Jazz. Soul. Ska. Reggae. Rauw, met gevoel. Zang als persoonlijke uitlaatklep. Wie goed luistert naar wat ze zingt, leert haar werkelijk kennen.
Muzikaal talent wordt vaak opgebouwd in meerdere levens. Toen ik Amy die eerste keer op tv zag en hoorde zingen, dacht ik meteen aan een mogelijk vorig leven dat ze zou kunnen hebben gehad als zwarte jazz-zangeres in het blues-circuit van New Orleans, rond 1920.
In de documentaire maakt Amy ergens aan de telefoon een grapje tegen een vriend. Ze noemt hem sensei - Japans voor o.a. leraar- en zegt dat ze het niet kan helpen maar dat ineens zomaar woorden en liedteksten bij haar opborrelen, voor een battle rap. Op dat moment kwam het beeld voorbij in mijn hoofd van een Japanse samoerai, een strijder (battle) met tatoeages op de rug en armen en ik dacht, ja, dat klopt precies met zoals Amy er soms uitzag qua oogmake-up, haardracht en tattoo's.
Soms grijpt een hoogsensitief persoon automatisch terug op oude herinneringen die in het onderbewustzijn sluimeren, zonder dat hij/zij nu iets af weet van voorbije levens. Wanneer iemand zich in een vorig leven heel krachtig heeft gevoeld, bijv. als samoerai, kan hij/zij zich in het huidige leven krachtiger voelen - op zwakke momenten - door kleding/make-up te dragen die aan vroegere tijden herinnert.
Ik hoop dat Amy in een volgend leven langer en meer kan genieten van haar eigen muzikale talent en succes. Wij moeten het voorlopig doen met de muzikale nalatenschap uit haar huidige leven.
Verder lezen
- Blogje met artikel over tatoeages en vorige levens.
- Artikel in 't Engels over Japanse tatoeages: history of ink, yakuza, samurai: klik hier.
- Download het gratis ebook 'Vintage Life' en lees meer over de relatie kleding/mode & vorige levens: www.vorigelevens.nl
- Zet het woordje 'muziek' of 'zanger/zangeres' in het zoekfilter van dit blog en kijk wat er nog meer te ontdekken valt mbt vorige levens.
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl
Jazz-zangeres - samoerai - vorige levens
Amy Winehouse schreef songteksten die recht uit het hart kwamen. Ze bespeelde diverse instrumenten, ze zong prachtig. Jazz. Soul. Ska. Reggae. Rauw, met gevoel. Zang als persoonlijke uitlaatklep. Wie goed luistert naar wat ze zingt, leert haar werkelijk kennen.
Muzikaal talent wordt vaak opgebouwd in meerdere levens. Toen ik Amy die eerste keer op tv zag en hoorde zingen, dacht ik meteen aan een mogelijk vorig leven dat ze zou kunnen hebben gehad als zwarte jazz-zangeres in het blues-circuit van New Orleans, rond 1920.
In de documentaire maakt Amy ergens aan de telefoon een grapje tegen een vriend. Ze noemt hem sensei - Japans voor o.a. leraar- en zegt dat ze het niet kan helpen maar dat ineens zomaar woorden en liedteksten bij haar opborrelen, voor een battle rap. Op dat moment kwam het beeld voorbij in mijn hoofd van een Japanse samoerai, een strijder (battle) met tatoeages op de rug en armen en ik dacht, ja, dat klopt precies met zoals Amy er soms uitzag qua oogmake-up, haardracht en tattoo's.
Soms grijpt een hoogsensitief persoon automatisch terug op oude herinneringen die in het onderbewustzijn sluimeren, zonder dat hij/zij nu iets af weet van voorbije levens. Wanneer iemand zich in een vorig leven heel krachtig heeft gevoeld, bijv. als samoerai, kan hij/zij zich in het huidige leven krachtiger voelen - op zwakke momenten - door kleding/make-up te dragen die aan vroegere tijden herinnert.
 |
| Japanse houtsnede, samourai |
Verder lezen
- Blogje met artikel over tatoeages en vorige levens.
- Artikel in 't Engels over Japanse tatoeages: history of ink, yakuza, samurai: klik hier.
- Download het gratis ebook 'Vintage Life' en lees meer over de relatie kleding/mode & vorige levens: www.vorigelevens.nl
- Zet het woordje 'muziek' of 'zanger/zangeres' in het zoekfilter van dit blog en kijk wat er nog meer te ontdekken valt mbt vorige levens.
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl
