Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie

Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie
Marianne op Twitter (klik op afbeelding)

19 mei 2014

'Een secretaresse in de etalage' - Hans ten Dam - boek - praktijkverhalen reïncarnatietherapie


'Een secretaresse in de etalage' - praktijkverhalen van Hans ten Dam

Hans ten Dam

'Een secretaresse in de etalage, 25 verhalen uit de praktijk van een reïncarnatietherapeut' is geschreven door Hans ten Dam, coach/therapeut/docent en o.a. oprichter van het Tasso Instituut (opleidingen, workshops en trainingen in transpersoonlijke coaching en therapie). Ten Dam, grondlegger van de reïncarnatietherapie eind jaren '80, schreef in de loop der jaren al vele toonaangevende boeken over reïncarnatie en regressietherapie.
(Hans ten Dam, blz. 7: "Ik noem mijzelf in het algemeen regressietherapeut. Het gaat tenslotte niet altijd om vorige levens. Maar de verhalen in dit boek zijn vooral zielsgeschiedenissen waarbij meerdere levens een rol spelen. Vandaar de ondertitel.")

Leest heerlijk weg

Dankzij de zelfspot en humor in de verhalen leest dit boek - vooral geschikt voor regressie- en reïncarnatietherapeuten en studenten die een opleiding volgen tot deze therapievorm - heerlijk weg. In ruim 2 uur had ik dit 166 pagina's tellende boek uit (groot lettertype, regelafstand anderhalf).
Als lezer krijg je een gevarieerd beeld van regressiesessies, die Hans ten Dam deed met diverse cliënten. 
De verhalen zijn ook goed te volgen voor geïnteresseerden in regressietherapie, en cliënten die regressie/reïncarnatietherapie ondergingen en ervaringen van anderen prettig vinden om te lezen. Voor deze groep lezers staan in dit boek enkele verklarende voetnoten over specifieke uitdrukkingen die regressietherapeuten hanteren.
Wat mij betreft hadden alle korte verhalen net een tikje langer gemogen, want ze zijn wel heel erg kort. Een paar verhalen kwamen me bekend voor, mogelijk omdat Hans er al eens over vertelde tijdens workshops regressietherapie die ik bijwoonde, of omdat hij (delen uit) deze verhalen al verwerkte tot praktijkcases in nieuwsbrieven aan Tasso-studenten.

Op het matras

Het taalgebruik is helder en eenvoudig, hier en daar wat ouderwets aandoend: een nette, oudere heer vertelt... Kleine taal- en stijlfoutjes en de soms wat vreemde grote sprongen in de filmisch gebrachte verhalen vergeef je deze schrijver onmiddellijk, want uit alle verhalen blijkt een groot respect voor en betrokkenheid bij zijn cliënten, een openstaan voor het onverwachte tijdens sessies, humor en de nodige zelfspot. 
Tijdens het lezen kreeg ik ineens weer zin om therapiesessies te gaan doen zoals ik in de jaren '90 geleerd had: cliënt op een matras, een inductie en huppaké, terug naar een situatie in een vorig leven. En dat terwijl ik toch al geruime tijd mijn eigen methodes gebruik.

Blz. 17: Hans ten Dam: "Wat wij regressietherapeuten ook doen, we doen het niet alleen. In de ziel van onze cliënten gebeurt meer dan wij zien of zelfs maar bevroeden. Het is een samenwerking. Wij doen de helft. In gevallen zoals deze minder dan de helft.
En wij leren er zelf van. Onze blik wordt scherper en ons oordeel milder. En dan te bedenken dat dit altijd maar doorgaat!"

