 |
| Young Adult roman van Martine Glaser |
Zie me, hoor me - roman - Martine Glaser
Heerlijk om te lezen, deze spannende Young Adult roman van Martine Glaser!
Aan het rustige leven van de 17-jarige Amsterdamse Audrey Paets komt abrupt een einde. Is ze gek aan het worden? Komen trauma’s van vroeger opeens terug als visioenen en nachtmerries? Is er iets heel anders aan de hand?
Haar vader stuurt haar eerst naar de 46-jarige psychotherapeut Leedeman en wil haar daarna laten opnemen in een psychiatrische kliniek. Audrey’s gelovige stiefmoeder ziet meer heil in exorcisme.
Audrey vlucht naar haar grootouders in Spaans Baskenland. Tijdens de reis er naartoe en daar ter plekke ontdekt ze dat haar visioenen herinneringsflarden zijn uit het leven van Maite Sansin, een meisje van dezelfde leeftijd als Audrey, dat lang geleden in handen viel van de Spaanse inquisitie. Hoe dichter Audrey bij de plek komt waar die geschiedenis zich rond 1600 afspeelde, hoe meer ze de controle over haar eigen leven verliest.
De belofte op de achterflap van dit boek, ‘een intrigerende en spannende Young Adult-roman over een meisje van nu en een meisje van toen, en hoe hun levens zich vermengen’, wordt meer dan waar gemaakt. Ik heb ‘Zie me, hoor me’ achter elkaar uitgelezen! Wat mij betreft is deze roman geschikt voor een groter lezerspubliek dan alleen maar jong volwassenen, want als 50-plusser vond ik het ook erg fijn leesmateriaal ;).
Pluspunten aan deze roman van Martine Glaser:
- Goede, moderne (interne) dialogen met een juiste dosering humor (blz. 16 – “Ik gaf geen antwoord. Een van mijn regels is dat je op overbodige en onzinnige vragen nooit moet reageren.”)
- Beschreven therapeutische interventies (zoals op blz. 26 – “Leedeman legde zijn handen over de mijne en trok ze voorzichtig van mijn oren. ‘Je bent hier veilig, Audrey. Probeer het. Wat je hardop zegt, is vaak minder eng dan wat je hoort.’”).
- Therapeutische en historische uitleg tussendoor in het verhaal is goed ingebed, zonder dat de auteur badinerend overkomt of dat dialogen stokken Bijvoorbeeld over de betekenis van hallucinatie, depersonificatie, laudanum, alters, hypnotische trance, jeugdtrauma, hekserij, inquisitie, autodafe, exorsisme en tarotkaarten.
- Het hele verhaal leest als een trein en is goed geschreven, zonder storende taal- of stijlfouten.
- Hoe Audrey aankijkt tegen volwassenen (‘fossielen’) en de humor die ze gebruikt, is grappig en echt passend bij een 17-jarige (blz. 48 – “De alto kwam binnen met drie bekers warm water en één theezakje. Ik drink nooit thee, maar nu wel.” Blz. 61 – “Ward had iets ingesproken op mijn voicemail. Alleen oude mensen zoals je ouders doen dat nog.”)
- De overgangen en vermengingen tussen en met situaties in heden en verleden zijn perfect weergegeven, idem dito de droomfragmenten en wisseling van vertelperspectief op het eind van dit boek.
- De moeder van Audrey is bij de geboorte van Audrey overleden. Een goed uitgewerkte diepere leeslaag over schuldgevoelens (en trigger mbt het vorige leven van Maite Sansin).
- Vermelding van gebeurtenissen die we kennen uit het nieuws (Occupy en Lost Generation) maken dit verhaal modern en toegankelijk voor jongeren.
- Vanaf blz. 219 t/m 287 vindt er een verrassende, goede wending in het vertelperspectief plaats.
- Voor reïncarnatietherapeuten: (blz. 246-247 en 270) ‘vluchten in je hoofd’; goed uitgewerkt ivm onverwerkt sterven.
Iets minder sterk:
- Ik begrijp dat relatieperikelen een belangrijk onderwerp kan zijn in een Young Adult-roman, maar het opgevoerde vriendje van Audrey, Alexander Sprangers (zoon van een plastisch chirurg), vond ik weinig toevoegen aan het verhaal.
- De ene keer wordt gesproken over psycholoog, de andere keer over psychotherapeut (blz. 35) Ward Leedeman. Met zijn cassetterecorder komt hij wel heel erg ouderwets over. Tegenwoordig hebben alle reïncarnatietherapeuten van 45 jaar en ouder een voicerecorder in hun praktijk of mogen cliënten hun eigen smartphone-opname-app gebruiken.
