'Ik heet geen Miriam' - Majgull Axelsson |
Verdrongen oorlogsherinneringen en concentratiekamp-nawerkingen
Hier een leestip voor collegatherapeuten die werken met cliënten en hun verdrongen oorlogsverleden (wo-2) en/of met cliënten die zich gebeurtenissen herinneren uit concentratiekampen, al dan niet uit dit of uit een vorig leven. Thema: nawerkingen op later gedrag, zoals niet zichtbaar willen zijn.
Ik heet geen Miriam - roman - Majgull Axelsson
Jarenlang draagt Miriam een groot geheim met zich mee. Wanneer ze op haar 85e verjaardag een prachtige, zilveren armband cadeau krijgt van haar familie met daarin haar naam gegraveerd, kan ze de woorden 'ik heet geen Miriam' niet meer binnen houden.
Familieleden denken dat ze gewoon een beetje in de war is. Vrouwen van 85 zeggen immers wel vaker dingen die niet helemaal kloppen. Maar de jarige Miriam is niet aan het dementeren. De opmerking van kleindochter Camilla 'dat de zilveren armband van Roma-makelij is', werkt als een trigger om lang weggestopte oorlogsherinneringen ineens vrij spel te geven.
Miriam is namelijk zelf afkomstig uit een Roma-familie, bij haar geboorte heette ze Malika. Samen met haar broertje Didi en nichtje Anuscha kwam ze in concentratiekamp Auschwitz terecht.
In gesprekken met haar kleindochter blikt de bejaarde Miriam terug op haar verdrongen oorlogsverleden, een verleden dat grote invloed heeft gehad op haar latere gedrag: het liefst is ze onzichtbaar en aangepast.
Het verhaal is fictief, met fictieve personages (op enkele personen na) maar berust op ware gebeurtenissen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, in o.a. de kampen Auschwitz en Ravensbrück.
Ik heb een recensie-exemplaar aangevraagd bij Uitgeverij De Geus; mocht dit verzoek worden gehonoreerd, dan zal ik een update toevoegen met boekrecensie.
Vorige levens - oorlog - nawerkingen
Zet in de zoekfilter van dit blog de woorden 'oorlog, wo-2, kamp' en je vindt meer artikelen die hierover gaan.
Groetjes,
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur