Blog Vorige Levens: 'Durf te vragen en verrijk je leven' - The art of asking - boek - Amanda Palmer

Boek 'Durf te vragen' The art of asking - Amanda Palmer

Wie is Amanda Palmer?

Amanda Palmer. Wereldberoemd rockpunk-zangeres, componiste, songwriter, activiste, blogster, de helft van punk-cabaret-duo The Dresden Dolls, levend standbeeld, TED-spreekster, crowdfundpioneer. Getrouwd met een beroemde schrijver, Neil Gaiman… Heb ik onder een steen gelegen of wat? Ik had werkelijk nog nooit van haar gehoord.

Ik leerde haar pas deze maand kennen, als schrijfster van het boek ‘Durf te vragen en verrijk je leven’ (The art of asking), in een goede vertaling van Marike Groot en Sander Brink (‘The art of asking, durf te vragen en verrijk je leven’, Amanda Palmer, www.levboeken.nl 2015, ISBN 9789400506237, 397 blz. – 19,95). In dit boek komt ze op mij over als een gevoelige, oprechte vrouw. Boeiend, inspirerend. Brutaal en schreeuwerig aan de buitenkant, maar lief van binnen. In ‘De kunst van het vragen’ geeft ze een verfrissende kijk op het kunstenaarschap en de relatie tussen artiest en publiek, door op haar eigen manier - met zelfspot en humor - te vertellen over persoonlijke ervaringen binnen het systeem ‘vragen en krijgen, geven en nemen’.

De relatie tussen kunstenares en publiek

Amanda vraagt als artiest ondersteuning aan haar publiek. In het begin van haar zangcarrière vroeg ze om slaapplekken voor haar band en zichzelf, later om leningen zodat ze nieuwe albums kon maken, tegenwoordig om financiële hulp via crowdfunding en Kickstarter-projecten. Ze vertelt o.a. over obstakels en valkuilen die ze tegenkwam, over privé emotionele situaties en filosofische, bijna therapeutische kanten van de kunst van het vragen (om geld).
Hulp vragen is moeilijk. Herkenbaar. Ook ik vraag weinig hulp aan anderen, ik wil het liefste alles zelf kunnen en doen. Lastig en vermoeiend soms. Ik weet het. Daarom vond ik Amanda’s boek leuk om te lezen, en op zijn tijd leerzaam. Zo ontdekte ik dat ik misschien wel meer kunstenaarschap in me heb dan ik voorheen vermoedde. Ik ben therapeut, blogger, schrijver, uitgever, verzin nieuwe creatieve therapeutische opdrachten voor cliënten, ontwerp, teken, en ik hou van films, theater, toneel, cabaret.

Moeite met geld vragen voor geleverde diensten

Amanda Palmer zegt dat een verstoorde relatie tot geld accepteren van anderen - ook binnen een liefdesrelatie - vaak te maken heeft met 'gezien willen worden door de ander', met 'je geliefd willen voelen'. Daar ben ik het mee eens, maar soms is er meer aan de hand.
Geld vragen voor geleverde therapeutische diensten, zoals een consult, daar heb ik weinig moeite mee. Toch zie ik in de alternatieve zorg veel therapeuten die daar wél problemen mee hebben. Ze vragen extreem lage bedragen voor goede massages, therapiesessies, healingen, enz. Dit komt niet altijd voort uit het feit dat ze graag aardig gevonden willen worden, maar ook vanwege te weinig vertrouwen in eigen kunnen of een te laag zelfbeeld. Angst voor bekendheid en succes kan meespelen, zelfs geboortenaweeën en onverwerkte vorige levens kunnen nog hun invloed doen gelden. (Zie blogartikelen over: Angst om facturen uit te schrijven - vorig leven en Geen oplossing zien in financiële problemen - geboorte).
Zo gaf ik jarenlang onbetaald advies aan derden op paranormaal gebied. Het liep op den duur de spuigaten uit qua tijd en inspanning. Tot ik uitzocht hoe deze verstoorde relatie met betrekking tot geven en nemen in elkaar zat. Waarom wilde ik juist dat soort adviezen gratis verstrekken?
In een ver verleden, in een aantal vorige levens, had ik behoorlijk geknoeid met paranormale vermogens en krachten als dader. Zonder me daarover toendertijd schuldig te voelen. Toch knaagde ergens diep van binnen een schuldgevoel en was ik in mijn huidige leven extreem voorzichtig met mijn paranormale vermogens en talenten. Ik wist precies hoe je wel en niet zuiver hoorde te werken. Gaf gratis paranormale adviezen aan anderen totdat ik begreep hoe de vork in de steel zat. We teach what we most need to learn.
Vooral schrijvers zijn er goed in anderen te vertellen wat ze zelf nog niet helemaal begrijpen. Ze ontdekken dat vaak tijdens het schrijven of pas nadat een boek is afgerond. Ik blog en schrijf me niet voor niets een slag in de rondte. Informatieve artikelen schrijven voor anderen is gratis therapie voor mezelf.

Levend standbeeld 'de bruid'

Amanda Palmer worstelde jarenlang met geld vragen voor haar werk als kunstenares. In het begin van haar carrière trad ze op als straatartieste. Met een witgeschminkt gezicht, gekleed in een witte trouwjurk met lange sleep, een boeket bloemen in haar handen, stond ze urenlang stil als ‘bruid’. Een levend standbeeld, buiten, in weer en wind. Als een voorbijganger stopte om kleingeld te geven, bewoog ze, pakte een enkele bloem uit het boeket dat ze vasthield en overhandigde dat aan de geld-gever. Via haar ogen probeerde ze de gever te bereiken, te bedanken. Het standbeeld zijn, leerde haar veel over de relatie tussen artiest en publiek, over geven en nemen.
In de eerste honderd bladzijden van ‘De kunst van het vragen’ kwam ik mooie uitspraken tegen van Amanda over straattheater, relaties, de symboliek van trouwen (de bruid als standbeeld, stilstaan=niet in beweging zijn), vertrouwen, en kleine signaaltjes richting een Japans vorig leven als geisha (antieke trouwjurk, witte schmink, vuurrode mond, zen, een Japanse man die urenlang naar ‘het standbeeld’ keek, origami vouwen) en een Duits vorig leven (speelgoedpistool, Duitsland, The Dresden Dolls, act betaversie). Ik denk overigens dat Amanda weinig tot niets weet over haar vorige levens, ze heeft/had haar handen vol aan 'het heden': “Als ik er eenmaal volledig als lijk bij lag, hoopte ik op applaus, stond ik weer op, klopte ik mijn glinsterende tutu af en keerde ik zwierig terug naar mijn plaats in het midden.”

De rest van het boek staat in het teken van Amanda Palmers chaotische liefdesleven, haar kwetsbaarheid, vriendschappen, verbindingen leggen met anderen, het bandleven en de muziek, de relatie met het publiek dat naar optredens komt, jezelf de moeite waard vinden, crowdsurfen en crowdfunding (digitaal bedelen).

Sfeer - onderwerpen en uitspraken van Amanda Palmer

Om de sfeer van dit boek te pakken, hieronder enkele uitspraken die mij het meest raakten:
* Blz. 31: “Als kunstenaars goed werk leveren, verbinden ze mensen met zichzelf en rijgen ze mensen aan elkaar, via die gedeelde ervaring van het ontdekken van een verband dat daarvóór niet zichtbaar was.” ... “Volwassen kunstenaars trekken de lijnen tussen de grotere puntjes van het volwassen leven: seks, liefde, ijdelheid, geweld, ziekte en dood.”

* Blz. 45: “In mijn zwijgende, verstijfde toestand kregen tijd en ruimte een fascinerende nieuwe hoedanigheid, die gemeten werd van de ene bevrijde beweging tot de andere, en ik creëerde een inwendig gesproken dialoog met de wereld om me heen. Ik bedacht dat als ik dingen maar luid genoeg in mijn hoofd zei, de boodschap wel door mijn ogen naar buiten zou schieten.”

* Blz. 48: “Diep van binnen willen we allemaal gezien, begrepen, geaccepteerd en verbonden worden. Ieder van ons wil geloofd worden. Kunstenaars zijn daar alleen wat … luidruchtiger in.”

* Blz. 55: “Vraag het iedere goede acteur: soms is het masker het hulpmiddel waarmee je tot de waarheid kunt komen”.

Amanda babbelt verder in haar boek over ‘haat is angst’, dat ‘een geschenk altijd in beweging moet blijven’ qua energie, dat haar baan als standbeeld een perfecte gelegenheid was om over zichzelf en het leven te leren. Ze kan ‘een krachtveld van menselijke energie aanvoelen’ als ze op het podium staat (blz. 148: “Als ik terugkijk op de afgelopen 15 jaar van mijn leven in de muziek – al het toeren, praten, signeren laat op de avond, bloggen, twitteren, op de bank slapen, crowdsurfen en alle andere manieren waarop ik contact heb gemaakt van oog tot oog, van ziel tot ziel en hand tot hand met de leden van mijn publiek – zie ik als een net.”) Ze is creatief, inventief, grappig. Vertelt niet alleen over fanmail, maar ook over haatmail en negatieve reacties op haar levensstijl, over ‘zonde-eters’ en medicijnmannen, haar moeizame relatie met platenmaatschappijen en het willen vrij blijven.

Weinig minpunten aan ‘Durf te vragen en verrijk je leven’. Hier en daar wat herhalingen van dezelfde gebeurtenissen, maar absoluut bijzonder en inspirerend om te lezen.

TED & Amanda Palmer

En haar schreeuwerige muziek… ik heb inmiddels enkele YouTube-filmpjes bekeken. Met haar rockpunk-muziek heb ik geen klik, ik hou meer van de zachte filosofische binnenkant van Amanda Palmer.
Via deze link kun je haar TED-speech bekijken. Laat je inspireren en/of lees 'The art of asking'.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

Regressie- en reïncarnatietherapeut