Vuurwerk - trigger vorige levens in oorlogstijd - knallen - lichtspektakel - kicken op vuurwerk afsteken of juist angstig zijn

Vuurwerk

De tekst van dit blogartikel is gebruikt voor een nieuw artikel over vuurwerk & vorige levens, voor ParaVisie Magazine januari 2020.
Online februari 2020: www.vorigelevens.nl

Diehards in de war

Meer lezen over hoe oorlog uit andere tijden nu nog na kan werken? Lees mijn boek 'Diehards in de war' (soldaten) of 'Waarom Esther geen Robinson werd' (kampervaringen).

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Reïncarnatieverhaal 'Na 150 jaar... een bovengrondse ontmoeting' - ParaVisie

 

Reïncarnatieverhaal in ParaVisie, nr. 1 - 2016

ParaVisie

Een tijdje terug nam hoofdredacteur Niels Brummelman van ParaVisie contact met me op. Hij vroeg of hij één van de verhalen uit het e-boek 'Ben jij een koekje van eigen deeg?' mocht publiceren in het maandblad. Natuurlijk! Hartstikke leuk!
Vandaag zag ik het verhaal afgedrukt in het januarinummer (2016). Mooi vormgegeven. Grappig ook om te zien waar andere lezers het accent leggen in een verhaal.
Hier is het linkje naar een scan van dit artikel.
Andere artikelen die ik schrijf voor ParaVisie kun je - nadat het nummer uit de boekwinkel is - online lezen via deze webpagina.

Gratis e-boek met verhalen over vorige levens

Ben jij een koekje van eigen deeg?

Informatie over het gratis te downloaden e-boek 'Ben jij een koekje van eigen deeg?' met meer reïncarnatieverhalen, vind je via dit linkje.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl 

Prettige feestdagen - Elfyourself

App en website Elfyourself

Een vriendin bracht me op dit idee. Zij maakte via de app 'Elfyourself' een supergrappig filmpje waarin ze met man en kat als 'kerst-elf' tussen de kerstcadeautjes in danst, op de maat van een stemmig kerstmuziekje.
Via de website Elfyourself kan iedereen zo'n filmpje creëren. Het is echt eenvoudig om te doen. Fotootje van jezelf en/of anderen uploaden, muziekje en tekst kiezen, klaar! Kosten: 1 dollar 99. Ik vermoed dat de bedenker intussen wel miljonair is geworden gezien de teller onderaan die webpagina.

Prettige kerst!

Dit jaar zie je me dus dansen als kerst-elf. De 'Charleston'-versie (zwart-wit, tapdansend op een podium) had ik voor dit blog ook erg leuk gevonden. Het was moeilijk kiezen :D.

Alle lezers wens ik van harte fijne feestdagen toe en alvast een prachtig nieuw jaar. Maak wat moois van 2016!

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

Reïncarnatietherapeut/auteur

www.mariannenotschaele.nl 

Vakantiebestemming voor knuffeldieren - Knuffelhotel - 'Bring Beerie home'

 

Roos van Pul op zoek naar 'Beerie' - (c) foto's: Omroep Brabant

Bring Beerie home

De 27-jarige Roos van Pul uit Nispen raakte eind december haar geliefde knuffel 'Beerie' kwijt in de trein. Tot op heden is hij zoek. Ze deed oproepen via Social Media ('Bring Beerie home') en in radio- en tv-programma's, loofde zelfs een beloning uit. 
Zoals het er nu helaas naar uitziet, zal ze het verdriet om het verlies van 'Beerie' moeten gaan verwerken want hij is niet gevonden of teruggebracht. Wat ik triest vond om te lezen, was dat ze naast vele hartverwarmende reacties ook bakken negativiteit over zich heen kreeg. Ze moest maar eens volwassen worden, ophouden met gek doen, enz. Laat iemand toch van zijn knuffelbeest houden! Met volwassenen die hun knuffel in ere houden is niets mis, tenzij hun knuffel geen ruimte zou overlaten om relaties met mensen aan te gaan.
Ik ben blij voor Roos dat ze nog een foto heeft van 'Beerie'.

