Op 30 januari zapte ik 's ochtends - tijdens een koffiemoment voor mezelf - langs diverse tv-kanalen en viel middenin een programma.
Ik bleef kijken... naar volwassen mannen die zichzelf hadden uitgedost als soldaat. Ze speelden anno nu dat ze in het strijdgewoel van het Ardenneroffensief (tweede wereldoorlog) zaten. En niet zomaar, nee, zo 'echt' mogelijk, compleet met de juiste uniformen, motoren, vrachtwagens en tanks. Hier en daar opgestapelde zandzakken om zich achter te verschuilen en wat zogenaamd dode soldaten op de grond in de vorm van strobalen met een uniform aan en wat nepbloed eroverheen.
Een enthousiaste fotograaf, Roger Cremers, maakte geheel in stijl foto's met een camera uit de jaren 40, gekleed in een leren journalistenjack uit die tijdsperiode.
Ik wist wel dat historische spektakels worden nagebootst, maar dat dit re-enactment wordt genoemd, dat wist ik nog niet.
Als reïncarnatietherapeut - werken met vorige levens in oorlogstijd is één van mijn specialismen - keek ik geboeid naar dit tv-programma. De re-enactmentdeelnemers van het nagespeelde Ardenner-offensief waren zich (volgens mij nog) niet bewust van voorbije levens die hun huidige handel en wandel onbewust kunnen beïnvloeden.
Re-enactment
is het naspelen of uitbeelden van historische gebeurtenissen, meestal op
de plek waar deze oorspronkelijk plaatsvonden, door deelnemers in historisch
kostuum. De authenticiteit van aankleding van de deelnemers
(kostuums/gebruiksvoorwerpen) is niet altijd even strikt als bij de ooit echt
gebeurde historische gebeurtenissen. Deze demonstraties worden vaak gehouden voor publiek dat komt kijken, om
recreatieve en educatieve redenen.
 |
Re-enactment, onbewust gebaseerd op voorbije levens?
|
Re-enactment is niet nieuw.
In de Romeinse oudheid voerden
cavalerie-eenheden al toneelveldslagen op, die gingen over belangrijke, eerdere
overwinningen. In de middeleeuwen deed men hetzelfde met toernooien en sinds de 19e
eeuw in de VS met veldslagen van indianenoorlogen.
Ook de Amerikaanse Burgeroorlog
wordt nagespeeld met cavalaeriesoldaten voor publiek, dat in grote aantallen
komt kijken. Mensen spelen oorlogen na variërend van Vikingenstrijdtonelen, de Napoleontische oorlog, de 80-jarige oorlog tot en met de laatste twee wereldoorlogen.
Natuurlijk kun je zeggen, soldaatje spelen zit in iedere jongen of man. Maar wat als er iets meer achter zit?
Wat als de mens door het leven zelf, voorbije levens 'al spelender wijze' kan verwerken?
In mijn boek DIEHARDS IN DE WAR - dat bij iedere boekhandel te bestellen is of hier bij bol.com - vind je voorbeelden van normale, nuchtere mensen die oorlogssituaties uit het verleden op andere wijze leren begrijpen en afronden. Zonder dat ze hun soldatenuniform uit een verkleedkist hoeven halen.
Op de website www.vorigelevens.nl vind je o.a. de volgende verhalen over mensen die nog steeds met een stukje oorlog in zich rondlopen:
Het bedoelde tv-programma vind je hier:
Marianne Notschaele-den Boer
