 |
| Narcose kan nawerken, maar ook gesprekken van chirurgen tijdens een operatie |
Concentratieproblemen na een narcose-behandeling?
Vorige week bracht ik een bezoek aan een familielid in het ziekenhuis. De patiënte had een operatie ondergaan, die gelukkig goed was verlopen. Wel moedigde ik de herstellende patiënte aan om eventuele narcose-resten denkbeeldig uit te ademen voor meer helderheid. Ze zei: 'dat heb ik vanochtend al gedaan, ik zag hele zwarte wolken uit mijn mond komen'. Het verplegend personeel was verbaasd dat deze patiënte sneller dan gemiddeld haar helderheid terug had na zo'n zware operatie met verdoving.
Meteen dacht ik terug aan een verhaal dat een tijdlang op mijn website stond. Voor dit Blog heb ik het aangepast en ingekort. Onderaan vind je een linkje naar de 'ballonnenoefening', een ademoefening in combinatie met tekenopdracht die ik door de jaren heen veel cliënten heb aangeraden wanneer ze operaties onder narcose hadden ondergaan en daarna last kregen van onverklaarbare dufheid of concentratieproblemen. Terugkoppeling van cliënten gaf aan dat deze oefening uitstekend werkt. Doe er je voordeel mee!
Volgende patiënt - hsp - onder narcose - trigger vorig leven
Narcose is een nuttig verdovingsmiddel om operaties pijnloos voor patiënten te laten verlopen, maar omdat de energieverbinding tussen lichaam en ziel voor een klein gedeelte altijd blijft bestaan, kan op onbewust niveau van alles (zoals beeld, geluid) worden geregistreerd.
De uitvoerende chirurg was chagrijnig, had zijn dag niet. Marie-Louise was onder narcose, maar zweefde voor haar eigen gevoel rond in de operatiekamer van het ziekenhuis. Ze hing gedurende de operatie zo'n beetje tegen het plafond aan, boven haar lichaam, en zag de chirurg aan het werk. Ze zag groene operatielakens, ving een gesprek op over wie er wanneer van het team op vakantie zou gaan, en hoorde de chirurg lachend zeggen: ‘Huppaké. Volgende patiënt. En weer eentje. Het zijn net koeien vandaag.’ Het bezorgde haar een naar gevoel. Ze was toch een meisje, geen koe?
Een halve dag later was de narcose uitgewerkt. Operatie geslaagd. Marie-Louise werd opgehaald door haar ouders en mocht weer naar huis.
Terug op school kreeg ze problemen met eenvoudige rekensommen, optellen en aftrekken ging steeds mis. Bij het rekenen 'kwam ze er niet meer uit.' Marie-Louise vertelde dat ze gepest werd door een klasgenootje. 'Dat voelde aan alsof ik geen mens was, maar een stuk vee'.
Marie-Louise werd volwassen; ze werd zich tegelijkertijd meer en meer bewust van haar paranormale gevoeligheid. Tijdens een regressiesessie op latere leeftijd begreep ze pas dat ze als kind een uittreding had gehad toen ze onder narcose was. Ook kwam wat de chirurg destijds had gezegd, opnieuw in haar op. Woorden die - zonder dat de arts dat overigens bedoeld had - een vorig leven triggerden bij Marie-Louise, een leven in oorlogstijd. Als Joodse was ze op treintransport gezet, in een veewagon.
Het uitademen van oude narcoseresten zorgde ervoor dat de wolkenmist - die al jaren in haar hoofd zat - daaruit verdween. Als kind was ze wel 'in narcose geteld', van 10 naar 1, maar niemand had er aan gedacht om haar er weer uit te tellen. Zo was ze blijven steken in de ervaring, net zoals ze niet meer uit de getallen en sommen wijs kon, op school.
(Een ander praktijkverhaal over nawerkingen van uitspraken van chirurgen tijdens operaties vind je hier.)
 |
| Ballonnenoefening |
Durf je de ballonnenoefening niet te doen zonder begeleiding, dan kun je altijd een afspraak maken voor een consult bij me. Ook collega-regressietherapeuten, bij jou in de buurt, kunnen je ongetwijfeld helpen. Het is mogelijk dat er onverwachte emoties vrijkomen tijdens het opblazen van de ballonnen, of dat je lichamelijke reacties krijg als misselijkheid en/of braken. Plan in elk geval na deze uitadem-oefening een dagdeel rust in. De meeste cliënten die deze oefening deden, doken erna hun bed in om te gaan slapen.
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapeut
www.mariannenotschaele.nl
