 |
| Zoektocht door de Nederlandse gezondheidszorg van moeder Willemien Vereijken met zoon Ebel |
In het weekblad 'Margriet' zag ik dit berichtje staan: "Hoe het is om te leven met een kind met een onbekende ziekte, daarover is weinig bekendheid. Géén diagnose betekent zo veel extra zorg en extra energie, omdat er altijd die onzekerheid is over hoe het met je kind gaat, en omdat er geen regelingen zijn, geen ondersteuning, geen idee over de erfelijkheid van de ziekte, enz.
Wij - Willemien, Bob en Ebel Vereijken - delen ons verhaal graag, omdat onze zoektocht uniek kan zijn, maar de weg die we bewandelen voor velen herkenbaar is."
Willemien Vereijkens boek 'Het syndroom van Ebel' werd uitgegeven in 2007, maar is nu gratis als e-book via deze link op haar website te downloaden.
Wat als je kind niet in een medisch hokje past?
Gisteren las ik dit e-book (pdf-bestand 252 pagina's) in één ruk uit. Het is een schrijnend verhaal, verteld vanuit het perspectief van de moeder, over hoe haar gezonde peuter Ebel lichamelijke klachten krijgt: telkens terugkerende oorontstekingen, slecht werkende darmen en communicatieproblemen. Is hij doof, autistisch of is er heel wat anders aan de hand?
Moeder gaat met haar zoontje Ebel het medische circuit in, maar wat kun je doen voor je kind als artsen het ook niet meer weten en als je van het kastje naar de muur wordt gestuurd?
'Het syndroom van Ebel' is een triest, bijzonder goed geschreven verhaal over liefde, hoop en wanhoop, arrogante, botte maar ook vriendelijke en hulpvaardige artsen, een zoektocht door de reguliere en alternatieve zorg in Nederland. Een verhaal over doorzettingsvermogen, volhouden, bijna instorten en de impact die een ziek kind zonder diagnose heeft op het gezinsleven.
NieuweTijdsKind reageert op prikkels van buitenaf
In haar zoektocht naar een medische diagnose voor haar zoon leerde Willemien Vereijken wel steeds beter op haar eigen intuïtie te vertrouwen en op haar persoonlijke grenzen te letten. In het alternatieve circuit deed ze voedings- en dieetadviezen op waar ze deels wat aan had, maar ook negatieve ervaringen.
Een rare masseur 'zag een kwade geest in haar zoontje (blz. 213) en een maffe 'New Age Children'-mevrouw met 'aandacht voor de vier elementen in een kind' meende een 'echte gereïncarneerde superheks uit de 16e eeuw te zijn' (blz. 215). Uh? Inderdaad goed dat Willemien deze twee zweefpersonen niet (meer) in de buurt van haar zoontje liet komen.
Aan de andere kant, jammer die negatieve ervaringen op paranormaal en alternatief gebied, want Ebel heeft veel kenmerken van een Nieuwetijdskind: hij is een beelddenker met een communicatie- en praatstoornis, een 'open kind' (open energieveld/aura dus mogelijk bevattelijk voor energie van anderen, ook energie van geesten/entiteiten, hoewel die niet per definitie 'kwaad' in de zin hebben), slim, sociaal, maar zich ook terugtrekkend in zijn eigen wereld.
Bij heel veel prikkels vanuit de buitenwereld reageert een hypersensitief kind met een open aura vaak op twee manieren: zich terugtrekken - autistisch gedrag - of de opgenomen prikkels ontladen - agressief of hyperactief (adhd)gedrag.
Een 'open kind' - vorig leven
Ebel leek mij - al lezend in dit e-book - op peuterleeftijd zo gevoelig en 'open' (met een energieveld/aura dat alle kanten uitwaaierde waardoor hij 'er vaak niet was' en zijn moeder 'haar kind zag verdwijnen') dat oorontstekingen - waardoor hij niet goed kon horen - mogelijk zijn beste bescherming was tegen een overdaad aan geluiden uit zijn omgeving.
Zoals zijn moeder Ebel beschrijft, is het een gevoelig kind. Hypersensitieve kinderen kunnen ook gemakkelijker bij ervaringen uit vorige levens, soms is het alsof een deurtje naar het verleden toe open is blijven staan. Zulke kinderen kunnen hierdoor meer last hebben van onverwerkte emoties uit voorgaande incarnaties.
Als reïncarnatietherapeut let ik op terugkerende uitspraken of zinnen 'uit de context', vaak haal ik daar veel informatie uit met betrekking tot een probleem of lichamelijke kwaal. Maar bij dit e-book was dat lastig, want praktisch alle taal van Ebel loopt via de moeder, juist omdat hij een spraak(communicatie)stoornis heeft.
Sterven - leven - reïncarnatie
Het Aziatische kindje liep de zee in terwijl er even niet op hem gelet werd. Het kindje was 'ineens verdwenen'. Ebel 'verdwijnt' door met zijn energie uit zijn lijf te gaan. Hij herhaalt onbewust een situatie uit een vorig leven.
Onderwatergeluiden die het Aziatische kindje hoorde tijdens het verdrinken zijn vergelijkbaar met wat Ebel hoorde tijdens zijn oorontstekingen op jonge leeftijd.
'Opeens verdwijnen en gehoorverlies hebben' past bij het moment vlak voor het sterven= een herinnering aan nog net in leven zijn.
Ook is er een overeenkomst in huidskleur: Aziatisch gelig in het vorige leven, een gele huid vlak na Ebels geboorte.
En moeder Willemien beschrijft de zwangerschapsperiode en geboorte van Ebel met heel veel watertermen.
Maar dan nog. Zelfs als dit correct zou zijn dan was het voor een reïncarnatietherapeut die met jonge kinderen werkt een hele klus geweest om aan Ebel met zijn communicatiestoornis uit te leggen dat sommige geluiden tot het verleden behoren. Verder lag de focus van zijn moeder op hulp zoeken in het reguliere medische circuit en niet bij werken met onaffe ervaringen uit vorige levens.
Communicatie verbeteren
De moeizame weg die Willemien Vereijken aflegde met haar kind om erachter te komen wat hij mankeert heeft weliswaar geen diagnose opgeleverd, maar toch ook veel goeds gebracht, zoals de stichting Lotje & Co voor ouders van zorgintensieve kinderen.
Ik hoop dat nog veel mensen haar e-book 'Het syndroom van Ebel' zullen lezen. Wat mij betreft niet alleen moeders met kinderen, maar ook verplegend personeel dat in ziekenhuizen werkt, neurologen, kno-artsen, orthopedagogen, logopedisten en medewerkers in de opvang en zorg voor gehandicapte, moeilijk opvoedbare of moeilijk lerende kinderen. Want, ook al bestrijkt Willemien met haar boek de periode 1995-2006, veel beschreven pijnlijke aanvaringen tussen patiënten en hooghartige artsen zijn in 2014 nog steeds aan de orde van de dag. Misschien dat Ebel - met lichamelijke kwalen en communicatiestoornis - dankzij zijn bestaan en het boek dat zijn moeder over hem schreef, de communicatie in de zorg toch nog kan verbeteren.
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapie/werken met vorige levens
www.vorigelevens.nl