- Collega reïncarnatietherapeuten zullen het misschien een gemiste kans vinden dat Leedeman niet als reïncarnatietherapeut is opgevoerd, maar als psychotherapeut. Bovendien is hij pas in staat samen met een alternatieve vriendin, hypnotherapeute Ellie Vogelzang, te werken met herinneringen uit vorige levens.
- Het gebruik van hypnose is een tikkeltje jaren 90-achtig. Tegenwoordig werken regressie- en reïncarnatietherapeuten met lichte trance en andere inducties (tekenen, gesprekken). Ook het idee van ‘weg zijn’ tijdens hypnose en zelf na een sessie niets meer kunnen herinneren van vorige levensfragmenten is een beetje achterhaald, maar voor het verhaal niet storend. Voor Young Adult-lezers zal deze kanttekening weinig uitmaken. Als je nog nooit van reïncarnatieherinneringen hebt gehoord, is ‘Zie me, hoor me’ een uitstekend boek om hiermee voor het eerst kennis te maken.
- De angst van Ward en Elly om te werken met vorige levens vond ik een beetje maf, maar dat komt natuurlijk omdat werken met vorige levens voor mij heel gewoon is :) .
Absolute aanrader!
Ik kan de roman 'Zie me, hoor me' van Martine Glaser (2015, uitgeverij Clavis, www.clavisbooks.com, ISBN 978-9044823967, 19,95 euro, 304 blz, harde kaft) van harte aanbevelen aan jongeren én volwassenen die houden van een mooi verhaal over reïncarnatieherinneringen, heksenvervolging en de Spaanse inquisitie.
Mocht je het boek ‘Schijndood’ van Simone van de Vlugt een keer hebben gelezen, de roman van Martine Glaser heeft er wat van weg maar is stukken spannender en beter geschreven.
 |
| Schrijfster Martine Glaser |
Mini-interview met de schrijfster van 'Zie me, hoor me', Martine Glaser
Omdat ik zo genoten had van deze roman mailde ik schrijfster Martine Glaser enkele vragen, die ze hieronder beantwoordt:
* Hoe kwam je op dit onderwerp?
Heel verhaal. Ooit was ik aan een boek begonnen dat in Bretagne speelt. Dat moest anders. Mijn kleindochter kwam van vakantie in Schotland terug met een verhaal over de heksenvervolgingen daar. Ik dacht dat ik dat in het nieuwe boek zou kunnen gebruiken en ging op zoek naar feiten. Daarbij stuitte ik op de Deense professor, die onbekend materiaal over de heksenjacht in Noord-Spanje had gevonden- heel boeiend. Eerst schreef ik een complete historische roman over Maite, maar bij nader inzien besloot ik tot de constructie met Audrey.
* Kun je wat meer vertellen over de titel?
Zie me, hoor me slaat op Maite die gehoord wil worden, maar ook de diepere lagen van Audrey willen gehoord worden. En tenslotte is er de 99% die wordt geregeerd door 1% die gehoord wil worden.
* Heb je zelf iets met herinneringen & vorige levens of helemaal niets?
Ik heb zelf geen specifieke herinneringen, helaas. Wel denk ik soms dat ik mensen al eerder heb ontmoet, zoals mijn partner - ik heb sterk het gevoel dat wij samen nog een weg te gaan hebben. Met de eerder genoemde kleindochter liep ik (ze was toen drie) eens langs het huis waar mijn betovergrootvader ooit heeft gewoond. Ze zei toen spontaan: daar heb ik vroeger gewoond.
Als ik in Bretagne kom, heb ik altijd het gevoel dat ik thuis kom.
* Welke passage in ‘Zie me, hoor me’ vind je zelf het mooist?
Ik houd meer van Maite dan van Audrey. De momenten waarop hun levens elkaar raakten vond ik het leukst om te schrijven, ook al omdat je dan moet nadenken over triggers, associaties, verbanden. En ook dat stukje waarin Audrey ronddwaalt in een soort niemandsland :-).
* Wat heb je met deze roman vooral willen overbrengen aan jongeren?
Ik wilde overbrengen dat het niet altijd en overal normaal is dat je je stem kunt laten horen. En ook denk ik echt dat individuen een rol kunnen spelen bij het creëren van een betere wereld, en dat social media daarbij een rol kunnen spelen. Eerst wilde ik het boek 'share & connect' noemen. Verbinden, in verbinding staan is een centraal thema.
* Wil je zelf nog iets toevoegen?
Leuk dat er voor mensen met kennis van regressie/reïncarnaties ook wat in zit. Ik heb zelf alleen ervaring met ouderwetse psychotherapeuten en heb verder een paar hypnotherapiesessies gehad, vandaar mijn wat beperkte scope. :-).
Groetjes,
