Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie

Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie
Marianne op Twitter (klik op afbeelding)

29 november 2013

Return to Life - boek van Jim B. Tucker - kinderen en herinneringen aan een vorig leven - artikel AD




Kinderen met herinneringen aan vorige levens,
boek van Jim B. Tucker, MD 'Return to Life'

Kinderen vertellen over een vorig leven

Van diverse personen kreeg ik de tip dat er een artikel stond in het AD 'Kippenvel: Ryan (5) vertelt over zijn vorig leven' over kinderen die zich vorige levens herinneren. Vorige week las ik hier al over in dit Engelse artikel.
In de artikelen komt o.a. een 5-jarige jongen aan bod die vertelt over zijn ontmoetingen met Marilyn Monroe en Rita Hayworth in zijn vorige leven als Hollywoodproducer en een 2-jarige die zich herinnert een beroemde golfspeler te zijn geweest.
 
Jim Tucker en Ian Stevenson
 
Dr. Jim Tucker (filmpje) is zo'n beetje de opvolger geworden van Prof.Dr. Ian Stevenson (overleden in 2007), de wetenschapper die jarenlang onderzoek verrichtte naar kinderen die zich vorige levens konden herinneren. Jim Tucker is medical director Child & Family Psychiatric Clinic/Psychiatrist Neurobehavial Sciences bij de University of Virginia School of Medicine. Hij schreef al eerder een boek 'Life before life: a scientific investigation of children's memories out of previous lives'.
Jim Tucker en Ian Stevenson werkten enkele jaren samen. Na Stevensons dood zette Jim Tucker hun eerder gedane wetenschappelijke onderzoeken voort.
 
Ian Stevenson richtte zich vooral op kinderen met reïncarnatieherinneringen in Azië, Jim Tucker op kinderen in Amerika. Beide heren legden een bijzondere belangstelling aan de dag voor moeder/geboortevlekken en aangeboren lichamelijke afwijkingen bij kinderen. Dit, omdat dergelijke lichaamskenmerken bij jonge kinderen vaak een samenhang vertonen met traumatische, onverwerkte sterfervaringen in recente voorbije levens.
Sinds 1996 behandelde Jim Tucker zo'n 2500 cases; de meest bijzondere lichtte hij eruit voor zijn nieuwste boek 'Return to Life', dat begin december uitkomt (Engelse versie). Ik weet niet of er een Nederlandse vertaling op de markt komt. 

Jim B. Tucker MD USA
Op deze webpagina van Jim Tucker vind je documentairefilmpjes over kinderen en herinneringen aan vorige levens.


Bizar

Het artikel op AD.nl stond vermeld onder het kopje 'bizar'. En dat vind ik dan weer bizar, want in Nederland werken er tegenwoordig toch zeker minstens 300 reïncarnatietherapeuten met volwassenen én kinderen om emotioneel niet goed verwerkte vorige levens alsnog af te ronden. Dat kinderen zich vorige levens herinneren is vrij gewoon.

Wil je meer lezen over Nederlandse personen die zich vorige levens herinneren, ga dan naar mijn website met reïncarnatieverhalen www.vorigelevens.nl. Daar vind je boekinformatie, gratis ebooks en vele praktijkverhalen van volwassenen, pubers en kinderen die zich eerdere levens herinnerden.

Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl

 

22 november 2013

Man bijt hond - tv - kaalheid en een vorig leven



Kaalheid en een vorig leven bij Man Bijt Hond
 
Man Bijt Hond - tv

Regressietherapeute Jeanne Bletz uit Amsterdam, een vriendelijke dame op leeftijd - volgens recente gegevens op internet inmiddels overleden - vertelt in twee opeenvolgende filmpjes bij 'Man Bijt Hond' over therapie, problemen en vorige levens, én over een vorig leven van haarzelf als Margarete van Oostenrijk in de 14e eeuw. Dat voorbije leven werkte nog steeds bij haar na. Ze zegt daarover: "Ik wilde altijd al wel in het lang lopen. Ik heb nu fluweel aan. Ik hou ook van parels, dat gaat toch door." Terwijl ze dit vertelt, laat Jeanne een zeer klassiek ingerichte woonkamer zien waarin onder andere een geschilderd portret hangt van de dame die ze ooit in het verre verleden zou zijn geweest.

Kaal

Even later brengt Jeanne in het filmpje (zie linkjes onderaan dit artikel) met behulp van hypnotische inducties een meneer, Joop Schreeurs, in trance. 
Ze legt uit dat Joop vanaf zijn 7e jaar kaal is en dat hij ook kaal was in een van zijn vorige levens; een vorig leven dat ze blijkbaar samen al eerder hebben opgespoord onder hypnose want nu gaat ze met hem uitzoeken hoe het kwam dat hij toen kaal werd.
In de werkkamer van Jeanne waar de sessie plaatsvindt, is het half donker. We zien Joop op een bank liggen; over zijn ogen heen ligt een doek.

Brand in een vorig leven

In het tweede filmpje is Joop diep in trance. Hij ligt op de bank en beweegt onrustig. Hij snikt: "Ik zie rook. Vlammen." Hij ziet en voelt hoe zijn kleding en zijn hoofdhaar in brand staan.
Jeanne spreekt hem geruststellend toe: "laat het maar rustig bovenkomen..., aanvaard het verlies van het haar..., laat het maar allemaal los",

"Wat een nare ervaring, hè, zo'n brand", constateert de interviewer/cameraman ietwat cynisch, typerend voor de interviews van het tv-programma 'Man Bijt Hond'.
Een inmiddels - uit trance - montere Joop antwoordt, terwijl hij zijn pruik afzet en zijn kale hoofd laat zien: "Vroeger verstopte ik me voor mijn kaalheid, maar nu niet meer."
Jeanne beaamt dat Joop een minderwaardigheidscomplex had vanwege zijn kaalheid, maar dat hij daar nu geen last meer van heeft.
Joop knikt instemmend: "Toen was ik kaal in dat leven, nu ook. Maar ik zit er niet meer mee." Om vervolgens zijn pruik weer op zijn hoofd te zetten met de woorden "Ik zet mijn pruik weer op, anders voel ik me niet gekleed."

Iedere therapeut heeft zo zijn eigen werkwijze

Deze hypnose-achtige manier van werken met trauma's uit vorige levens is typisch iets van de jaren '80 - '90. Toch zijn er nog steeds regressie/reïncarnatie- en hypnotherapeuten die zo werken (schemerdonker, een liggende 'patiënt', doek over de ogen, visualisatie en een hoop liefdevol gesus). 
Omdat er in beide filmpjes alleen mini-fragmenten werden getoond van een sessie die mogelijk anderhalf uur geduurd heeft, valt er weinig te zeggen over de werkelijk gedane sessie en bijbehorende therapeutische effecten. Jeanne Bletz maakte zonder meer een lieve indruk en was begaan met het leed van haar patiënt.
Reïncarnatietherapeuten spreken tegenwoordig zelden over patiënten, maar over cliënten, om eigen verantwoording in het gezondheidsproces te stimuleren en mogelijke ziektewinst uit patiënt-zijn tegen te gaan.

Niet gekleed

Toen Joop zei: "Ik zet mijn pruik weer op, anders voel ik me niet gekleed", dacht ik, ja, hij heeft minder last van schaamte over zijn kaalheid en qua leeftijd pasten cliënt en therapeut prima bij elkaar. Bij Jeanne was hij in liefdevolle handen terechtgekomen om in een sessie 'terug te gaan naar een vorig leven'.
Maar wat had ik graag - behalve emoties laten verwerken door de cliënt - zijn overlevingsstrategieën aangepakt. Bij reïncarnatietherapie gaat ook om ontkrachten van verkeerde gedachtenkoppelingen uit het verleden, waardoor een cliënt nieuwe keuzemogelijkheden krijgt in het heden opdat een probleem oplost.
Joop leefde nog verder na de brand in dat vorige leven, ook al verloor hij zijn kleding en zijn haar. Vlak na de brand, zonder kleding en haar, koppelde hij aan elkaar: 'niet gekleed zijn + kaal zijn = er nog steeds zijn'. Een gedachte die Joop nu nog steeds op onbewust niveau voor waar aanneemt.


Link naar de filmpjes

De filmpjes sluiten op elkaar aan en zijn gemaakt in april 2007:


http://www.manbijthond.nl/fragmenten/minderwaardigheidscomplex-vorig-leven-1 (4 min.)
http://www.manbijthond.nl/fragmenten/minderwaardigheidscomplex-vorig-leven-2 (3 min).



Praktijkverhalen over reïncarnatietherapie vind je op www.vorigelevens.nl Scroll naar beneden op de hoofdpagina voor een verhaalindeling. Op die pagina kun je ook gratis e-books downloaden of aanvragen.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl








(zie ook: filmpje/blogartikel over piraat en vorig leven), namelijk

20 november 2013

Amerikaanse documentaire 'Eternal Hologram' - film - movie




Amerikaanse documentaire over reïncarnatie

Eternal Hologram movie

De Amerikaanse documentaire over reïncarnatie - waarover ik al eerder in dit Blog Vorige Levens vertelde in verband met mijn medewerking daaraan - is eindelijk klaar!
Informatie vind je op deze webpagina. (more info on this website)

Update (14-12-2013) for my friends in the USA: the movie will be broadcasted in New York on these dates and channels:

Channel 24   
12/14/13            10 PM
Channel 8 or 979 Digital
12/18/13            5:00 PM
12/24/13            10:30 PM
1/1/14                1:00 PM
1/7/14                11:00 AM
Channel 15
12/16/13            8:00 AM
12/20/13            9:00 PM
12/21/13            4:00 AM
12/22/13            4:00 PM
12/26/13            9:00 AM
12/29/13            12:00 AM
12/30/13            9:00 PM
1/3/14                9:00 AM
1/5/14                10:00 PM
1/9/14                3:00 PM


Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl

19 november 2013

'Zolang er sterren aan de hemel staan' - Kristin Harmel - review roman

 
Roman 'Zolang er sterren aan de hemel staan'
Kristin Harmel

Zolang er sterren aan de hemel staan’, een 400 pagina’s tellende roman van Kristin Harmel (Uitgeverij Orlando, ISBN 9789022960097), las heerlijk weg.

Rose, een Parisienne, emigreert na de Tweede Wereldoorlog vanuit Frankrijk naar de VS en begint daar een bakkerij.
Kleindochter Hope is nu de eigenaresse van deze bakkerij, die ze na de dood van haar moeder leidt. Hope woont na de scheiding van haar man Rob samen met puberdochter Annie, die ze alleen opvoedt. 
Jarenlang heeft grootmoeder Rose haar oorlogsverleden voor zich gehouden. Ze leidt nu aan Alzheimer, maar op een dag dat ze helder van geest is, schrijft ze voor Hope een aantal Franse namen op papier. Dit namenlijstje wordt het begin van een zoektocht naar familieleden van Rose en naar wat er precies gebeurde tijdens de Holocaust in Parijs. 

Hope worstelt met schuldgevoelens over gemaakte keuzes in de liefde (ex/scheiding) en hoeveel tijd en aandacht ze moet geven aan haar opgroeiende dochter, haar werk in de bakkerij en grootmoeder Rose die Alzheimer heeft. Met moeite houdt Hope alle ballen in de lucht om de bakkerij - die zich op het randje van faillissement bevindt - draaiende te houden. Hope is bang zich kwetsbaar op te stellen in de liefde; dit heeft gevolgen voor een prille relatie met vriend Gavin.
 

Voor welke lezersgroep geschikt?

In deze spannende roman staan vrouwen, relaties én de liefde, bakkunst en verschillende geloven centraal.  

+ Vooral geschikt voor vrouwelijke lezers die houden van verhalen over relaties, liefde, recepten, vermiste personen, (tv-programma's als 'Spoorloos' en 'Vermist' met speurtochten naar verdwenen familieleden) en een happy end.
+ De roman is vergelijkbaar qua onderwerp met het populaire boek ‘Haar naam was Sarah’ (zoektocht van een Amerikaanse vrouw in Frankrijk, Parijs, Joodse wijk, wo2), maar eenvoudiger van taal. De vertaling door Monique Eggermont is goed gedaan.
+ Voor regressietherapeuten: de sprookjesverhalen die Rose aan Hope vertelde toen ze nog kind was, blijken jaren later waardevolle (symbolische) informatie te bevatten. Zie ook dit verhaal uit mijn praktijk reïncarnatietherapie over oorlog in sprookjesvorm

+ Voor mensen in de zorgsector of mensen met familieleden die geheugenstoornissen hebben: hoe Rose zich voelt wanneer haar geheugen gaten begint te vertonen (dementie/Alzheimer) en hoe ze tracht traumatische gebeurtenissen te vergeten, is herkenbaar en duidelijk in beeld gebracht.
+ De originele titel van de roman was ‘The sweetness of forgetting’: het thema schuld en vergeven loopt als een rode draad door dit verhaal heen.
+ Een stukje oorlogsgeschiedenis dat niet zo bekend is bij het grote publiek, is aardig uitgewerkt in deze roman. Dankzij de ere-code Besa hielpen Moslims Joden in Parijs (en in Albanië) onderduiken tijdens de Tweede Wereldoorlog.
+ Voor jonge lezers die (nog) niet veel van de Tweede Wereldoorlog afweten, is op subtiele wijze geschiedkundige informatie in het fictieve verhaal verweven.
+ Achter in dit boek: een leuk, kort interview met de auteur en verdiepende leesclubvragen.
+ Bakkerijen en bakrecepten dienen in dit verhaal als brugfunctie tussen diverse geloven (islam, christen, joods)
+ Thematiek ‘sterren’ komt op allerlei manieren terug, daarom is de Nederlandse titel goed gevonden.
+ De roman is eenvoudig van taal en hierdoor prettig leesbaar voor een grote groep vrouwen. Het gebruik van hier en daar een woordje Frans, verhoogt de sfeer.


- Foutje op blz. 150: moet zijn Rue des Rosiers ipv Dosiers. Dit is een belangrijke straat in de Joodse wijk Le Marais in Parijs.
- Bij de genoemde bakrecepten had ik graag afbeeldingen gezien. Immers, bij vrouwen die van koken en bakken houden loopt het water eerder in de mond bij het zien van een plaatje (koekjes, cake, taart) dan bij het lezen van een recept.
- Verwacht geen literatuur, meer Bouquetreeks-plus-niveau. Mij stoorde dat niet, want het verhaal is origineel en bij vlagen ontroerend én spannend.


Joodse koekjes
Bakrecepten

In deze roman zijn aan enkele hoofdstukken bakrecepten toegevoegd, passend bij de fictieve bakkerij van Hope, zoals de Poolster cupcakes, Star Pie (blz. 66: ‘Dat is altijd Mamies favoriete gebak geweest: een vulling van maanzaad, amandelen, druiven, vijgen, pruimedanten en kaneelsuiker, met bovenop een korst in de vorm van een ster, ons eigen merkbeeld.'), Strudel à la Rose, Cape Codder-koekjes, cheesecake met citroen en druiven, anijs-venkelkoekjes, North Star-bosbessenmuffins, kaneel-amandelkoekjes en meringues.

Sfeertekening - 'Zolang er sterren aan de hemel staan'


Blz. 49, Hope denkt terug aan haar jeugd en grootmoeder Rose (Mamie):
'Waar kijk je altijd naar, Mamie?’ had ik haar op een ochtend gevraagd.
‘Ik kijk naar de hemel,lieverd’, zei ze.
‘Dat weet ik. Maar waarom?’
Ze had me tegen zich aan getrokken, tegen haar verschoten roze schort, dat ze al droeg zolang ik me kon heugen. Ik was een beetje bang omdat ze me zo stevig vasthield.
'Ik kijk naar de sterren die verdwijnen, chérie,’ zei ze even later.
‘Waarom?’ vroeg ik.
‘Omdat ze er altijd zijn, ook al kun je ze niet zien’, zei ze. ‘Ze verstoppen zich alleen, achter de zon.’
‘En?’ vroeg ik timide.
Ze liet me los en bukte zich, zodat ze me recht aan kon kijken. ‘Omdat het goed is om te beseffen dat je niet altijd iets hoeft te zien om te weten dat het er is, lieverd.’
Ik hoor Mamies woorden bijna dertig jaar later nog, als ik opschrik van Annie die in de deuropening staat.'


Blz. 123, over Rose en Alzheimer:
Als Rose tegenwoordig ’s ochtends wakker werd, kostte het haar moeite om in het hier en nu te blijven. Soms werd ze wakker in 1936, of in 1940, of in 1942. Alles stond haar nog net zo helder voor de geest alsof het net gebeurd was, en dan lag haar leven heel even voor haar in plaats van achter haar…
Maar nu het heden troebel en onbetrouwbaar was, leek het erop dat die mooie kist met herinneringen, die al bijna zeventig jaar gesloten was, de enige momenten van helderheid bevatte die Rose in dit leven kon vinden. Soms vroeg ze zich af of die herinneringen door ze moedwillig te vergeten niet juist intact waren gebleven, net zoals een document in een luchtdicht afgesloten map jarenlang goed bleef.


Blz. 147, over oorlogsherinneringen verdringen:
En nu kwamen die beelden van haar dierbaren in het duistere schimmenrijk van haar coma als in een film voorbij. Ze had zich zo vaak voorgesteld wat er met hen kon zijn gebeurd dat het nu leek alsof ze alles met eigen ogen had gezien.
Jammer vond ik, dat een poging tot spiritualiteit (blz. 256), de nek werd omgedraaid. Misschien ligt dat aan de vertaling?
Rose keek naar haar kleindochter en zag zowel het verleden als de toekomst. Toen het kind haar oogjes opendeed, hield Rose haar adem in. Even had ze durven zweren dat ze een wijze, eeuwenoude blik in de ogen van de pasgeborene zag. Meteen daarna was die weg, en Rose wist dat ze het zich slechts verbeeld had.

Blz. 199, over de verbindende factor van diverse geloven:

'We verschillen dus niet zoveel,’ zegt monsieur Haddam. .. ‘Ik heb die strijd tussen religies nooit begrepen, evenmin als de strijd tegen het christendom. Als er iets is wat ik heb geleerd in de tijd dat Rose bij ons was, is het wel dat we allemaal dezelfde God hebben. Het is niet de godsdienst die de mensen verdeelt. Dat doen goed en kwaad op aarde.'
Blz. 279, over een interkerkelijke genootschap Abrahamic Association of Boston:
‘Het islamitische, het joodse en het christelijke geloof gaan allemaal terug tot Abraham,’ legt ze uit. ‘Het is onze bedoeling deze groeperingen samen te brengen en op basis van de overeenkomsten te werken in plaats van op basis van de verschillen’.
Blz. 284, over 'helpen in tijden van nood':
‘Besa?’ herhaal ik.
Elida knikt. ‘Het is een Albanees idee dat afkomstig is uit de Koran. Het betekent dat je mensen in nood niet mag wegsturen.’


Blz. 312, vriend Gavin tegen Hope, een opsteker voor vele (gescheiden) vrouwelijke lezers:
'Er bestaat geen magische leeftijd waarop je geen opties meer hebt, Hope,’zegt hij. ‘Jij hebt net zoveel kansen om iets aan je leven te veranderen als ik. Wat ik bedoel is dat het leven nooit loopt zoals je verwacht. Maar de manier waarop je omgaat met tegenslagen bepaalt of je gelukkig bent of niet.”



Le Marais, Parijs

Al met al, ik heb genoten van Kristin Harmels roman 'Zolang er sterren aan de hemel staan'. Misschien ook wel omdat ik op dit moment een reis naar Parijs aan het regelen ben. Het al geboekte hotel ligt midden in de Joodse wijk Le Marais. Dit boek kwam als geroepen om alvast in de juiste sfeer te komen.

In mijn eigen roman 'Boodschappenmeisje' staat hoofdstuk 5 in het teken van een Joods meisje uit Parijs dat in de Tweede Wereldoorlog weggevoerd werd naar een concentratiekamp. Ook ik gebruikte in die roman het sterrenthema: Joodse sterren, sterren aan de hemel en een Mercedes-ster.
In dit eerder geschreven blogartikel vind je wat terug over mijn eigen connectie met een vorig leven als Joods meisje in Parijs.

Praktijkverhalen over cliënten met herinneringen aan vorige levens ten tijde van de Tweede Wereldoorlog vind je op www.vorigelevens.nl, in mijn boeken en in dit Blog Vorige Levens. Zet daartoe 'wo2' of 'oorlog' in het zoekfilter.

Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapie/werken met vorige levens
www.vorigelevens.nl

Irene Moors & vorige levens

  
Irene Moors en Carlo Boszhard

Irene Moors, down to earth én spiritueel

Presentatrice/actrice Irene Moors (van o.a. TV Kantine/Life & Cooking) zag ik laatst in het tv-programma 'Sterren op het doek', waarin ze geportretteerd werd door drie kunstenaars. In een bijbehorend interview met Hanneke Groenteman kwam Irene down to earth over, goed in balans op werk- en privégebied én licht spiritueel gevoelig. Ik vroeg me daarom af of Irene in de media wel eens over reïncarnatie of vorige levens uitspraken had gedaan?
Tijd voor een Google-rondje op internet.

In diverse interviews in vrouwenbladen en in gesprek met Hanneke Groenteman vertelt Irene wel wat over haar overleden moeder, over de goede band die ze met haar had toen ze nog leefde en dat ze haar moeder soms nog nabij haar voelt, maar daar blijft het verder bij.

Programma 'Er is zoveel meer' & vorige levens

De netelige kwestie van de 'genverbrander' uit 2005 heeft er waarschijnlijk flink ingehakt. In dat jaar presenteerde Irene het programma 'Er is zoveel meer', waarin medium Robbert van den Broeke negatief in het nieuws kwam.
Hoewel Irene niet geloofde dat het om kwade opzet ging, stopte ze toch de samenwerking met het medium op tv. Na deze genverbranderzaak, die in alle media breed werd uitgemeten, is ze voorzichtig geworden met uitspraken op persoonlijke titel over spirituele onderwerpen.

Hoewel ik destijds het tv-programma niet zelf heb gezien, vind ik het als reïncarnatietherapeut zeer te betwijfelen of Van den Broeke zo gedetailleerd vorige levens-informatie van mensen kon oplepelen (geboortedatum, naam, leeftijd, exact beroep). Ik ken geen enkele collega-reïncarnatietherapeut of paragnost die dat kan.
Informatie uit voorbije levens komt meestal in de vorm van globale indrukken. Heel soms zijn gebeurtenissen uit vorige levens exact te duiden, maar in dat geval komt de informatie uit de cliënten zelf gedurende trance-staat, niet van een medium dat 'snel even wat weet op tv'.
Mij leek het eerder alsof dit medium door programmamakers gepushed werd zich ook op reïncarnatiegebied te begeven, terwijl zijn expertise ergens anders ligt. Ik heb van verschillende mensen gehoord dat zij positieve ervaringen hadden tijdens privé-consulten bij Robbert van den Broeke.

"Rottig vorig leven"

Ik vond een oude quote van Irene uit een Vrouw-editie van de Telegraaf (nr. 15, 2007): "Ik heb het nu zo leuk... ik heb vast een heel rottig vorig leven gehad."
En over haar werk- en vriendschapsrelatie met presentator/acteur Carlo Boszhard (2009) zei ze: "Ik zeg wel eens tegen Carlo dat ik denk dat hij in een vorig leven psycholoog was. Hij kan enorm goed luisteren en praten. Dat is belangrijk voor me, want de tv-wereld is lang niet altijd even leuk. Collega's zijn vaak jaloers op de band die wij hebben."

Met een grote lach op haar gezicht doet Irene Moors slechts vage uitspraken over paranormale of spirituele onderwerpen. Ik verdenk haar van 'stille wateren, diepe gronden' :D.

Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl




13 november 2013

Man Bijt Hond - piraat in een vorig leven - vorige levens op zee




'Man Bijt Hond' - Janus had een vorig leven als piraat

TV - Man Bijt Hond & reïncarnatie

Het tv-programma 'Man Bijt Hond' besteedde door de jaren heen op licht spottende wijze - maar toch met enige vorm van respect - aandacht aan mensen die in reïncarnatie en/of vorige levens geloven.

Janus: piraat in een vorig leven

Zo werd in oktober 2012 Janus van der Sluis (60) geportretteerd, samen met zijn vrouw Elly. Met een onvervalst Rotterdams accent vertelt Janus over zijn hang naar wind, vrijheid, golven, zee, een zeilschip en kanonnen, verlangens voortkomend uit een vorig leven als piraat.
Zijn grootste wens is te wonen en leven op een eigen zeilschip, maar omdat zijn huis nog niet verkocht is heeft hij alvast de hele woonkamer omgetoverd in piratenstijl. Zijn vrouw Elly is alleen maar blij dat haar man gelukkig is.
Of hij in een volgend leven weer piraat wil zijn, werd Janus gevraagd. Hij antwoordde breed lachend dat 'terugkomen als zeemeeuw op een schip' ook okay is.
Via deze link kun je het filmpje bekijken: http://www.manbijthond.nl/fragmenten/janus-was-een-vorig-leven-piraat
In januari 2001 werd Janus ook door 'Man Bijt Hond' geïnterviewd:
http://www.manbijthond.nl/fragmenten/gereincarneerde-piraat-0



Andere vorige levens op zee

* Lees hier de reactie van Adrie Faasse op 'Vintage Life' (een gratis e-boek over vorige levens en fashion, aan te vragen via www.vorigelevens.nl). Adrie vertelt over indrukken uit een vorig leven als kapitein van een zeilschip. Een voorbij leven, dat nu nog steeds zijn huidige kledingkeuze beïnvloedt.

* In een ander, recent blogartikel worden verbanden gelegd tussen tatoeages & vorige levens (o.a. zeemansleven).

* Blogartikel over vorige levens op de Titanic.

* Praktijkverhaal reïncarnatietherapie over een ontdekkingsreiziger op zee.

Re-enactment

Janus (ver)kleedt zich graag als piraat en is gelukkig als hij op een zeilschip kan doen alsof hij (weer) piraat is. Hij was in vervlogen tijden zo gelukkig op zee dat hij dit gevoel nú ook wil be'leven'.

Wist je dat er andere mensen zijn die zich graag verkleden als soldaat, om vervolgens oorlogen tot in detail na te spelen? Zie artikel over re-enactment. 
Vorige levens waarin men zich heel krachtig voelde, die worden nogal eens 'nagespeeld'. Dat werpt toch een heel ander licht op kledingkeuze, styling en fanatiek acteerspel...

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapie/werken met vorige levens
www.vorigelevens.nl

12 november 2013

Een 'wordt vervolgd' op 'Het Achterhuis' - roman 'Margie' van Jillian Cantor



Roman 'Margie' van Jillian Cantor - uitgeverij Orlando
 
Dagboek van Anne Frank
 
Iedereen kent het dagboek van Anne Frank, heeft het ooit gelezen of er op zijn minst van gehoord. Ik las het toen ik 10 jaar oud was. Voor mij was Anne Franks 'lieve Kitty'-dagboek een impuls om zelf te gaan schrijven. Eerst schreef ik in zo'n kinderdagboek met een slotje erop, later in schrijfbloks met stoffen omslag en daarna in notitiebloks. In steno, want dat voelde veilig, steno leek op geheimschrift dat bijna niemand kon ontcijferen ;).
Rond mijn dertigste las ik de complete werken van Anne Frank met alle ins & outs over de familie Frank, die ondergedoken zat met anderen in 'Het Achterhuis' in Amsterdam tijdens de 2e wereldoorlog. Zo'n beetje alles wat Anne geschreven had stond erin en werd geanalyseerd. Anne's oudere zus Margot hield ook een dagboek bij, maar waar dat gebleven is...?
 
De roman 'Margie' van Jillian Cantor (Orlando Uitgevers, ISBN 9789022960103, goed vertaald door Monique Eggermont) kan ik van harte aanbevelen als je nieuwsgierig bent naar Margot Frank, de oudere zus van Anne. Zij stierf - net als Anne - in concentratiekamp Bergen-Belsen vlak voordat de Tweede Wereldoorlog was afgelopen.
 
Waar bleef het dagboek van Margot Frank?
 
Jillian Cantor las 'Het dagboek van Anne Frank' ook op jeugdige leeftijd.
Daarover zegt ze: (blz. 297) "Ik ben de oudste in een Joods gezin van twee meisjes, net als Margot Frank. Toen ik Annes dagboek opnieuw las als volwassene kwam ik erachter dat ik niks over Margot wist, terwijl ik het dagboek als tiener ook had gelezen... Maar net als Anne, hield Margot ook een dagboek bij in het Achterhuis, en moest zij ook onderduiken... Ik begon me af te vragen hoe Margot zich gevoeld moest hebben als zij had gezien hoe beroemd haar zusje is geworden. En ik vond dat Margot ook een stem verdiende. Ook zij verdient het om herinnerd te worden."
Jillian Cantor heeft op ontroerende en liefdevolle wijze Margot Frank alsnog een stem gegeven door haar in deze roman op te voeren, alsof ze de oorlog overleefde en naar Amerika emigreerde.
 
Roman 'In de schaduw van het Achterhuis'
Peter van Pels
 
Dit deed me denken aan een eerder boek dat ik 2005 las: 'In de schaduw van het Achterhuis' van Ellen Feldman (Slijthoff, ISBN 9789024551767). Hierin worden de belevenissen van Peter van Pels - de jongen waarop Anne Frank tijdens de onderduikperiode verliefd werd - beschreven, alsof hij na de oorlog in 1952 in New York woont.
De psychologische roman 'In de schaduw van het Achterhuis' is geschreven door een historica en is goed van stijl en taal; de inhoud is me vaag bijgebleven. Jillian Cantors 'Margie' is een stuk minder literair, maar boeide mij meer; bij sommige passages had ik zakdoeken nodig om mijn tranen te stelpen. Margie's eenzaamheid is treffend weergegeven.
 
Vorig jaar las ik een tamelijk controversiële roman 'Anne Frank leeft en woont op zolder', geschreven door Shalom Auslander. In dit fictieve absurdistische werk vertelt de auteur over Anne Frank die de oorlog heeft overleefd en als oude vrouw op een zolder woont in het dorpje Stockton. Solomon Kugel, eigenaar van het huis, ontdekt haar wanneer hij op zoek gaat naar de oorzaak van het getik van verwarmingsbuizen.
Deze roman is meer geschikt voor mannelijke lezers. Ik vond de humor niet grappig, maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak. Het verhaal was wel intrigerend.
 
Margie Franklin
 
Van de achterflaptekst van 'Margie':
"In het voorjaar van 1959 gaat de film The Diary of Anne Frank in première in Amerika. Margie Franklin woont in Philadelphia en werkt als secretaresse op een advocatenkantoor. Op het oog leidt ze een rustig bestaan, maar ze draagt een groot geheim met zich mee: een verleden en een godsdienst die ze ontkent, een land en een familie die ze heeft achtergelaten.
Margie Franklin is in werkelijkheid Margot Frank, de oudere zus van Anne. Ze blijkt niet in Bergen-Belsen overleden, maar ontsnapt aan de nazi's en geëmigreerd naar Amerika. Jarenlang houdt ze niet alleen geheim wat haar ware identiteit is, maar ook wat er gebeurd is tussen haar en haar zusje tijdens de noodlottige laatste momenten die ze hebben gedeeld.
Dat voorjaar, terwijl haar zusje uitgroeit tot een icoon, begint Margies zorgvuldig opgebouwde leven in Amerika in te storten. Wanneer verleden en heden door elkaar gaan lopen, staat Margies toekomst in Amerika op het spel. Tenzij ze zich kan verzoenen met het leven dat ze ooit heeft geleid, de mensen van wie ze hield en de dingen die ze ooit heeft gedaan."
 
Vergeten om te overleven
 
Een paar stukjes tekst uit het boek:
- (blz. 33): "Aanvankelijk werd ik Margie Franklin, de niet-Joodse, omdat dat Peters idee was geweest, maar toen werd het opnieuw een kwestie van overleven. Ik wilde niet dat anderen wisten dat ik in zoveel opzichten ook dat meisje was: die Joodse die als een rat in de val gezeten had, zwaar verliefd was, en weggehaald door de Duitsers. Dat ik dat meisje bén. Die Joodse."
- (blz. 69): "Ik kan goed geheimen bewaren. Ik hul me erin, zoals ik me hul in leugens, in mijn vest, strak om me heen, al is het nog zo warm."
- (blz. 156-157): "Het is zoveel gemakkelijker om je te verschuilen, om in een tweede huid te glippen, zodat je eenvoudigweg alles kunt vermijden wat je eerste huid kan raken... Ik ren weg en dan zal ik het weer vergeten. Vergeten is gemakkelijk. Het is bijna net zo makkelijk als je schuilhouden, of geheimen bewaren." (Een boeiende vergelijking voor reïncarnatietherapeuten voor wat betreft de overgang van een onverwerkt vorig leven naar een erop volgend leven)
- (blz. 178): "Maar hier laat mijn verbeeldingskracht me in de steek. Wat is er met mijn dagboek gebeurd? Waarom heeft Pim dat van mijn zusje laten uitgeven, en niet dat van mij?"
 
Margie raakt verstrikt in haar leugens om te overleven. Op het Joodse advocatenkantoor waar ze werkt, krijgt ze te maken met een Holocaustoverlevende die haar confronteert met de oorlog die ze juist achter zich wil laten.
 
Aanrader om te lezen - voor wie geschikt?
 
+ Leest lekker weg. Vooral geschikt voor vrouwelijke lezers.
+ Voor reïncarnatietherapeuten: triggerpoints oorlog, verwerken oorlogstrauma, lichamelijke sensaties en emoties boeiend beschreven. Op het einde van een vorig leven bezig zijn met 'naar Amerika emigreren' resulteert soms daadwerkelijk in een volgend nieuw leven in Amerika. Daarom kun je je als reïncarnatietherapeut afvragen of Jillian Cantors vorig leven dat van Margot Frank had kunnen zijn? 
+ Voor mensen met Joodse (of onderduik) vorige levens in wo2, vanwege de herkenning met problematiek voortkomend uit een oorlogsleven (triggerpoints/trauma).
+ Achterin leesclubvragen, die je op een andere manier aan het denken zetten over de inhoud van dit boek.
+ Vragen en antwoorden aan de schrijfster.
- Het wollen vest dat Margie draagt komt net iets te vaak voor (om emoties mee aan te duiden).
- Soms deed het verhaal Bouquetreeksachtig aan, daar waar het de relatie Peter Pels/Margot Frank betrof.
 
Ik heb genoten van 'Margie' en raad dit boek (304 pagina's) van harte aan.
Van dezelfde uitgeverij Orlando las ik 'Zolang er sterren aan de hemel staan' van Kristin Harmel. Hierover volgt binnenkort een blogartikel.
 
Groetjes,
 
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl (zie ook praktijkverhalen over vorige levens in wo2)

8 november 2013

Turning the Hourglass - Christine Alisa - werken met kinderen en trauma's uit vorige levens - reïncarnatietherapie

 
Turning the Hourglass, ebook/boek
werken met kinderen en hun vorige levens
 

Turning the Hourglass

De digitale versie van 'Turning the Hourglass, Children's passage through traumas and past lives' van Christine Alisa MS kocht ik bij bol.com. Voor slechts 4,79 euro had ik dit e-book sneller in huis dan een papieren versie uit de USA.
Dit gemakkelijk te lezen, Engelstalige e-book bevat verhalen uit de praktijk van therapeute Christine Alisa, deels vanuit kindperspectief beschreven en aangevuld met nuttige, duidelijke en goede therapeutische uitleg. 
Christine werkt met kinderen via Sandplay (speelgoedfiguurtjes in een zandbak), klei, tekenen en een combinatie van regressie/reïncarnatie- en Gestalttherapie.

Probleemgedrag van kinderen (adhd, eet- en gedragsstoornissen)

De Amerikaanse regressie- en reïncarnatietherapeut Morris Netherton Ph.D. schreef het ultra korte voorwoord. Van 'good old' Morris heb ik eind jaren '90 leerzame workshops bijgewoond in Nederland.
Christine Alisa werkt o.a. met zijn methoden en technieken. Dat vind je terug in hoe ze vertelt over therapie doen met haar jonge cliënten, daar waar het om werken met trauma's rondom geboorte/zwangerschapsperiode gaat.

In het eerste hoofdstuk beschrijft ze hoe haar therapeutische werkwijze verloopt wanneer kinderen met probleemgedrag in haar praktijk belanden. In negen daaropvolgende hoofdstukken laat Christine zien dat storend gedrag van kinderen (zoals ADHD, dyslexie, woedeaanvallen, eetproblematiek) symptomen kunnen zijn van oude trauma's. Op speelse wijze  -  via gesprekken, kleien, met zandfiguurtjes spelen en tekenen - en met liefde en respect voor wat (jonge) kinderen aan kunnen, 'behandelt' ze diverse problemen en rondt ze tegelijkertijd vorige levens af.

Vorige levens afronden bij kinderen

Zo vertelt ze over de 10-jarige Chris - en laat ook hem zelf aan het woord - over zijn concentratieprobleem ('trying to get away'), dat samenhing met zijn geboorte (keizersnede), een vorig leven als gangster, een leven als kampgevangene en een leven als soldaat in Vietnam. Overlevingsstrategieën om 'er vandoor te gaan om in leven te blijven', zorgden voor een slechte focus in het hier-en-nu.
Er is een hoofdstuk over Nicole, een meisje met een eet- en gedragsstoornis, terug te voeren tot een vorig leven in de Holocaust en een vorig leven als bediende.
12-jarige Peter had het gevoel niet te kunnen voldoen aan verwachtingen van anderen en hij haatte het als mensen de baas over hem speelden ('hate being bossed around'). Hier werkte Christine met twee verschillende oorlogslevens. Ze liet Peter alsnog woede uiten via ademwerk en tekenen. Ook een leven als bergbeklimmer zat nog in de weg.

Christine Alisa laat kinderen aan het woord, legt zelf duidelijk uit wat de therapeutische (on)mogelijkheden zijn en geeft mooie praktijkvoorbeelden in haar ebook.
Ze vertelt over een gezin waar 3 zussen en 1 broer leden onder het misbruik (geweld) van de vader. 5-jarige Becky reageerde op het huiselijk geweld door zich terug te trekken en in de ontkenning te gaan, 6-jarige Emily ontwikkelde probleemgedrag door zelf te gaan schoppen en slaan. Daniel en Vicky uit hetzelfde gezin reageerden weer anders.

Negen hoofdstukken met boeiende, inspirerende cliëntcases en één hoofdstuk met uitstekende uitleg over het therapeutische proces dat ze hanteert om kinderen beter in hun vel te laten zitten. Tegelijkertijd weet therapeute en auteur Christine Alisa op een mooie manier een lans te breken voor alternatieve therapieën, zonder haar lezers te dwingen om te geloven in reïncarnatie of vorige levens.

Aanrader voor ouders en therapeuten

De hoofdstukken lezen dankzij het eenvoudige Engels prettig weg, ook voor wie niet zo goed thuis is in de Engelse taal. 
Dit ebook is geschikt voor regressietherapeuten, reïncarnatietherapeuten, kindercoaches, ouders en opvoeders van kinderen met gedragsproblemen.
Een absolute aanrader!

Voor verhalen uit mijn eigen praktijk over werken met kinderen, klik hier
(en scroll naar het midden van die webpagina)


Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut
www.vorigelevens.nl







3 november 2013

Gewichtsverlies, anorexia, taalgebruik - werken met reïncarnatietherapie en vorige levens





Taalgebruik en gewichtsverlies
Plotseling gewichtsverlies

Het was al weer een jaar of wat geleden dat ik vriendin Pippa tegenkwam en uitgebreid sprak. Sinds de laatste keer dat ik haar zag, was ze enorm afgevallen. Ik schrok ervan.
Zou ze anorexia hebben? Ze was altijd al tenger van gestalte, maar nu woog ze - schatte ik - slechts een kilo of 45, bij een normale gemiddelde lengte. Pippa vertelde me dat ze zelf ook door had dat ze erg mager aan het worden was, maar ze snapte niet hoe dat kwam. Ze deed echt haar best om te eten.

Taal

Hoe het met haar en haar gezin ging? Economische crisis, financiële problemen, man ontslagen op het werk, problemen met de verkoop van hun woning en een gedwongen verhuizing. Zorgen te over bij Pippa. Ze begreep heus wel dat je van stress slecht ging eten. Ze kreeg met moeite voedsel naar binnen.
Ik lette wat beter op haar uitspraken. Drie zinnen kwamen in herhaling telkens terug bij wat ze zei:
- 'Dat ons geld bijna op is, alle zorgen die we hebben, dat vreet aan me'.
- 'Ik wil zuiver op de graat blijven'. Pippa wilde op een eerlijke manier nieuw inkomen verwerven.
- 'We moeten met ons hele gezin interen op onze financiën.'

Oude geloofsstructuren

Met Pippa besprak ik wat me opviel bij wat ze me vertelde. Ze kon toch zuiver en eerlijk blijven ('zuiver op de graat') zonder dat haar lichaam graatmager was? Ze kon het 'interen op de financiën' toch loskoppelen van haar lichaam?
Best mogelijk dat ze ooit een vorig leven had gehad waarbij ze met een ziek, mager, uitgeteerd lichaam (ziekte, tering) zo lang mogelijk in leven probeerde te blijven voordat ze uiteindelijk toch stierf. Net zoals ze probeerde om nu zo lang mogelijk vol te houden met weinig geld. Ondanks hun zeer beperkte gezinsbudget hoefde haar eigen lijf nu toch niet mager te worden en 'in te teren'?
Dit, en het bewust worden van de grote impact die de financiële stress had op het hele gezin, zorgde ervoor dat ze met meer aandacht en geduld het dagelijkse eten tot zich nam. Inmiddels is ze - nu 3 maanden later - beter op gewicht.

Oorlog en gewichtsverlies

Taalgebruik zegt veel over wat iemand (onbewust) bezighoudt.
Amerikaanse reïncarnatietherapeuten viel het bijv. op dat mensen met obesitas en hun te volgen diets (diëten) regelmatig vorige levens hadden te verwerken waarbij oude gedachten over 'honger hebben' en 'to die' door elkaar waren gaan lopen. Pas na loskoppeling van zulke gedachten die bij oude situaties in het verleden hoorden, werd hun innerlijke honger gestild.

Mensen die een vorig leven hebben gehad dat eindigde in een concentratiekamp ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, kunnen in een eropvolgend leven 'kampen met' anorexia. Vooral gevangenen die stierven in de kampen nadat ze het maandenlang wanhopig volhielden onder erbarmelijke omstandigheden (én met een graatmager lichaam), waarbij ze leefden op een half kommetje waterige koolsoep per dag. Met een beetje geluk kregen ze een hompje brood. Zij bleven lange tijd in leven terwijl hun lichaam heel weinig voedsel tot zich nam. Zo'n overlevingsstrategie (volhouden met weinig lichaamsgewicht) kan nawerken, zelfs een leven later. Denk maar aan een anorexiapatiënt die 1 appeltje verdeelt in mini-stukjes om er een hele dag mee te doen.

Eetproblematiek kan op vele manieren verweven zijn geraakt met onvoltooide vorige levens. Taalgebruik kan bij reïncarnatietherapie een mooie tool zijn om de bronoorzaak te achterhalen.

Eerder blogartikel over taalgebruik, zelfbeschadiging en oude pijn 
Praktijkverhaal van een 19-jarig meisje: 'Ik leef maar voor de helft'
Praktijkverhaal over een jonge vrouw die die geen hap meer naar binnen kreeg

Andere praktijkverhalen vind je in mijn boeken 'Diehards in de war', 'Hé, waar ken ik je van?', 'Ik was eens...', 'Lichte zeden onder de zoden', 'Waarom Esther geen Robinson werd' en 'Reïncarnatieverhalen. Lang zullen we leven.'
Informatie over reïncarnatietherapie, praktijkverhalen, boeken enz. is te vinden op www.vorigelevens.nl Hier kun je ook gratis eboeken opvragen en/of downloaden.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/boeken over werken met vorige levens en reïncarnatietherapie
www.vorigelevens.nl