Opruiming
Ik ben bezig met het reorganiseren van mijn website. Een aantal verhalen worden verplaatst en aangepast, hier nog op dit blog gezet, of gewist. Grote schoonmaak! Er stonden gewoon té veel verhalen op mijn site. Kwestie van door de bomen het bos weer willen zien.
Onderstaand verhaal verplaats ik graag naar dit blog.
Trekken en duwen
Peter (51) is een collega-regressietherapeut. Na jarenlang met plezier een praktijk te hebben gehad, vertelt hij me: “Ik heb geen zin meer om therapie te doen. Het is me met sommige cliënten te veel trekken en duwen.”
Omdat Peter al helemaal geen zin heeft in therapeutisch advies van mij, raad ik hem een cd aan met visualisaties van Roger Woolger ('Healing your past lives'). Misschien dat hij die cd kan gebruiken op een voor hem passend moment - als hij er wel zin in heeft - om uit te zoeken waar zijn weerzin nog meer mee te maken heeft dan met ‘moeilijke cliënten’. Moeilijke cliënten bestaan immers niet, therapeuten die vastlopen in hun werk wel.
Als Peter een cliënt van me zou zijn, zou ik meer pushen, maar nu kan ik slechts vriendschappelijke raad geven. Hij staat op dit moment niet open voor collegiale kritiek.
Een paar weken later krijg ik Peter aan de telefoon. “Heb je nog wat met die cd gedaan?”, vraag ik.
“Ja. Toch verrassend wat daar uit kwam. Niet dat ik nu meteen zin heb om nieuwe cliënten aan te nemen, maar ik kijk er een stuk positiever tegenaan.”
Hieronder vat ik Peters aantekeningen, met zijn goedkeuring, samen:
“Waarom geen zin meer om therapie te doen?
Het is me te veel trekken en duwen.
Mijn lichaam voelt koud aan. Alsof het hard waait.
Ik sta in een storm. Ik duw en trek aan iets, dat niet vooruit wil.
Ik wil schreeuwen: kom, we moeten verder! Ben doodmoe van al dat getrek. Ik word boos. Het schiet niet op. Het stormt te hard.
Er zit een boerenkar zit vast in de modder. Ik duw en trek, krijg de kar niet los. Kar zuigt zich vast in de modder.
De rivier is buiten zijn oevers getreden. Het water komt op me af!
Ik moet de kar laten gaan, ik moet loslaten.
Ik moet loslaten, anders...? Verdriet. Anders vriend verliezen op kar.
Had het anders gekund? (vraag van Roger Woolger op de cd)
Als Peter een cliënt van me zou zijn, zou ik meer pushen, maar nu kan ik slechts vriendschappelijke raad geven. Hij staat op dit moment niet open voor collegiale kritiek.
Een paar weken later krijg ik Peter aan de telefoon. “Heb je nog wat met die cd gedaan?”, vraag ik.
“Ja. Toch verrassend wat daar uit kwam. Niet dat ik nu meteen zin heb om nieuwe cliënten aan te nemen, maar ik kijk er een stuk positiever tegenaan.”
Hieronder vat ik Peters aantekeningen, met zijn goedkeuring, samen:
“Waarom geen zin meer om therapie te doen?
Het is me te veel trekken en duwen.
Mijn lichaam voelt koud aan. Alsof het hard waait.
Ik sta in een storm. Ik duw en trek aan iets, dat niet vooruit wil.
Ik wil schreeuwen: kom, we moeten verder! Ben doodmoe van al dat getrek. Ik word boos. Het schiet niet op. Het stormt te hard.
Er zit een boerenkar zit vast in de modder. Ik duw en trek, krijg de kar niet los. Kar zuigt zich vast in de modder.
De rivier is buiten zijn oevers getreden. Het water komt op me af!
Ik moet de kar laten gaan, ik moet loslaten.
Ik moet loslaten, anders...? Verdriet. Anders vriend verliezen op kar.
Had het anders gekund? (vraag van Roger Woolger op de cd)
Die andere persoon had ook op tijd van de kar af kunnen komen, maar hij wou zijn bezittingen redden (huisraad, vastgebonden op de kar). Vluchtmateriaal. We waren op de vlucht voor het wassende water van de rivier.
Ik laat los, laat de kar los, zwem in het water. Tegen stroom in. Bijna ondoenlijk. Lompe, zware natte kleding. Ook al mijn bezittingen verzwolgen door rivierwater. Maar ik leef nog.
Loslaten = goed = kans om zwemmend eruit te komen. Ik leer loslaten in dat leven. Die ander is verdronken. Hield vast aan zijn spullen.
De rest van dat leven was normaal. Dit ene moment bepaalt voor grootste deel dat leven. Ik had eerder kunnen wegvluchten met de kar. Geleerd: volgende keer op tijd weggaan en minder meenemen. Leven is belangrijker dan spullen.”
Loslaten = goed = kans om zwemmend eruit te komen. Ik leer loslaten in dat leven. Die ander is verdronken. Hield vast aan zijn spullen.
De rest van dat leven was normaal. Dit ene moment bepaalt voor grootste deel dat leven. Ik had eerder kunnen wegvluchten met de kar. Geleerd: volgende keer op tijd weggaan en minder meenemen. Leven is belangrijker dan spullen.”
Samen de kar trekken
Mooi, hoe uitspraken dubbele ladingen en betekenissen vertegenwoordigen.
Ik zei lachend tegen Peter: “Aha, ik begrijp nu meteen waarom je zo'n hekel hebt aan die managers-uitspraak ‘we moeten samen de kar trekken’.
Emotioneel beladen uitspraken in een andere context (bijv. symbolisch of met betrekking tot een situatie in een vorig leven) bekijken, kán verhelderend werken. Aan de gedachte uit een vorig leven (‘zolang ik blijf trekken en duwen in een moeizame situatie, verlies ik niemand waar ik om geef’) hoeft Peter niet langer vast te houden. Hij mag nu best ‘gemakkelijke’ cliënten ontvangen in zijn praktijk... ook al verkeren ze qua problematiek in woelig water.
Woordgebruik en inzicht
Tijdens consulten werk ik vaak met dergelijke woordgrapjes en ‘eruit springende’ zinnen. De ene keer verzamel ik uitspraken van een cliënt, zet ze zelf in een andere volgorde en laat zien welk vorig leven daarbij hoort (omdat ik vanzelf al beelden daarvan opvang), een andere keer puzzel ik samen met de cliënt tot we de oude ervaring duidelijk hebben. Huiswerk - dat via e-mail wordt nagekeken - zorgt dan voor een therapeutische afronding.
Emotioneel beladen uitspraken in een andere context (bijv. symbolisch of met betrekking tot een situatie in een vorig leven) bekijken, kán verhelderend werken. Aan de gedachte uit een vorig leven (‘zolang ik blijf trekken en duwen in een moeizame situatie, verlies ik niemand waar ik om geef’) hoeft Peter niet langer vast te houden. Hij mag nu best ‘gemakkelijke’ cliënten ontvangen in zijn praktijk... ook al verkeren ze qua problematiek in woelig water.
Woordgebruik en inzicht
Tijdens consulten werk ik vaak met dergelijke woordgrapjes en ‘eruit springende’ zinnen. De ene keer verzamel ik uitspraken van een cliënt, zet ze zelf in een andere volgorde en laat zien welk vorig leven daarbij hoort (omdat ik vanzelf al beelden daarvan opvang), een andere keer puzzel ik samen met de cliënt tot we de oude ervaring duidelijk hebben. Huiswerk - dat via e-mail wordt nagekeken - zorgt dan voor een therapeutische afronding.
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapie/werken met vorige levens