Wat een cliënt onthoudt van een sessie

Glimlachend tekende ik, al lezend, diverse smiley's bij stukjes tekst die me aan mijn eigen werk deden denken.
Hardop lachte ik bij blz. 25: "Maar deze sessie had kennelijk wel gewerkt. Ik begin heel tevreden met mezelf te worden, maar ze onderbreekt mij in mijn mezelf gelukwensende gedachtegang. En weet u wat echt geholpen heeft? Ik heb geen idee, ik doe zoveel goede dingen. Die ene zin die u tegen hem zei in de deuropening, toen u hem een hand gaf bij het afscheid.
Hoe herkenbaar! 
Ik was ooit eens een keer enorm tevreden met een therapietraject dat ik gedaan had met een cliënte. Werkelijk alles liep perfect, precies zoals regressiesessies zouden moeten verlopen, compleet met een blije cliënte die de prachtigste inzichten kreeg tijdens emotionele herbeleving van situaties uit vorige levens.
Een jaar of 5 later kwam ik deze cliënte ergens tegen en we raakten aan de praat over 'die therapiesessies van toen'. Ik wist me nog alle vorige levens die ik met haar had doorgewerkt te herinneren en vroeg: 'Wat heb jij nou onthouden van die therapie bij mij?' 
Ze antwoordde: 'Hoe het precies zat met die vorige levens, dat ben ik vergeten, maar er was één zinnetje dat je telkens tegen me zei. Daar heb ik echt veel aan gehad: "Voel dan, in plaats van met je hoofd te denken!". Ik leerde bij jou dat ik iets in mijn lichaam kon voelen aan emoties.'
Tja, dat was een gevalletje lesje in nederigheid. 

Het begon met Atlantis-herinneringen

O.a. dankzij kennismaking met Hans ten Dams boeken 'Ring van Licht' uit 1983 en 'Handboek Regressietherapie' uit 1989, durfde ik te gaan oefenen met regressietherapietechnieken (zie dit verhaal, regressie naar Atlantis) en startte ik met een beroepsopleiding tot reïncarnatietherapeut. 
In de jaren '90 volgde ik als student-reïncarnatietherapeut enkele workshops van Hans ten Dam. Dezelfde cliëntbetrokkenheid, humor en enthousiasme voor het vakgebied reïncarnatietherapie die ik me herinner uit zijn eerste boeken en workshops uit die tijd, vind ik terug 'Een secretaresse in de etalage' (ISBN 978-90-75568257)
Hier kun je een stukje lezen uit het begin van dit nieuwe boek: intro

Buitenaardse ervaringen

In 'Een secretaresse in de etalage' staan ook een paar korte verhalen over prehistorische incarnaties en buitenaardse ervaringen. 
Hierbij dacht ik meteen terug aan een workshop 'buitenaardse ervaringen' uit 1996, waarbij ik me aanbod als demo-cliënt om Ten Dams werkwijze te laten zien aan andere studenten. Ik heb toen zelf ervaren hoe prettig het was dat hij als regressietherapeut de meest vreemde dingen die ik hem vertelde, uiterst serieus nam. Ik kwam terecht in een vreemde ervaring, heel lang geleden, in een vorig leven als ufonaut. Als ruimtewezen stortte ik neer - zittend in een of ander vliegend voertuig - op onze aarde, na een mislukte landing. 
Rustig en met een open mind begon Hans de sessie, in tegenstelling tot een andere collega-therapeute die van deze onderwerpen niets wilde horen omdat het absolute onzin zou zijn. Op een voor mij bijzondere manier sloot Ten Dam die demo-sessie af. Ik mocht voelen hoe groot mijn energieveld was geweest als ruimtewezen: een paarsig, vibrerend lichtveld, onmetelijk groot. 
Hans manier van werken - open minded, zorgvuldig, toegewijd aan de cliënt die hij 'behandelt', zwijgzame momenten waarin hij dingen gewoon organisch laat gebeuren, een vleugje cynische humor - is bijzonder prettig voor cliënten en levert mooie praktijkverhalen op. 

Wat ik verder kan beamen, is Hans ten Dams opmerking op blz. 127: "Ik besef opnieuw dat een beetje algemene ontwikkeling nooit weg is. En dat vreemde ontmoetingen je net dat leren dat je ooit later kan gebruiken."
Regelmatig dank ik de hemel op mijn blote knieën dat ik van heel veel verschillende onderwerpen iets af weet: wereldgeschiedenis, archeologie, landen, volken, enz. Niet alleen handig in gesprekken met een cliënt, maar ook om vorige-levens-ervaringen beter te kunnen duiden in een juiste tijdcontext.  

Verbinding

Als grapje zet ik hieronder twee fotootjes: Hans ten Dam laat mijn boek 'Reïncarnatieverhalen. Lang zullen we leven!' zien, en ik het zijne ''Een secretaresse in de etalage'.

Toeval bestaat niet; we zijn allemaal energetisch met elkaar verbonden. Hou je van ons beider vakgebied regressie/reïncarnatietherapie? Zowel op de website van Uitgeverij Tasso als van Uitgeverij RHA Publishing vind je gratis e-books over vorige levens.


 

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapeut/schrijfster
www.vorigelevens.nl