Knuffelspa - Knuffelhotel

Voor Roos had ik gewenst dat ze 'Beerie' terug mocht krijgen, en dat als hij vies en vuil zou zijn, hij een bezoekje zou kunnen brengen aan Het Knuffelhotel:'de vakantiebestemming waar je knuffel van opknapt'. Ik stuitte op deze schattige website tijdens het Googlen. In Delft ontfermt knuffeldokter Anneloes Wolters-de Baat (gediplomeerd costumière met textielbrevet, sinds haar 7e achter de naaimachine) zich liefdevol over knuffels die een reparatie, opfrisbeurt of vakantieavontuur nodig hebben.

Mijn eerste Teddybeer verdween al vroeg uit mijn leven, zie dit blogartikel, maar ik had hem best nog een plekje hier in huis willen geven. Fijne herinneringen aan knuffelbeesten zijn er om te koesteren. 

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

'Ik heet geen Miriam' - Majgull Axelsson - oorlogsherinneringen - Tweede Wereldoorlog - Roma - Auschwitz - roman

'Ik heet geen Miriam' - Majgull Axelsson

Verdrongen oorlogsherinneringen en concentratiekamp-nawerkingen

Hier een leestip voor collegatherapeuten die werken met cliënten en hun verdrongen oorlogsverleden (wo-2) en/of met cliënten die zich gebeurtenissen herinneren uit concentratiekampen, al dan niet uit dit of uit een vorig leven. Thema: nawerkingen op later gedrag, zoals niet zichtbaar willen zijn.

Ik heet geen Miriam - roman - Majgull Axelsson

Jarenlang draagt Miriam een groot geheim met zich mee. Wanneer ze op haar 85e verjaardag een prachtige, zilveren armband cadeau krijgt van haar familie met daarin haar naam gegraveerd, kan ze de woorden 'ik heet geen Miriam' niet meer binnen houden.
Familieleden denken dat ze gewoon een beetje in de war is. Vrouwen van 85 zeggen immers wel vaker dingen die niet helemaal kloppen. Maar de jarige Miriam is niet aan het dementeren. De opmerking van kleindochter Camilla 'dat de zilveren armband van Roma-makelij is', werkt als een trigger om lang weggestopte oorlogsherinneringen ineens vrij spel te geven. 
Miriam is namelijk zelf afkomstig uit een Roma-familie, bij haar geboorte heette ze Malika. Samen met haar broertje Didi en nichtje Anuscha kwam ze in concentratiekamp Auschwitz terecht.

In gesprekken met haar kleindochter blikt de bejaarde Miriam terug op haar verdrongen oorlogsverleden, een verleden dat grote invloed heeft gehad op haar latere gedrag: het liefst is ze onzichtbaar en aangepast. 

Het verhaal is fictief, met fictieve personages (op enkele personen na) maar berust op ware gebeurtenissen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, in o.a. de kampen Auschwitz en Ravensbrück.

Ik heb een recensie-exemplaar aangevraagd bij Uitgeverij De Geus; mocht dit verzoek worden gehonoreerd, dan zal ik een update toevoegen met boekrecensie.

Vorige levens - oorlog - nawerkingen

Zet in de zoekfilter van dit blog de woorden 'oorlog, wo-2, kamp' en je vindt meer artikelen die hierover gaan.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

Reïncarnatietherapeut/auteur

www.mariannenotschaele.nl 

Film 'Das Kind' - jongen herinnert zich een vorig leven als seriemoordenaar

Film 'Das Kind'

Film 'Das Kind'

Facebookvriend Marc P. maakte me attent op de Duitse film 'Das Kind'. Ik had er nog niet eerder van gehoord, misschien ook omdat het niet zo mijn genre is, films over moord en doodslag. Maar toen ik de filmtrailer zag, vond ik dat ik 'Das Kind' zeker moest melden in dit Blog Vorige Levens.

Verhaal - seriemoordenaar in een vorig leven?

De eerstgeboren zoon van advocaat Robert Stern (Eric Roberts) is ruim 10 jaar geleden overleden. Robert ontmoet voor zijn werk een doodzieke 10-jarige jongen, Simon Sachs (Christian Träumer), die beweert in zijn vorige leven een seriemoordenaar te zijn geweest. Simon beschikt over bewijzen, aan de hand waarvan nieuwe lijken gevonden worden. De moorden zijn allemaal gepleegd voor de geboorte van deze jongen.

Boek van Sebastian Fitzek

De film 'Das Kind' is losjes gebaseerd op een bestseller van Sebastian Fitzek, dat in Nederlandse vertaling als e-book te verkrijgen is onder de titel 'De therapie'.
Ik zou zeggen... geschikt voor lezers en filmkijkers die houden van thrillers.

In het verlengde hiervan, een eerder blog: 3-jarige wijst moordenaar aan uit vorig leven en over de film 'Dead Again'.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl 

Henny Vrienten over zijn liedje 'Lieske' - beginnende dementie - leven en dood

Henny Vrienten - afbeelding album 'Alles is anders'

Henny Vrienten - 'Lieske' - dementie

In Viva nr. 48 (2015) kwam ik een interview tegen met Henny Vrienten. Ik las dat hij al 67 jaar is, man man, wat vliegt de tijd. Ergens lijkt het me helemaal nog niet zo lang geleden dat de band 'Doe Maar' zong 'Als de bom valt'...

Hij sprak met interviewer Jessica van Zanten over o.a. een van zijn meest recente liedjes, 'Lieske', dat gaat over een vrouw met beginnende dementie.
"Op mijn vorige album staat 'Lieske', een nummer over mijn moeder die toen net overleden was. Ze was een beetje de weg kwijtgeraakt, daar gaat het liedje over."... "Ik geloof niet dat er zich iets achter de wolken bevindt, maar ik heb wel het idee dat als ik het zing, ze er nog is. Ze bestaat op dat moment voor honderden mensen."

Niet iedereen kan blijven

Henny Vrienten heeft geen moeite met het ouder worden, hij voelt zich gelukkig en heeft vrede met de cyclus van het leven. Gelukkig, eindelijk eens een artiest die het ouder worden prima vindt.
Op het einde van het gesprek stelt Jessica van Zanten: "Jij zult door je muziek altijd blijven voortleven." Daarop zegt Henny: "Dat vind ik mooi, dan is het net als met mijn moeder. In een ander liedje zing ik: 'Als de laatste die jou kent verdwenen is, ben je weg'. En dat is maar goed ook. Stel je voor dat iedereen altijd zou blijven, dan zou het wel heel druk worden."

Tekst Lieske

Tekst van 'Lieske' vind je via dit linkje.

Groetjes, Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Film 'Suffragette' - over vrouwenkiesrecht begin 1900 in Engeland

Uit de film 'Suffragettes'

Film over suffragettes - strijden voor de rechten van de vrouw

Een 'suffragette' is een vrouw die strijdt voor de vrouwenrechten, met name voor het vrouwenkiesrecht. Het woord is afgeleid van het Engelse woord suffrage, dat stemrecht betekent. Suffragettes behoorden tot de eerste feministische golf, begin 1900. 
Duizenden vrouwen namen in die tijd deel aan vreedzame en georganiseerde demonstraties met spandoeken en liederen, in New York, Engeland, maar ook in Nederland. Ze demonstreerden, lokten arrestaties uit, kwamen in de gevangenis, gingen soms zelfs in hongerstaking. Ze wilden dat de regering serieus ging praten over de rechten van de vrouw en streden voor het vrouwenkiesrecht. 
Het waren niet alleen hoogopgeleide vrouwen uit de hoogste klassen van de maatschappij, zoals vaak nog wordt gedacht, maar ook de arbeidsters die ervoeren dat hun vreedzame protesten tot niets leidden. De enige kans op verandering die overbleef was radicalisering en geweld. Zij zetten hiervoor alles op het spel: hun banen, hun gezinnen, hun kinderen en hun leven.

Film Suffragette

Er is nu een Britse speelfilm in de Nederlandse cinema's in première gegaan: 'Suffragette' (1.46 min.), met acteurs als Carey Mulligan, Helena Bonham Carter, Ben Whishaw, Anne-Marie Duff, Romola Garai en Meryl Streep. Regie: Sarah Gavron.

De filmtrailer vind je via deze link. 
Het verhaal richt zich vooral op de 24-jarige Maud (Careay Mulligan), die een armoedig leven leidt in 1912 en werkt in een wasserette. Ze raakt betrokken bij de strijd om vrouwenkiesrecht, die haar leven zal veranderen. 
Ik vind deze filmtip een mooie aanvulling op een eerder blogartikel van deze week, over het boek 'Tussen ganzenveer en telefoon', waarin 'het recht van vrouwen' al subtiel aandacht kreeg. De film lijkt me de moeite waard voor reïncarnatie- en regressietherapeuten die werken met vrouwenthema's en voor mensen die belangstelling hebben voor het onderwerp vrouwengeschiedenis.

Vorige levens & suffragettes

Ik kan me herinneren dat ik een keer een sessie bijwoonde waarin een collega-therapeut zijn cliënte terugbracht naar een ervaring in een vorig leven. De cliënte in kwestie kwam terecht in een warrige situatie. Ze was vrouw, jong, bevond zich te midden van andere vrouwen met spandoeken (herrie, gejoel, gefluit, gezang) het was ergens in Londen... er kwamen politie-agenten te paard aangereden, ze hoorde politiefluitjes... plotseling misstapte ze zich in de drukte, viel in het gedrang en klapte met haar hoofd tegen de straatstenen aan. Ze overleed ter plekke.
De cliënte vermoedde dat het ging om 'strijden voor het kiesrecht', maar helemaal zeker wist ze het niet. Wat wel grappig was, dat uitgerekend zij die dag 'demonstratie-cliënte' was van mijn collage.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Kinderboekje over na de dood - 'De witte ruimte' - Michaël Boele van Hensbroek - leven, dood, sterven, tussenbestaan, kinderen

Kinderboekje over sterven en na de dood

De Witte Ruimte - Michaël Boele van Hensbroek - kinderboek

Kinderarts Michaël Boele van Hensbroek komt in zijn werk veel in contact met zieke kinderen. Als zoon van uitgevers groeide hij op tussen de kinderboeken. Zijn eigen kinderen vertelde hij lang zelf verzonnen verhalen. Een van die verhalen, over Janneke een meisje dat sterft en in de Witte Ruimte terecht komt, werkte hij uit tot dit nieuwe boekje.

Op reis in de witte ruimte - tussenbestaan - gebied na de dood

Janneke mag verschillende mogelijkheden testen na haar dood: reïncarnatie, een sterrenvlucht, de hemel en hel. Met nieuwe vrienden beleeft ze spannende avonturen.
"Ze ging rechtop zitten in haar ruimtobiel en probeerde te bedenken hoe ze dit kon stoppen, en wel zo snel mogelijk. Ze besloot op de rode steen van haar ring te drukken en weer naar de Witte Ruimte terug te keren. Toen schrok ze verschrikkelijk. Kijkend naar de beelden van haar leven was ze helemaal vergeten om te controleren of ze al aan het verdwijnen was. Nu zag ze haar handen en armen niet meer. Net voorbij haar schouders hield haar lichaam op. Hoe had ze zo ontzettend dom kunnen zijn? Nu zou ook zij een dolende ziel worden, net als Pieter." 

Doodgaan hoort bij het leven

Michaël Boele van Hensbroek wil graag met 'De Witte Ruimte' de dood uit de taboesfeer halen. Dood hoort bij het leven, dat geldt niet alleen voor volwassenen maar ook voor kinderen.

Het boekje is geschikt voor kinderen vanaf 9 jaar. Van elk verkocht exemplaar gaat 1,50 euro naar de Stichting Steun Emma Kinderziekenhuis AMC, www.steunemma.nl. ISBN 9789462661387, 262 pagina's. Uitgave Schrijverspunt. O.a. verkrijgbaar via bol.com, paperback 19,95, ebook 6,99 euro.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/coach
www.mariannenotschaele.nl 

Drie vrouwenlevens: 'Tussen ganzenveer en telefoon' - Joke Linders - boek - recensie - Nederlandse vrouwen in de 19e eeuw

Boek van Joke Linders
 'Tussen ganzenveer en telefoon'

Joke Linders - boek 'Tussen ganzenveer en telefoon'

Joke Linders belicht in dit nieuwe boek 'Tussen ganzenveer en telefoon' het leven van drie vrouwen in het Amsterdam van de 19e eeuw. Alle drie de vrouwen waren getrouwd met een man afkomstig uit de zeer welgestelde familie Van Wayenburg, makelaars in koffie, specerijen, huizen en geld. 
O.a. aan de hand van oude brieven, rekeningen, dagboeken, bidprentjes, prijslijsten, kattenbelletjes en snuisterijen, reconstrueerde de schrijfster hoe Mimi Achtienhoven (1795-1845), Leocadie ten Sande (1825-1917) en Miesje Schmedding (1876-1964) het grootste deel van hun dagen doorbrachten.
Wat wisten deze vrouwen van de zaken waarmee hun mannen bezig waren? Wat speelde er in en buiten hun huizen, in de stad Amsterdam? Hoe was hun verhouding tot hun personeel? Was er tijd voor eigen bezigheden of dromen, of bestond hun leven vooral uit kinderen baren en zorgen voor het gezin?

Levendige geschiedenis - biofictie

In het begin van dit boek moest ik aan de schrijfstijl wennen, een mix van hedendaagse spreek- en schrijftaal met een vleugje 'oude tijd' (tekst met woorden als 'teneinde, doende met, bevroeden, dat zulks, belet aanvragen, jelui'). In het voorwoord zegt de auteur hierover: "Eerder empathische levensschetsen dan biografieën. Biofictie misschien wel. Ook als het niet zo was zoals ik het heb beschreven, kan het op zijn minst zo zijn gegaan" (blz. 8). Eenmaal gewend aan deze vertelvorm vond ik 'Tussen ganzenveer en telefoon' een prettig leesbaar en informatief boek. 
Aan alles is te merken dat Joke Linders erg haar best heeft gedaan om datgene waarover ze schrijft goed onderbouwd en in een historisch juist perspectief te plaatsen. Meestal zijn zulke historisch verantwoorde verhalen saai, maar dat is hier zeker niet het geval. Bovendien vullen beeld (zorgvuldig uitgezochte afbeeldingen van oude schilderijen, prenten en brieffragmenten) en tekst elkaar mooi aan. Wel lastig vond ik het soms te weten om welk jaar het precies ging, dat had iets duidelijker aangegeven mogen worden, wat mij betreft tenminste, desnoods in een appendix met een familie-overzichtje. Andere lezers zullen de 'ongeveer-jaartallen' die uit de context van het verhaal blijken, weer meer waarderen. Kwestie van smaak.

Vrouwenlevens

Als lezer leer je de vrouwen Mimi Achtienhoven, Leocadie ten Sande en Miesje Schmedding kennen, die alledrie getrouwd waren met een man uit de schatrijke Amsterdamse familie Van Wayenburg. Joke Linders beschrijft momenten uit hun levens, die voor deze vrouwen van groot belang waren. Hoe ze hun partners leerden kennen, hoe ze voorbereidingen troffen voor hun huwelijk, hoe ze omgingen met geboortes en sterfgevallen in het gezin, hoe ze het huishouden bestierden, met meestal veel personeelsleden. Wat hun mannen zakelijk gezien precies uitvoerden, blijft op de achtergrond.
Bekende grachten en straten in Amsterdam en nabij gelegen dorpen en steden worden genoemd in een historische setting. Dat maakt dat je toch anders gaat kijken naar de geschiedenis van onze hoofdstad. Ik wist bijvoorbeeld niet dat Napoleon in 1811 aan Amsterdam een bezoek had gebracht.

Welgestelde familie - omgangsvormen - etiquette

Ik vond het boeiend een kijkje te nemen in het leven van deze drie vrouwen uit Amsterdamse kringen. En om bijvoorbeeld te lezen hoe de vooraanstaande familie Van Wayenburg zich in vroegere tijden inliet met bekende kunstenaars om zich te laten vereeuwigen voor het nageslacht, hoeveel geld er wel niet gemoeid was met een begrafenis in 1845 ("1812 gulden, een equivalent van 40.000 euro in 2015", blz. 78), hoeveel personeel (poetsvrouwen, dagmeisjes, naaisters, tuinmannen) de vrouwen des huizes wel niet aan moesten sturen. Dat vergde nogal wat organisatietalent.
Ik las dat vrouwen begin 19e eeuw niet werden toegelaten tot begrafenissen, zelfs niet als het hun eigen echtgenoot betrof. Vrouwen schikten zich naar de gebruiken; mannen hadden het voor het zeggen (blz. 35: "Voor jongedames van haar stand valt nu eenmaal niet zoveel te beleven als voor de heren der schepping.").
Veel beschreven omgangsvormen en etiquetteregels waren me bekend, maar de auteur heeft ze goed ingebed in het verhaal. Zoals bijv. over het jaar 1837 (blz. 90: "Omdat de trein speciale damescoupés heeft, hoeft er op de heenweg geen chaperonne mee, had haar tante besloten.")
En, grappig, om in onze moderne tijd van foto's maken met een mobieltje te lezen over de overgang van schilderkunst naar fotografie (blz. 91: "Tot Leocadies verwondering toont Arnold zich een uitgesproken voorstander van de ouderwetse portrettering. 'Een goede schilder ziet nu eenmaal meer dan een fotograaf. Hij kan de geportretteerde desgewenst verfraaien'.")

Maatschappelijke- en vrouwengeschiedenis op een fijne manier verteld

Het is de auteur gelukt om de lezer op aangename wijze kennis te laten maken met belangrijke grote historische gebeurtenissen. Zo speelt op de achtergrond de economische crisis in 1836 (mislukte aardappeloogst), terwijl het de familie Van Wayenburg goed blijft gaan in hun woonpand aan de Keizersgracht in Amsterdam. Naarmate het boek vordert, treedt een verschuiving op in wat vrouwen mogen doen, van binnenshuis naar buitenshuis. De maatschappij verandert. Gelijke rechten voor de vrouw, vrouwenkiesrecht doet zijn intrede. (Blz. 137: "Met een paar diploma's op zak kan een vrouw van haar stand tegenwoordig makkelijk in haar eigen onderhoud voorzien, al is daar volgens haar vader geen enkele urgentie voor.") 
Joke Linders geeft Mimi, Leocadie en Miesje een plek in de vrouwengeschiedenis. Bijzonder, want wie zich in geschiedenis verdiept vindt meestal verhalen van mannen (blz. 7: "Van vrouwen bevatten verhalen weinig meer dan hun namen en het aantal kinderen dat zij baarden. Dat vrouwen ook vanuit een ondergeschikte positie soms grote invloed hadden op hun kinderen, hun echtgenoten, de gang van zaken, blijft veelal onderbelicht.")

ISBN 9789082177145 | 'Tussen ganzenveer en telefoon', Joke Linders - 193 blz. | Uitgeverij Schaep14, bestellen via <info@schaep14.nl> of telefoon 023 5490541 en reguliere boekhandel.

Vrouwen en vorige levens

Tijdens het lezen van Joke's boek dacht ik regelmatig met een glimlach terug aan cliënten die bij mij tijdens sessies reïncarnatietherapie spraken over hun levens in de 19e eeuw. Vrouwengeschiedenissen gaan gelukkig minder vaak verloren dan de auteur van 'Tussen ganzenveer en telefoon' denkt. Dankzij regressies vertellen mensen nog steeds over hun (vrouwen)rol in de maatschappij in vroegere tijden. Joke's boek is een welkome aanvulling voor iedereen die interesse toon in de Nederlandse vrouwengeschiedenis.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl