Wat er allemaal komt kijken bij een artikeltje voor Margriet - interview, styling, fotografie

Soesterbergse duinen

Interview

Twee weken geleden werd ik telefonisch geïnterviewd door Deirdre Enthoven voor een artikeltje in Margriet. Deirdre is journaliste, maar ook auteur van het prachtboek 'Bewogen Besluiten' over professionals en hun dilemma's bij besluitvorming. 

We hadden een prettig gesprek. Zij vatte kort samen waar we het over gehad hadden, ik las de concepttekst, ging ermee akkoord en dacht klaar te zijn. Ik zou het artikeltje vanzelf wel tegenkomen in de Margriet.

Een paar dagen later kreeg ik een berichtje dat de drie door Deirdre Enthoven geïnterviewde personen op de foto moesten, voor bij het artikel. Had ik niet op gerekend. Ik dacht snel een 'selfie' te e-mailen, maar nee, ik moest - net als de twee andere geïnterviewden - professioneel gefotografeerd worden.

Styling en fotografie

Na wat telefoontjes, sms-jes en e-mails werd een datum en een centrale lokatie voor alle deelnemers geprikt: Soest. Omdat de foto pas half mei in Margriet verschijnt, was een zomerse setting nodig: de Soesterbergse duinen (standeffect, veel zand).

Vooraf werd me gevraagd zomerse kleding mee te nemen in specifieke kleuren en wat accessoires. Bij het fotograferen wordt namelijk rekening gehouden met het kleurthema van de Margriet voor een bepaalde week.

Woensdag stapte ik in mijn autootje, reed van Zundert naar Soest en ontmoette daar stylist Sadia Veenstra en fotograaf Marloes Bosch. Ik was in de veronderstelling me snel om te kleden, een foto te laten maken en vlug terug naar huis te rijden, eh... we hadden de hele middag nodig! 

Foto-impressie

Het weer werkte mee. Droog, zonnig, een graad of 12. Stylist Sadia toverde modieuze, zomerse kleding voor me tevoorschijn en bracht een laagje poeder aan op mijn gezicht tegen het glimmen op de foto. Mijn haar moest los en hupsa, ik zag er ineens onherkenbaar anders en modern uit. 

Fotograaf Marloes liet me tientallen verschillende poses aannemen en fotografeerde er kundig op los. Foto's van dichtbij, van veraf, lopend, zittend, tegen verschillende achtergronden, met en zonder wind (lees: assistent wappert met iets om 'wind' te creëren waardoor mijn haar ging bewegen). Ik kreeg pijn in mijn kaken van het vele lachen. 

Ik wist niet dat er zoveel tijd en energie in een fotoshoot ging zitten. Echt, ik kreeg meteen respect voor het werk van een fotomodel, wat een vermoeiend vak.

 

  

Margriet nummer 21

Duimen, dat de redactie van Margriet een mooie (actie)foto kiest uit de vele foto's die Marloes Bosch die middag van me maakte. 

Ik mag niet verklappen wat ik aan had, dus... heb geduld tot het artikeltje plus foto - groot of piepklein, geen idee - binnenkort in de Margriet staat.

Nooit geweten dat er zoveel komt kijken bij een artikel met foto in een weekblad. Dankjewel Deirdre voor het interview, Sadia voor de styling en Marloes voor de fotografie.

Update 17 mei 2014

En... het is leuk geworden. Artikeltje staat in Margriet nr. 21 van 2014.

Marianne Notschaele in 'Margriet'

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

Regressie- en reïncarnatietherapeut/auteur

www.vorigelevens.nl

Nederlandse vrouwenband Reincarnatus - cd 'New Life'

Popmuziek met middeleeuwse instrumenten

Nederlandse vrouwenband 'Reincarnatus'

Zaterdag 3 mei 2014 treedt de band Reincarnatus op in Zundert. Ik had nog nooit van deze (grotendeels vrouwen)band gehoord, maar las over hun optreden in ons plaatselijk weekkrantje.

Ik bekeek wat YouTube-filmpjes van deze groep. Het is een genre waar je van moet houden: een grote dosis girlpower, meidenrock, soft-gothic aankleding, popmuziek met een new age tintje én middeleeuwse instrumenten.
De vrouwelijke bandleden - sinds kort heeft de band een man als drummer - bespelen middeleeuwse instrumenten zoals de vedel (voorloper van de viool), sleutelvedel (kruising tussen een draailier en een vedel), trumscheit (viool met één snaar), draailier, doedelzak uit de lage landen, Ierse bouzouki (kruising tussen een cister en een Griekse bouzouki), schalmei (voorloper van de hobo), een hummeltje (huiskamerdoedelzakje), Keltische harp en blokfluit, dit alles in combinatie met elektrische (bas)gitaren, elektrische draailieren en modern slagwerk.

Middeleeuwse vrouwen-poprock

Hoewel de zangeressen goed zingen en ze hun instrumenten uitstekend bespelen, is het niet zo mijn ding. Toch heeft 'Reincarnatus' een goede, geheel eigen, herkenbare sound. Maar ja, smaken verschillen.
Hou je van vrouwelijk, enthousiast rockgeweld? Van popmuziek overgoten met een middeleeuws/gothic sausje? Dan is deze band echt wat voor jou! 

Ook mensen met Keltische vorige levens of vorige levens ten tijde van de Katharen (Song 'Cathars') zullen muziek van deze band zeker waarderen. 
Cd's van de band (Media Vita en New Life) bevatten o.a. liedjes die qua tekst refereren aan de middeleeuwen: Orleans, Cathars, Jeanne d'Arc. 

Luisteren en kijken naar 'Reincarnatus'

Via deze link krijg je een goede indruk: Optreden in 'De Effenaar', met fragmenten van hun laatste cd 'New Life'.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl

Hoe verwerk je een miskraam? Twee gratis e-boeken die je hierbij kunnen helpen.

Een miskraam verwerken, hoe doe je dat?

Twee gratis e-boeken over emotionele verwerking van miskramen

Via Twitter kwam ik in contact met Miriam van Kreij, zij attendeerde me op haar gratis e-boek 'Had je ooit een miskraam? Hoe geef je plek aan je ongeboren kind?'. Drie dagen later kreeg ik via een contact op LinkedIn een tip dat Joyce Beckker een gratis e-boek had gemaakt over min of meer het zelfde onderwerp 'Ticket to Momentum'. 
Beide e-boeken zijn met zorg samengesteld door de makers. Afhankelijk van de mate waarin iemand informatie over dit onderwerp wil of in welk proces een vrouw zich bevindt om een miskraam te verwerken, kun je zowel het ene of het andere, of beide e-boeken lezen. Vandaar dat ik in dit artikel twee e-boeken tegelijk bespreek.

I. e-Boek 'Had je ooit een miskraam? Hoe geef je plek aan je ongeboren kind?' - Miriam van Kreij

Gratis e-boek 'Had je ooit een miskraam?
Miriam van Kreij

Miriam van Kreij is NLP-trainer, coach en begeleider van familieopstellingen. Zij werkt veel met moeders met schoolgaande kinderen, vrouwen die bereid zijn om thema's uit hun leven te onderzoeken. Miriam geeft speciale workshops voor vrouwen die miskramen hebben gehad en die hun ongeboren kindje meer plek willen geven in hun leven.

Zij liet meer dan 500 vrouwen een enquête invullen over miskramen, vroeggeboortes en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen. Aan de hand daarvan stelde zij een informatief e-boek samen 'Had je ooit een miskraam? Hoe geef je plek aan je ongeboren kind?'

Op haar website staat dat ze niet precies kan benoemen waarom dit thema haar zo raakt. "Ik heb zelf geen bewuste miskraam meegemaakt. Geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Geen vroeggeboorte. Ik ben twee keer zwanger geweest en heb twee lieve kinderen. Waarom schrijf ik dan over miskramen en ongeboren kinderen? Waarom richt MirreMaan zich dan op het verbinden van de vrouwen die ooit een miskraam hadden? Ik weet het niet. Dat wil zeggen, mijn hoofd weet het niet. Maar mijn hart voelt dat het klopt. Het is alsof het noodzakelijk voor me is om hiermee bezig te zijn. Misschien dat het me gaandeweg duidelijk wordt waarom ik dit te doen heb. Ik ben onderweg gegaan."

Helder en prettig geschreven

Miriams e-boek (28 pagina's) leest prettig. Het lettertype is aangenaam, de layout overzichtelijk, de inhoud helder. Ze gaat o.a. in op de volgende onderwerpen: welke benamingen geven vrouwen aan miskramen? Zijzelf kiest voor de benaming 'ongeboren kinderen'. Op welke (onverwachte) momenten in hun leven zijn vrouwen er mee bezig? Hoe geven vrouwen plek aan hun ongeboren kindje? Vrouwen die verbinding maken met hun ongeboren kind ervaren rust, wegstoppen werkt niet.

Als regressie/reïncarnatietherapeut vind ik het mooi om te lezen op welke verschillende manieren vrouwen vertellen over hoe hun ongeboren kindje herdacht kan worden (zoals een speciale datum of symbool, een herdenkingsboom, ritueel, tatoeage, gedichten, enz.) Dankzij de ingevulde enquêteformulieren schetst Miriam van Kreij een divers beeld. Dit maakt het e-boek interessant voor een breed publiek. Niet alleen zullen vrouwen die een miskraam hadden zich herkennen in uitspraken van andere vrouwen, maar ook voor mensen werkzaam in de kraamzorg, verpleging of gynaecologie bevat dit e-boek goede voorbeelden.

Familieopstellingen

Je kunt goed zien dat Miriam van Kreij gewend is te werken met familie-opstellingen. Haar focus ligt op 'een ongeboren kind een plek geven', in het gezin, binnen de familie. 
Blz. 13: "Het blijkt keer op keer dat het goed doet om aandacht te geven aan het ongeboren kind. Dat blijkt uit reacties op de enquête en ook uit ervaringen bij familieopstellingen. 
Het doet de vader en moeder en het kind zelf goed, maar ook de eventuele broers en zussen. Als ouders rouwen om het ongeboren kind, dan hoeven hun andere kinderen dat niet plaatsvervangend te doen. Die kunnen dan hun eigen leven leven. Dat brengt rust en ruimte aan alle gezinsleden.
In haar e-boek miste ik alleen een summiere uitleg over familieopstellingen; niet iedereen is daarmee bekend.

Miriam besteedt - vanwege haar expertise met familieopstellingen - ook aandacht aan de vraag 'Vertel je het je andere kinderen?' 
Ik ben het met haar eens dat vertellen - op een manier die bij de leeftijd van een kind past - stukken beter is dan (ver)zwijgen. "In familieopstellingen blijkt dat kinderen, hoe klein ze ook zijn, op de laag van de ziel weet hebben van kinderen die er maar kort geweest zijn. Of die kinderen nu eerder of later kwamen. In de kinderrij doen ze ertoe." (blz.21).

Werken met miskramen in mijn praktijk regressie- en reïncarnatietherapie

In mijn praktijk regressie- en reïncarnatietherapie zie ik bij een volwassen cliënt(e) wel eens dat een miskraam bij zijn/haar moeder - het gezin waaruit de cliënt(e) afkomstig is - lang (emotioneel) nawerkt. 
Dit uit zich bijvoorbeeld in vage gevoelens van vervreemding of verdriet - al vanaf jonge jaren - waarbij een cliënt(e) zich zelfs als volwassene nog afvraagt wat er nou precies niet klopt binnen het gezin. Op onbewust niveau klopt de positie in het gezin niet. Miriam van Kreij noemt dit de volgorde van de kinderrij. Tegelijkertijd kunnen emotionele gevoelens van de moeder (verdriet/schuldig voelen, gemis) over een miskraam onbewust worden overgenomen door andere kinderen binnen het gezin.

Zielen die bewust incarneren bij een bepaalde oudercombinatie en waarbij dat de eerste keer niet lukt - doordat deze incarnatiepoging eindigt in een miskraam - maar de twee poging lukt wel, krijgen op latere leeftijd nogal eens te maken met de geloofsovertuiging 'Iets wat ik onderneem moet eerst mislukken, de volgende keer is het pas raak.' 
Zo'n gedachte, die eigenlijk bij de geboorte hoorde, kan in de weg gaan zitten telkens wanneer een volwassene 'aan iets nieuws begint', zoals een studie, een project, een relatie, net zoals hij/zij aan dit huidige leven begon. De (incarnatie)gedachte 'dat het eerst moet mislukken voordat het pas echt lukt' is in zo'n geval verknoopt geraakt met 'leven, aan iets nieuws beginnen'. Door een cliënt inzicht te geven in dergelijke problematiek kan de oude gedachte een plek krijgen waar deze thuishoort, namelijk in het verleden.

In Miriams e-boek vond ik geen informatie over abortus, of ik moet er per ongeluk overheen gelezen hebben. Een miskraam is het natuurlijk afbreken van een zwangerschap, een abortus plegen het voortijdig afbreken van een zwangerschap door medisch ingrijpen. Hierbij gaat het ook om ongeboren kinderen die een plek verdienen. 
In mijn praktijk werk ik wel af en toe met vrouwen die een ingrijpende abortus emotioneel willen verwerken, bijv. door ze te laten communiceren met hun ongeboren kind op zielsniveau, via een visualisatie, opdat ze alsnog afscheid kunnen nemen en de traumatische ervaring emotioneel kunnen afronden.
Er kunnen vele, uiteenlopende, redenen zijn waarom een ziel een abortus meemaakt en niet geboren wordt in een nieuw lichaam.

Informatieve lezingen en workshops over miskramen

In het laatste hoofdstuk van haar e-boek geeft Miriam van Kreij voorbeelden over 'En hoe nu verder?', zoals deelname aan een van haar workshops.
Op haar website vind je meer informatie. Miriam geeft niet alleen workshops rond miskramen, ze gaat ook graag in gesprek met groepen verloskundigen, gynaecologen en huisartsen. Het lijkt mij dat deze groepen nog veel van haar kunnen leren.

II. e-Boek 'Ticket to Momentum. De nieuwste methode om je miskraam te verwerken en levensvreugde te creëren' - Joyce Beckker

Gratis e-boek 'Ticket to Momentum'
Joyce Beckker

In 4 delen

Coach en trainer Joyce Beckker is bezig met een e-boek (pdf, in 4 delen van elk 30 pagina's). De eerste drie delen 'Ticket to Momentum' zijn inmiddels gratis beschikbaar via haar website.
Haar e-boek is met name geschikt vrouwen die een miskraam of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad en die nog steeds last hebben van verlies, somberheid, verlatingsangst of gebrek aan zelfvertrouwen.
Daar waar Miriam van Kreij vooral de gezinssituatie benadrukt, geeft Joyce Beckker ook aandacht aan het feit dat verlies van een ongeboren kind ook de partner, andere kinderen en grootouders treft.

Verbanden tussen oorzaak en gevolg

In het 1e deel besteedt Joyce aandacht aan persoonlijke ervaringsverhalen van drie vrouwen: Mariska, Thea en dat van haarzelf. Ze doet dat op open en eerlijke wijze. In deel 2 gaat ze - met haar eigen verhaal als voorbeeld - in op in hoeverre vrouwen dergelijke ervaringen zelf creëren door onbewuste emoties en gedachten. Dit onderwerp raakt nog het meest aan reïncarnatietherapie (over hoe oude geloofsstructuren uit vorige levens kunnen nawerken in het hier-en-nu). 
Joyce geeft voorbeelden van haar (oude) overtuiging 'het ergste wat je kan overkomen is je kind verliezen'. Ze beschrijft heel kort een droom dat een vorig leven fragment bevat. "En ineens wist ik dat ik de oorsprong had gezien van waar mijn diepe angst en wanhoop is ontstaan." 

In hoofdstuk 9 vertelt ze over het gegeven dat een ziel kan kiezen om de ervaring van een miskraam mee te maken.
Ook stipt ze aan - hetgeen aansluit op Miriams e-boek - dat een man zich zijn hele leven lang niet goed genoeg voelde en er pas op volwassen leeftijd achterkwam dat zijn moeder een miskraam had gehad. "Zonder dat het ooit uitgesproken was, vond hij zijn hele leven al dat hij extra hard moest werken om zijn moeders goedkeuring te krijgen."

Op transport, maar nu met een nieuwe trein richting vrijheid

In deel 3 gaat het over 'innerlijk op reis gaan om vrijheid te herwinnen'. Ik weet niet of Joyce Beckker weet heeft van haar eigen oorlogsleven in wo-2, maar veel uitspraken verwijzen ernaar. 
Ze heeft de 'speelse coachmethode Rejoyce Xpress' voor vrouwen die 'kampen' met somberheid en verdrietgevoelens na een miskraam niet voor niets gekozen (bewust of onbewust): "Door het maken van innerlijke treinreizen van en naar jouw 'stations', leer je jouw spoor naar vrijheid terug te vinden." 
Joyce benoemt o.a. helingswerk van Byron Katie en Brandon Bays. Met dit in gedachten creëerde zij een eigen versie, Rejoyce Xpress, een soort uitgebreide treinvisualisatie die vrouwen met een miskraam verder kan helpen om onverwerkte emoties alsnog een plek te geven. 
Ik vermoed dat vrouwen met miskraamervaringen in het huidige leven - zeker wanneer ze ook nog eens een vorig leven met veel verdriet en verlies kenden dat eindigde in een concentratiekamp ten tijde van de tweede wereldoorlog - zich bij Joyce geborgen en veilig zullen voelen.

Ik herken in haar methode ook wel hoe ik zelf werk: cliënten schrijfopdrachten meegeven om emoties te verwoorden en te uiten. Dat is op zich niet nieuw, maar Joyce heeft haar eigen draai aan de visualisatie gegeven, en dit zal een groep vrouwen zeker aanspreken.

Allebei de boeken lezen!

Het grootste verschil tussen de e-boeken van beide auteurs, is dat Miriam van Kreij's e-boek beschouwelijk is en vrouwen in de zorgsector en/of medische wereld zal aanspreken, het e-boek van Joyce Beckker daarentegen zal vrouwen triggeren die nog compleet vast zitten in hun onverwerkte emoties rondom een miskraam. Beide e-boeken zijn zeer de moeite waard. Ik raad aan om ze allebei te lezen, in dezelfde volgorde als in dit blogartikel genoemd.

Het ene e-boek is licht van sfeer, het andere e-boek donker. Er is zorg besteed aan indeling, inhoud en taal. Bij Joyce's boek zou een paginanummering nog een fijne toevoeging zijn. 
Hoewel ik de marketingmethode zeker begrijp - 4 x iets in delen aanbieden - zou ik zelf liever de voorkeur geven aan 'in één keer het gehele e-boek' aanvragen. Ook kan ik me voorstellen dat voor sommige vrouwen het onderwerp nog zo heftig is, dat erover lezen in stukjes, alles beter behapbaar maakt.

Vorige levens en ongeboren kinderen

In mijn eigen boeken ga ik een tandje dieper wat vorige-levens-ervaringen betreft in relatie tot miskramen of zwangerschappen die moeilijk tot stand komen.
In 'Waarom Esther geen Robinson werd' vind je een praktijkverhaal reïncarnatietherapie over Isa met vruchtbaarheidsproblemen, gekoppeld aan oorlogservaringen. In 'Diehards in de war' een praktijkverhaal van Bojoura en in 'Lichte zeden onder de zoden' de ervaring van Sonja. Zowel Isa, Sonja als Bojoura hadden problemen om zwanger te worden. Inmiddels hebben ze alledrie kinderen, nadat ze met behulp van reïncarnatietherapie oude geloofsstructuren ongedaan maakten.

Wil je daarover meer lezen, bekijk dan de boekinformatie op www.vorigelevens.nl

Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Auteur, regressie- en reïncarnatietherapeut/werken met vorige levens
www.vorigelevens.nl

Doodgeknuffelde teddyberen - trouwe kinderknuffels - therapievrienden - hoe zag jouw knuffel eruit?

Privébezit - beer uit 1960

Mark Nixo fotografeert 'doodgeknuffelde' teddyberen

Mark Nixon is een portretfotograaf uit Ierland. Op een dag vond hij het maar zielig dat trouwe knuffels uit onze kindertijd op zolder terechtkwamen, of erger, bij het oud vuil.
In 2010 organiseerde hij een Teddy-dag in zijn studio in Dublin, met de bedoeling speelgoedberen te fotograferen. Hij verwachtte kinderen, maar er kwamen vooral volwassenen. Ze namen hun oude speelgoedberen mee, 'soms smerig van tranen, snot en modder', soms met missende onderdelen - uit elkaar getrokken tijdens een vechtpartij - maar ook opgelapt. Heel wat volwassenen sliepen nog met hun trouwe knuffels aan het voeteinde van hun bed.
Mark Nixon bundelde de mooiste foto's in zijn boek 'Much Loved'. Op zijn website staan een paar prachtige foto's van 'doodgeknuffelde' teddyberen.

'Help, daar gaat mijn beer!'

Als kind had ik een zwart-witte knuffelbeer die ik regelmatig innig omhelsde. Jarenlang sleepte ik hem overal mee naar toe. Op den duur moesten zijn voetjes - het zaagsel kwam eruit - gerepareerd worden. Eén kwijtgeraakt bruin oogje bleef zoek. Op die plaats borduurde mijn moeder een zwart rondje.
Ik heb heel wat tranen vergoten toen mijn jongere broertje tijdens een vakantie in het buitenland deze teddybeer door het autoraampje naar buiten gooide. Je kunt je het gebrul en gekrijs vast wel voorstellen. We reden hoog in de bergen op een gevaarlijke weg vol haarspeldbochten en konden onmogelijk stoppen op dat moment. 
De speelgoedberen die ik daarna kado kreeg, konden 'mijn echte beer' niet meer vervangen.
Mijn man gaf zijn teddybeer - zie foto hierboven - een mooi plaatsje in een vitrinekast bij ons thuis. Ook zo'n kalig, bijna doodgeknuffeld exemplaar. Het berenlijfje bevatte na jaren van liefdevolle behandeling zo weinig vacht, dat mijn schoonmoeder zich genoodzaakt voelde om 'hem aan te kleden'. Ze breide nieuwe kleertjes.

Knuffel en een vorig leven

In het boek 'Waarom Esther geen Robinson werd' nam ik een verhaal op van Carlien ('Buiten spelen in de oorlog'). Als klein meisje speelde ze in een vorig leven buiten, met haar pop, in oorlogstijd. Ze mocht niet buiten spelen van haar moeder, maar deed dat toch. Hierdoor kwam ze terecht in een razzia waarbij ze haar pop kwijtraakte. Kort daarop overleed het meisje.
Deze traumatische gebeurtenis werkte door in Carliens huidige leven. Ze wist haar oorlogstrauma te onderdrukken tot het moment dat haar eigen kinderen met poppen gingen spelen. Toen kocht ze meteen voor elk kind van iedere knuffel drie dezelfde exemplaren. Voor het geval dat...
Overigens een goede tip voor ouders: koop één back up knuffeldier. Reuze handig!

Therapie en speelgoeddieren

Bij regressie- en reïncarnatietherapie voor kinderen worden knuffelbeesten van kinderen regelmatig ingezet. Een favoriete knuffel kan meegenomen worden naar de praktijk (dit vergroot het gevoel van veiligheid voor een kind), maar gaat ook wel eens mee 'op reis' tijdens een visualisatie naar de oorzaak van een probleem. Ook kan een kind via zijn of haar lievelingsknuffel aangeven wat er aan de hand is, zoals aanwijzen waar pijn of verdriet in het lichaam gevoeld wordt.
Bij het ontbreken van een knuffel of teddybeer, geen nood. Dankzij het magische denken van kinderen wek ik - al tekenend met kleurpotloden op papier - een kopie-versie tot leven die tijdens een consult aanwezig is om een kind te ondersteunen of helpen.

Hoe zag jouw knuffel eruit?

En... hoe zag jouw favoriete pop, beer of knuffel er vroeger uit? Wil je 'm laten zien aan anderen, e-mail een foto naar rhapublishing@gmail.com en ik voeg 'm toe aan dit artikel.

Knuffel 'Miepje', foto (c) W. Luyendijk

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapie
www.vorigelevens.nl 

Was dit meisje koordirigent in een vorig leven?

Koordirigent in een vorig leven?

Lara Glozou

Was Lara Glozou uit Kyrgyzstan een koordirigent in een vorig leven?

In dit YouTube-filmpje zie je een klein meisje luisteren naar het gezang van koorleden. Totaal opgaand in de muziek verandert plotseling haar houding en slaat ze aan het dirigeren. 

Een mooi voorbeeld van hoe een klein kind even contact maakt met informatie uit een vorig leven.

Reactie van een zangeres/koordirigent

Een vriendin van me, zangeres en koordirigent, zei toen ze dit filmpje zag: "Ze laat niet alleen talent en gevoel voor muziek zien. Wat zij doet is iets wat volgens mij niemand van nature doet: de leidende in plaats van de volgende kwaliteit van de dirigent. Ze loopt voor op de muziek. En ik denk dat dat koor beter zou zingen wanneer zij het zou dirigeren..."

Meer lezen over kinderen en herinneringen aan vorige levens? Zet het woord 'kind of kinderen' in de zoekfilter van dit blog.

As it is in heaven - filmtip

Wil je een prachtige film zien over koormuziek? Tip: 'As it is in heaven' (zie filmtrailer).

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

www.vorigelevens.nl

Tenten & kamperen, het oog wil ook wat

Tentje - model suitcase - FieldCandy

Kamperen

Als kind kampeerde ik met mijn ouders tijdens lange zomervakanties in een knaloranje jaren '70 bungalowtent. Eenmaal volwassen ruilde ik het kamperen in voor hotelovernachtingen. 
Jammer dat alle 5-sterrenresorts tegenwoordig op elkaar lijken, luxe maar saai. Een 3-weken durende treinreis kriskras door Japan bracht het kampeergevoel weer bij me terug. Iedere nacht verbleef ik in een ander traditioneel Japans gastenverblijf. Slapen op de grond op een futon, een dun plat matrasje, neergelegd op de tatamivloer (Japanse mat van gevlochten rijststro). 
Dat authentieke Japanse sfeertje had wel wat, en in de verte leek het op k(r)amperen.

Assortiment FieldCandy tentjes

Tegenwoordig heb ik thuis alles waar ik blij van word, op vakantie gaan hoeft van mij niet meer zo. Maar... bij het zien van deze schattige tenten van FieldCandy uit Engeland kreeg ik ineens weer zin om te gaan kamperen. Het oog wil namelijk ook wat.
Wat een geweldige, schattige tentjes heeft FieldCandy in het assortiment. Het tentdoek ziet er aan de buitenkant uit als een spaceshuttle, een opengeslagen boek, een koffer, het heelal, gras met een schaap, een watermeloen, een lapjesdeken, enz. 
Een indiaanse tipi had ik helemaal enig gevonden, maar die zit er helaas (nog) niet bij. Gat in de markt, als je het mij vraagt.

Boodschappenmeisje met heelal-tent

Onderstaande tent (model spacious) had zo een plekje kunnen krijgen in mijn roman 'Boodschappenmeisje', waarin hoofdpersoon Charlotte rondsjouwt met een saai, donkergroen lichtgewicht Beversporttentje. Dit heelalmodel was stukken passender geweest. Maar ja, toen ik dat boek schreef waren deze tentjes - nu erg in trek bij festivalgangers - er nog niet. 
Kamperen, ik krijg er weer zin in!

Tentje - model spacious - FieldCandy

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl

Rijksstudio - Rijksmuseum - Stel zelf je favoriete digitale collectie samen - Wie was jij in een vorig leven?

Een 'stilleven' van boeken

Matchende meesters - 'In een vorig leven was ik?'

Hou je van geschiedenis, kunst en musea? Meld je aan bij Rijksstudio van het Rijksmuseum en stel je eigen kunstcollectie samen.

Het heeft veel weg van Pinterest. Meld je aan met een e-mailadres of Facebookaccount, klik op 'ontdek de meesterwerken waar jij mee matcht' en geef antwoord op vragen als: Vakantie! Wat wordt het?, Liefde of lust?, Magisch magenta of basic beige? Kies een Nederlandse stad die bij je past en de laatste vraag - jawel! - In een vorig leven was ik...? met keuze uit: koning, kluizenaar, soldaat, nar, engel of held.

Als je niet weet waar je moet beginnen in de omvangrijke kunstcollectie van het Rijksmuseum, is dit een verrassend begin.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
www.vorigelevens.nl

'Het syndroom van Ebel' - Willemien Vereijken - over een ziek kind zonder diagnose - gratis e-book

Zoektocht door de Nederlandse gezondheidszorg
van moeder Willemien Vereijken met zoon Ebel

Nu gratis e-book 'Het syndroom van Ebel'

In het weekblad 'Margriet' zag ik dit berichtje staan: "Hoe het is om te leven met een kind met een onbekende ziekte, daarover is weinig bekendheid. Géén diagnose betekent zo veel extra zorg en extra energie, omdat er altijd die onzekerheid is over hoe het met je kind gaat, en omdat er geen regelingen zijn, geen ondersteuning, geen idee over de erfelijkheid van de ziekte, enz. 
Wij - Willemien, Bob en Ebel Vereijken - delen ons verhaal graag, omdat onze zoektocht uniek kan zijn, maar de weg die we bewandelen voor velen herkenbaar is."
Willemien Vereijkens boek 'Het syndroom van Ebel' werd uitgegeven in 2007, maar is nu gratis als e-book via deze link op haar website te downloaden.

Wat als je kind niet in een medisch hokje past?

Gisteren las ik dit e-book (pdf-bestand 252 pagina's) in één ruk uit. Het is een schrijnend verhaal, verteld vanuit het perspectief van de moeder, over hoe haar gezonde peuter Ebel lichamelijke klachten krijgt: telkens terugkerende oorontstekingen, slecht werkende darmen en communicatieproblemen. Is hij doof, autistisch of is er heel wat anders aan de hand? 
Moeder gaat met haar zoontje Ebel het medische circuit in, maar wat kun je doen voor je kind als artsen het ook niet meer weten en als je van het kastje naar de muur wordt gestuurd? 
'Het syndroom van Ebel' is een triest, bijzonder goed geschreven verhaal over liefde, hoop en wanhoop, arrogante, botte maar ook vriendelijke en hulpvaardige artsen, een zoektocht door de reguliere en alternatieve zorg in Nederland. Een verhaal over doorzettingsvermogen, volhouden, bijna instorten en de impact die een ziek kind zonder diagnose heeft op het gezinsleven. 

NieuweTijdsKind reageert op prikkels van buitenaf

In haar zoektocht naar een medische diagnose voor haar zoon leerde Willemien Vereijken wel steeds beter op haar eigen intuïtie te vertrouwen en op haar persoonlijke grenzen te letten. In het alternatieve circuit deed ze voedings- en dieetadviezen op waar ze deels wat aan had, maar ook negatieve ervaringen. 
Een rare masseur 'zag een kwade geest in haar zoontje (blz. 213) en een maffe 'New Age Children'-mevrouw met 'aandacht voor de vier elementen in een kind' meende een 'echte gereïncarneerde superheks uit de 16e eeuw te zijn' (blz. 215). Uh? Inderdaad goed dat Willemien deze twee zweefpersonen niet (meer) in de buurt van haar zoontje liet komen. 
Aan de andere kant, jammer die negatieve ervaringen op paranormaal en alternatief gebied, want Ebel heeft veel kenmerken van een Nieuwetijdskind: hij is een beelddenker met een communicatie- en praatstoornis, een 'open kind' (open energieveld/aura dus mogelijk bevattelijk voor energie van anderen, ook energie van geesten/entiteiten, hoewel die niet per definitie 'kwaad' in de zin hebben), slim, sociaal, maar zich ook terugtrekkend in zijn eigen wereld. 
Bij heel veel prikkels vanuit de buitenwereld reageert een hypersensitief kind met een open aura vaak op twee manieren: zich terugtrekken - autistisch gedrag - of de opgenomen prikkels ontladen - agressief of hyperactief (adhd)gedrag.

Een 'open kind' - vorig leven

Ebel leek mij - al lezend in dit e-book - op peuterleeftijd zo gevoelig en 'open' (met een energieveld/aura dat alle kanten uitwaaierde waardoor hij 'er vaak niet was' en zijn moeder 'haar kind zag verdwijnen') dat oorontstekingen - waardoor hij niet goed kon horen - mogelijk zijn beste bescherming was tegen een overdaad aan geluiden uit zijn omgeving. 
Zoals zijn moeder Ebel beschrijft, is het een gevoelig kind. Hypersensitieve kinderen kunnen ook gemakkelijker bij ervaringen uit vorige levens, soms is het alsof een deurtje naar het verleden toe open is blijven staan. Zulke kinderen kunnen hierdoor meer last hebben van onverwerkte emoties uit voorgaande incarnaties.
Als reïncarnatietherapeut let ik op terugkerende uitspraken of zinnen 'uit de context', vaak haal ik daar veel informatie uit met betrekking tot een probleem of lichamelijke kwaal. Maar bij dit e-book was dat lastig, want praktisch alle taal van Ebel loopt via de moeder, juist omdat hij een spraak(communicatie)stoornis heeft.

Sterven - leven - reïncarnatie

Ik ving slechts vage beelden op van een vorig leven van Ebel. Ik zag een klein Aziatisch kindje spelen met fel gekleurde plastic speelgoeddieren, op een tropisch aandoend strand. Palmbomen, een mooie blauwe zee. Het kindje liep weg van zijn zandspel in de richting van het water. Een golf van normale grootte kwam plotseling over het kindje heen en sleurde het lichaampje onder water. Het kindje verdronk.
Het Aziatische kindje liep de zee in terwijl er even niet op hem gelet werd. Het kindje was 'ineens verdwenen'. Ebel 'verdwijnt' door met zijn energie uit zijn lijf te gaan. Hij herhaalt onbewust een situatie uit een vorig leven.
Onderwatergeluiden die het Aziatische kindje hoorde tijdens het verdrinken zijn vergelijkbaar met wat Ebel hoorde tijdens zijn oorontstekingen op jonge leeftijd. 
'Opeens verdwijnen en gehoorverlies hebben' past bij het moment vlak voor het sterven= een herinnering aan nog net in leven zijn. 
Ook is er een overeenkomst in huidskleur: Aziatisch gelig in het vorige leven, een gele huid vlak na Ebels geboorte. 
En moeder Willemien beschrijft de zwangerschapsperiode en geboorte van Ebel met heel veel watertermen. 
Maar dan nog. Zelfs als dit correct zou zijn dan was het voor een reïncarnatietherapeut die met jonge kinderen werkt een hele klus geweest om aan Ebel met zijn communicatiestoornis uit te leggen dat sommige geluiden tot het verleden behoren. Verder lag de focus van zijn moeder op hulp zoeken in het reguliere medische circuit en niet bij werken met onaffe ervaringen uit vorige levens.

Communicatie verbeteren

De moeizame weg die Willemien Vereijken aflegde met haar kind om erachter te komen wat hij mankeert heeft weliswaar geen diagnose opgeleverd, maar toch ook veel goeds gebracht, zoals de stichting Lotje & Co voor ouders van zorgintensieve kinderen. 
Ik hoop dat nog veel mensen haar e-book 'Het syndroom van Ebel' zullen lezen. Wat mij betreft niet alleen moeders met kinderen, maar ook verplegend personeel dat in ziekenhuizen werkt, neurologen, kno-artsen, orthopedagogen, logopedisten en medewerkers in de opvang en zorg voor gehandicapte, moeilijk opvoedbare of moeilijk lerende kinderen. Want, ook al bestrijkt Willemien met haar boek de periode 1995-2006, veel beschreven pijnlijke aanvaringen tussen patiënten en hooghartige artsen zijn in 2014 nog steeds aan de orde van de dag. Misschien dat Ebel - met lichamelijke kwalen en communicatiestoornis - dankzij zijn bestaan en het boek dat zijn moeder over hem schreef, de communicatie in de zorg toch nog kan verbeteren. 

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapie/werken met vorige levens
www.vorigelevens.nl 

Boek 'Leven vol overgave' - Gabrielle Bernstein - spiritualiteit voor jonge, hoogsensitieve (hsp) vrouwen

Gabrielle Bernstein - boek 'Leven vol overgave'

Gabrielle Bernstein: jong, hoogsensitief (hsp) én spiritueel

Gabrielle Bernstein is een hoogsensitieve vrouw die lange tijd worstelde met angsten. Angsten om haar gewicht, of ze wel of niet ergens bij hoorde, zorgen over haar steeds weer mislukkende liefdesrelaties, haar werk. Ze vluchtte in een drugsverslaving (hasj, cocaïne) en gaf veelal anderen de schuld van wat haar overkwam. Totdat ze kennis maakte met 'Een cursus in wonderen' (Marianne Williamson) en radicaal anders ging denken, mediteren, bidden en leven. 
Ze overwon haar angsten, zij het al struikelend en stap voor stap, leerde haar vastgeroeste denkpatronen doorbreken en werd gelukkig. Gabrielle is tegenwoordig een succesvol schrijfster en spiritueel coach. Ze geeft overal lezingen in de USA, richtte het sociale netwerk HerFuture.com op en houdt een inspirerende website bij (zie http://www.gabbyb.tv/) met o.a. videoblogs, online workshops enz.

Half februari 2014 verschenen de eerste Nederlandstalige boeken van Gabrielle Bernstein bij Lev. Voor dit Blog Vorige Levens las ik 'Leven vol overgave' (ISBN 9789400504028/212 pagina's, 17,95 euro).
Passende quotes op de cover van dit boek komen van de oudere (spirituele) generatie: Oprah Winfrey, Marianne Williamson en Wayne Dyer: 'Spirit Junkie: op weg naar liefde en wonderen' en 'Stem van een nieuwe generatie spirituele denkers'. 

Gabrielle Bernstein beschrijft in 'Leven vol overgave' hoe zij spirituele principes in haar dagelijkse leven leerde toepassen en hoe ze hiermee gelukkig (op liefdes- en relatiegebied) en succesvol (werk/coaching) werd.

Ze deelt haar verhaal op in 3 stukken: 
- De omweg naar angst
- Het antwoord
- Het wonder.

Spirituele woorden: lastig te vertalen

Bonella van Beusekom heeft haar best gedaan op een goede vertaling zonder taalfouten, maar een spiritueel begrip als 'spirit' met de nodige nuanceverschillen laat zich lastig omzetten naar Nederlandse equivalenten. De ene keer bedoelt Gabrielle Bernstein 'energie', een 'goddelijke vonk' of 'ziel', de andere keer 'innerlijke gids/begeleider' of 'hoger-zelf'.
Als reïncarnatietherapeut denk ik bij het woord 'spirit' meteen aan geest, ziel, entiteit of niet-eigen energie. In een aantal gevallen had ik daarom liever het woord 'energie' zien staan in de tekst in plaats van 'spirit'. Jonge lezers die nog niet bekend zijn met boeken over spirituele onderwerpen zullen dit leesprobleempje niet hebben. Ze kunnen zonder moeite de vertaling volgen. 
In een poging om Gabrielle's moderne toon te behouden staat zo nu en dan het woord 'cool' in de tekst. Omdat de vertaling verder braafjes is, komt dit wat geforceerd over. Ik betrapte me erop dat ik me halverwege het boek afvroeg of ik niet beter de originele, Amerikaanse versie had moeten lezen.

Algemene indruk

Een paar citaten om een betere indruk te krijgen van dit boek:

- "Meestal kiezen we voor de angst. Door die keuze schakelt onze geest over op een andere manier van denken die de cursus 'het ego' noemt. (Wat je niet moet verwarren met de term ego die in de psychologie wordt gehanteerd)." (blz. 29)
- "De stem die ik die ochtend hoorde is wat de cursus de Heilige Geest of je innerlijke leraar noemt. Ik noem hem ~ing (innerlijke gids of spirit). Onze ~ing, zoals de cursus die definieert, bemiddelt tussen de angstige wereld van het ego en de liefdevolle manier van denken waarmee we zijn geboren." (blz. 74)
- "Onze dynamiek was veranderd, doordat ik was veranderd. De uiterlijke wereld weerspiegelt onze innerlijke toestand en als we onze percepties veranderen verandert de wereld met ons mee. Het licht dat ik nu in haar zag, spiegelde ze naar me terug." (blz. 89)
- "Sinds ik ben begonnen met oefenen in denken met mijn ~ing kies ik onwillekeurig voor de liefde. Dat is het doel: je vaker tot de liefde wenden dan tot de angst, zodat op een dag alleen de liefde is overgebleven." (blz. 121)
- "Om mijn spirituele flow gaande te houden herinner ik mezelf er elke dag opnieuw aan dat ik niet mijn ego ben en dat het prima is als mijn ego het niet overleeft." (blz. 183)
- "Ik wil je stimuleren om op zoek te gaan naar manieren om meer liefde te geven. Maak vergeving tot het belangrijkste doel in al je relaties. Verwelkom wonderen in je leven en besteed er aandacht aan. Zie liefde in alle mensen, voorwerpen en situaties." (blz. 189)

Positief aan 'Leven vol overgave'

- Een prima boek om cadeau te geven: mooie uitgave, fijn papier, prettig aanvoelende cover, handzaam formaat. 
- Met name geschikt voor jonge, spiritueel geïnteresseerde en hoogsensitieve (hsp) vrouwen tussen de 20 - 30 jaar. 
- Interessant voor jonge vrouwen die vastlopen in hun carrière of liefdesleven, terwijl ze ergens diep vanbinnen voelen dat ze behoefte hebben aan meer diepgang of spirituele ontwikkeling.
- Gabrielle Bernstein doet haar best voorbeelden uit haar eigen leven te geven om zo een jonge doelgroep aan te spreken. Ze schuwt niet om te vertellen - hoewel erg globaal - over haar eigen drugsgebruik, liefdesproblemen of terugval in haar persoonlijke spirituele groei.
- Dit boek geeft stof tot nadenken. Hoe sta jij in je relatie ten opzichte van een partner of vrienden? Hoe zit het met jouw vooroordelen? Ben jij in staat om de focus op liefde te leggen? Durf je wonderen te verwachten?
- Heb je nog nooit gehoord van de wereldberoemde 'Een cursus in wonderen'? Geen nood. Gabrielle Bernstein legt duidelijk uit waar dit voor staat en herhaalt veel van die informatie.

- De auteur behoort inderdaad tot een nieuwe generatie spirituele denkers. Het is niet nieuw wat ze verkondigt, maar haar boodschap is wel in een modern jasje gestoken en geschikt voor jonge mensen. Volgens mij is daar zeker behoefte aan.

Wat minder

- In dit boek wordt verwezen naar meditaties op de website van Gabrielle. Hoewel haar website interessant is (met name haar videoblogs), moet voor downloads of cd's betaald worden. Ideetje: achter in het boek een code vermelden waarmee boekkoper een gratis download krijgt?
- Gabrielle knielt en bidt wat af. Ik kan me voorstellen dat lezers met een antipathie tegen de kerk, hier moeite mee kunnen hebben. 
- In alle hoofdstukken verwijst de auteur met citaten en voorbeelden naar de 'Cursus in Wonderen' (o.a. van Marianne Williamson). Dat had wat minder gemogen, nu lijkt het soms een regelrecht 'vervolg op'.
- Typisch Amerikaans, op het randje van 'haleluja'.
- Gabrielle gaat ervan uit dat álle jonge vrouwen - net als zij - problemen hebben op liefdesgebied.

Liefde en wonderen

Ik ben het niet met alle uitspraken van Gabrielle Bernstein eens, maar de overkoepelende boodschap - leven in liefde zorgt voor wonderen - die ze uitdraagt is goed: "Als je ook maar een fractie van de principes in dit boek toepast in je eigen leven, wek je je eigen innerlijke spirit weer tot leven. Al pas je maar één van de instrumenten in dit boek toe, dan laat je een wonder plaatsvinden. Door er simpelweg voor te kiezen de wereld met liefde te bekijken veroorzaak je een wonderbaarlijke verandering." (blz. 205).

Liefde heelt

Aanrader

Voor hoogsensitieve vrouwen, zoekend in de liefde, verlangend naar spirituele diepgang en met lef om naar zichzelf in relatie tot anderen te kijken, is 'Leven vol overgave' zeker een aanrader! "Het is geen boek over hoe je gelukkig kunt 'worden', het is meer een gids om de blokkades weg te nemen naar het geluk dat al in je leeft." (blz. 15)
In de zomer van 2014 verschijnt haar nieuwste boek 'Verwacht wonderen'. Haar boek 'Eindeloos geluk' is beschikbaar als e-book en POD.

Informatie voor reïncarnatietherapeuten - een 'verstopt' vorig leven

In 'Leven vol overgave' zitten op een diepere laag veel aanwijzingen naar een vorig leven in oorlogstijd. Gabrielle heeft dit vorige leven min of meer zelf emotioneel geheeld, gewoon door haar huidige leven zo optimaal mogelijk te leven; hier had ze geen reïncarnatietherapie voor nodig. 
Het is immers de bedoeling dat wij, mensen, onze vorige levens emotioneel afronden opdat we nú zo optimaal mogelijk kunnen leven, leren en liefhebben, en dat we ontdekken dat we allemaal met elkaar verbonden zijn.
Je zou kunnen zeggen dat Gabrielle op de een of andere manier op onbewust niveau weet had van een van haar vorige levens, want verwijzingen ernaar komen telkens terug in zinnen die ze gebruikt om het 'ego'-probleem te beschrijven.

Ego of restje vorig leven?

Als je haar zinnen over 'een aanvallend ego' bij elkaar zet, is het bijna alsof ze praat over reïncarnatie, een vorig leven en 'een persoon in oorlogstijd'. Voor reïncarnatietherapeuten die dit mogelijk boeiend vinden, het gaat om de navolgende zinnen:

-    Om ons in het duister te houden, zorgt de illusie van het ego ervoor dat we anderen en onszelf aanvallen. In mijn geval omdat ik me zo onbegrepen voelde en afgesloten van mijn tijdgenoten. (30)

-    Het ego is doortrapt… waardoor wij anderen gaan aanvallen. (32)

-    Het was een heel ander monster en het kroop onder mijn huid vandaan. Ik werd overspoeld door angst, maar ik voelde me ook schuldig. Ik had het gevoel dat ik iets heel erg verkeerds had gedaan. (40)

-    Mijn ego had een aantal gemene trucs paraat. (41)

-    De ego is een soort pestkop die de baas speelt over je geest. (41)

-    Als het ego zich tegen de liefde moet verdedigen. (41)

-    Mijn ego ging helemaal door het lint. (42)

-    Ik leefde in een wereld waarin je aangevallen werd - in een wereld van oorlog, afgescheidenheid, boosheid en ongemak. (43)

-    Door het verleden in het heden op te roepen bleef het ego in leven. (44)

-    Kijk naar de duisternis van je ego en zet een stap op weg naar je eigen bevrijding. (48)

-    Je ego heeft er een puinhoop van gemaakt. (48)

-    Hij reed in een zilverkleurige Kever met zwarte bliksemschichten langs de zijkanten. (53)

-    Hij was dus mijn eerste idool en ik was helemaal knettergek op hem. (54)

-    Ik was één met de band. Ik zou alles voor hem gedaan hebben. (54)

-    Idool viel van zijn voetstuk. Daarna was niets meer hetzelfde. (54)

-    Ik had het gevoel dat ik letterlijk dood zou gaan als ik alleen was. (58)

-    Door hun werk had ik het gevoel dat ik niet de enige was die zich afvroeg waar we vandaan kwamen en waarom we hier waren. (67)

-    Ik voelde me nog steeds heel schuldig, boos en verdrietig over de puinhopen van mijn verleden. (85)

-    Pas dan ga je beseffen dat het pistool dat je op anderen richt eigenlijk op jezelf is gericht. (91)

-    De cursus zegt 'ik ben heimelijk een moordenaar’. (92)

-    Het is moeilijk om niet in de verdediging te schieten als iemand jouw slechte gewoontes benoemt. (168)

-    Overleef ik dit wel? Jij wel, maar je ego niet. (183)

-    Ik had me naar binnen gekeerd om contact te leggen met het wijze en diepzinnige deel van mijn ziel, het deel van me dat zich herinnerde waarom ik hier en nu op deze wereld was – het deel van me dat zich herinnerde waar ik vandaan kwam en waar ik naartoe ging. Ik keek vol liefde naar mijn verleden en respecteerde mijn reis. (184)

-    Ik heb de hel achter me gelaten. (194)

-    Ik verschool me voor mijn angsten door me te concentreren op het ‘vechten’ voor de rechten van anderen…  om zelf buiten schot te blijven. Ik vocht voor anderen om weg te kunnen lopen voor het gevecht in mijn eigen geest. (197)

-    Ik schoot minder vaak in de verdediging. Ik had niet langer het gevoel dat ik me tegen de aanvallen van anderen moest verdedigen. (203)

In deze uitspraken kunnen reïncarnatietherapeuten een vorige leven herkennen van een soldaat die ging voor zijn 'idool' (wo-II, gezien de Duitse Kever met bliksemschichten?/triggermoment huidig leven Gabrielle), ten strijde trok en het niet overleefde (duisternis, puinhopen, de hel). Angsten en schuldgevoelens bepaalden zijn laatste gedachten. 
Gabrielle vond in haar huidige leven emotionele 'bevrijding' door zich weer met liefde te verbinden in plaats van met aanvallende energie. Ze rondde zo zelf dit vorige leven emotioneel af.

Puzzelen met uitspraken van auteurs

In een recent blogartikel (boekbespreking 'Brein in brand') heb ik een zelfde manier van puzzelen met uitspraken uitgelegd.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl