 |
| 'Ken ik jou uit een vorig leven?' boek van Vincense Lelieveld |
Op internet zag ik een berichtje voorbijkomen waarin een schrijfster geïnterviewd werd over haar zojuist uitgekomen boek (via Uitgeverij Elikser). Een hypnotherapeute, 'Brenda' uit Haren, schreef onder pseudoniem Vincense Lelieveld de roman 'Ken ik jou uit een vorig leven?'
Mijn interesse was meteen gewekt. Onder pseudoniem, hoezo? Is dat nog nodig tegenwoordig? Vorige levens zijn toch redelijk geaccepteerd?
In 2010 alweer kwam een van mijn vele boeken over reïncarnatietherapie uit: 'Hé, waar ken ik je van?' . In dat boek 15 verhalen van Nederlanders die elkaar (her)kennen uit vorige levens.
 |
| Boek van Marianne Notschaele, mensen herkennen uit vorige levens |
Bij Uitgeverij Elikser heb ik een recensie-exemplaar aangevraagd, maar ik weet niet of ze dit kunnen honoreren. De auteur zelf kan ik het niet vragen omdat ik niet weet hoe ze heet (toch lastig, die pseudoniemen).
Over de schrijfster 'Vincense Lelieveld'
Een interview met ene Brenda, hypnotherapeute uit Haren (in een artikel uit het Harener Weekblad, 20 juni 2013), geeft wat meer informatie prijs. De schrijfster is 'nogal voorzichtig, want volgend jaar komt er een boek van haar uit over de orgaanmaffia in de VS'' en "die is nogal gevaarlijk". Eh... okay.
Volgens het artikel uit het Harener Weekblad woont de schrijfster in Haren en brengt ze vijf maanden per jaar door in de Verenigde Staten. Tot aan haar pensioen was ze lerares Nederlands en recenseerde ze o.a. kinderboeken. Daarna ging ze schrijven.
Tijdens het volgen van een opleiding tot hypnotherapeut ontdekte ze dat ze herinneringen had aan vorige levens. Vervolgens bleek ze mensen - die zij hielp met hypnotherapie - te kennen uit een van haar vorige levens. In één van die levens bleek ze op een kasteel te hebben gewoond in Franchimont, in het Belgische Theux.
Haar eigen ervaringen met situaties uit het verleden bouwde Brenda om tot een roman, waarin ze schrijft over lerares Vincy Zonneveld en haar voorbije leven als middeleeuwse jonkvrouw Veerle van Sonnevelt.
Via deze webpagina kun je een stukje uit het begin van haar roman lezen. Die inhoud kwalificeer ik voorlopig als: best leuk om te lezen, luchtig vakantieleesmateriaal.
De roman doet me voor dit moment denken aan de pocket 'De Noordzee-vrouw en andere herinneringen' van Petra Zuidinga (2e hands nog te verkrijgen). In dat boek beschrijft de auteur haar eigen ervaringen met vorige levens die ze opdeed tijdens haar opleiding tot reïncarnatietherapeut bij Hans ten Dam. Geen roman, geen pseudoniem. Wel een duidelijk verslag van sessies vorige levens en terugkoppeling naar het huidige leven.
Ik wacht af of ik nog een recensie-exemplaar ontvang. Zoja, dan volgt meer over de inhoud van de roman en voeg ik dat alsnog toe.
(Is gebeurd, met dank aan Uitgeverij Elikser. Zie hieronder review, 3-7-2013)
Recensie na lezing
'Ken ik jou uit een vorig leven?' van Vincense Lelieveld bevat 164 pagina's. Dat lijkt heel wat, maar de layout bevat flinke witmarges, grote letters en regelafstand anderhalf. Binnen 2 uur had ik dit boek uit.
Vanwege deze merkwaardige layout in combinatie met eenvoudig taalgebruik, dacht ik eerst een kinderboek te lezen. Gelukkig werd het taalgebruik halverwege het boek beter.
Verwarrend
Na een ultrakort voorwoord volgt uitleg over een wapenschild aan de hand van een kleurenafbeelding. Een paar pagina's verder is een kleurenfoto afgedrukt van een woestijnkasteel in Jordanië, en halverwege het boek een zwart-wit afbeelding van een middeleeuwse harp.
De schrijfster heet Brenda M., gebruikt als schrijversnaam Vincense Lelieveld, en vertelt over Vincy Zonneveld die in een vorig leven jonkvrouwe Veerle heet. De uitleg over het wapenschild van de familie van Sonnevelt, latere schrijfwijze Zonneveld, maakt het niet duidelijker op. Wat mij betreft had deze informatie achteraan gemogen in het boek en had het verhaal kunnen starten op pagina 13.
Zoals het er nu staat, is dit boek lastig te kwalificeren als type boek. Is het een roman over een vorig leven? Een boek over hypnotherapie? Een persoonlijk verslag over visioenen uit een vorig leven? Of een mix van dit alles?
Positief
* De cursieve teksten - over hoe het vorige leven verliep van de middeleeuwse jonkvrouw - lezen prettig. Het begin van het verhaal (Vincy koopt in Jordanië een sleuteltje tijdens haar bezoek aan een woestijnkasteel in Amman) wordt goed teruggekoppeld aan het einde (ontknoping hoe het zit met dat sleuteltje).
* Een gebeurtenis uit de jeugd van Vincy (borduurwerk bij de nonnen) is mooi verwerkt als triggerpoint voor herinneringen aan een specifiek vorig leven.
* Personen in Vincy's huidige leven - die ze herkent uit het vorige leven als jonkvrouw - passen prima in het verhaal (groepsincarnatie).
* Zonder enige twijfel betreft het authentieke ervaringen van de schrijfster; gebeurtenissen die ze zo helder mogelijk probeert weer te geven.
* Het verhaal zelf is interessant en leuk om te lezen (jonkvrouw, middeleeuwen, kasteel, kruisridders, kuisheidsgordel).
* Eenvoudig taalgebruik. Leest gemakkelijk. Vakantielectuur.
Minder aanlokkelijk
* Weinig taalfouten, maar wel erg veel stijlfouten (zoals "sfeer inhaleren", "voortsnellen over een aangenaam stuk zandweg", "zo maakte hij iedereen blij en ontroerd", "een bende die kwijlend een trap opgaat").
* Rare tijdsprongen in de tekst en niet juist geredigeerde wijzigingen ("we" laten staan ipv "ze").
* Verouderd taalgebruik ("vergenoegd", "sedert", "visionaire beleving", "te baat nemen", "ze gingen heftig seksueel tekeer" ) verraadt dat de auteur een wat oudere dame is.
* Een ouderwetse kijk op spontane paranormale waarnemingen of hooggevoeligheid. Tegenwoordig zijn we niet meer zo verbaasd over herinneringen aan vorige levens.
* Tenenkrommende citaten over werken met inzichten uit vorige levens via hypnotherapie.
Blz. 103: "Het was moeilijk in te schatten of iemand het aankon als hij vervelende dingen uit een vorig leven te weten kwam. Je kon er een blijvende last aan overhouden, waarop zelfs huwelijken konden stuklopen."
Op blz. 141: "Toen zijn verhaal een gruwelijke wending kreeg, besloot Vincy om in te programmeren dat Evert na afloop van deze sessie zich niets meer zou herinneren, dit zou hem te veel aangrijpen. Ze kon nog niet goed inschatten of hij eventuele vervelende onthullingen nu al aankon."
Als ik zo zou werken als reïncarnatietherapeut om emoties uit het verleden af te ronden met cliënten, zou ik me schamen.
* De coverafbeelding, een schilderij van Kees Thijn, zou duidelijk moeten worden tijdens het lezen: "Hij is daarvoor, samen met de schrijfster, naar de Ardennen gereisd om de historische ruïne van dichtbij in zich op te nemen. Tijdens het lezen van het boek wordt de symbolische betekenis van de afbeeldingen op de omslag duidelijk."
Eh, dat is bij mij niet gelukt. De ruïne begrijp ik wel, maar het roodwitte slagerstouwtje met een V-dingetje? Gaat dit over het bewuste sleuteltje? Moet het een borduurnaald uit de middeleeuwen voorstellen?
Conclusie
Wel of niet lezen? Zeker wel, als je houdt van authentieke vorige levensverhalen die zich afspelen in de middeleeuwen, of als je nog niet zo bekend bent met hypnose, hypnotherapie en herinneringen aan voorbije levens.
Vooral geschikt voor vrouwelijke lezers vanaf 13+, maar meer nog voor mannen en vrouwen boven de 60 jaar.
Het boek krijgt van mij een mager zesje.
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl
