Kinderen en herinneringen aan vorige levens - boek 'Memories of Heaven' Dr. Wayne Dyer - reïncarnatie

Boek 'Memories of heaven'
Kinderen en herinneringen aan vorige levens

Kinderen en herinneringen aan de tijd voordat ze op aarde kwamen

In oktober 2015 verscheen het boek 'Memories of Heaven, children's astounding recollections of the time before they came to earth' van Dr. Wayne Dyer en Dianne Hicks-Garnes. 
Op dit moment is de Engelse hard cover versie te koop via Bol.com voor 12,49 euro (256 blz.). 

Dr. Wayne Dyer, een bekend Amerikaans schrijver en psychotherapeut overleed vorig jaar. Hij schreef dit boek samen met zijn assistente Dee Garnes. Wayne Dyer was de afgelopen 40 jaar vooral bekend vanwege de vele - makkelijk leesbare - zelfhulpboeken die hij schreef.
In 'Memories of Heaven' besteden de auteurs aandacht aan jonge kinderen die vertellen over 'voordat ze op aarde kwamen'.

Voor spirituele ouders en grootouders

"Fuelled by a shared fascination, Dr. Wayne W. Dyer and Dee Garnes collected stories from parents all over the world in which very young children speak about their remembrances before they were born. 

It seems that infants and toddlers often arrive here with memories of their lifetimes in the spirit world and frequently provide evidence of this to their immediate families. They tell of dialogues with God, give evidence that they themselves had a hand in picking their own parents, speak about long-deceased family members they knew while in the dimension of Spirit, verify past-life recollections, and speak eloquently and accurately of a kind of divine love that exists beyond this physical realm - and even of times when telepathic communication took place, as well as the ability to decide just when they would come here to Earth. 

This fascinating book encourages parents and grandparents to take a much more active role in communicating with their new arrivals... and to realize that there is far more to this earthly experience than what we perceive with our five senses."

Dit boek is niet therapeutisch bedoeld. Ideaal voor ouders en grootouders van jonge kinderen. Gewoon, lekker leesbaar, met veel voorbeelden.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

Reïncarnatietherapeut/auteur

www.vorigelevens.nl 

Onderduiken tijdens de Tweede Wereldoorlog en de gevolgen daarvan op latere leeftijd - boeken 'Kleine Maurits', Bert Leuwe en 'Een zusje in de oorlog', Jacco Sandstra - Joden - wo2

 

Onderduikperiode en jonge kinderen - Tweede Wereldoorlog

Twee recent gepubliceerde 'oorlogs'boeken, die ik nog niet las maar wel alvast wil tippen. Interessant voor therapeuten die werken met Joodse cliënten op hoge leeftijd die in hun vroege kindertijd (als baby of peuter) moesten onderduiken tijdens de oorlog, en voor reïncarnatietherapeuten die cliënten helpen bij het emotioneel verwerken van onderduikperiodes in vorige levens ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Thematiek: hoe onderduiken, stil zijn en niet zichtbaar mogen zijn op hele jonge leeftijd, emotioneel en gedragsmatig kan nawerken.

Een zusje in de oorlog - Jacco Sandstra - boek

Op deze webpagina vind je uitgebreide informatie over het boek 'Een zusje in de oorlog' van Jacco Sandstra. In dit boek gaat het om Ineke, het Joodse pleegzusje van de vader (Theo) van Jacco. Vanaf augustus 1943 tot net na de oorlog, zat ze als peuter ondergedoken bij de grootouders van Jacco. 
Documenten - afkomstig uit de nalatenschap van zijn oma - die de auteur gebruikte bij het samenstellen van dit boek, geven een goed beeld van het dagelijkse leven tijdens en direct na de oorlog. Denk daarbij aan correspondentie met mensen uit het verzet, brieven van de ouders van Ineke, en van familie en vrienden die zich het lot van Theo en Ineke aantrokken.
'Een zusje in de oorlog', Jacco Sandstra (2013) | Uitgeverij Biblioscope, Utrecht | ISBN 9789462283411, 167 blz.| 17,50 euro | www.knooppuntonderwijs.nl |

Kleine Maurits - Bertje Leuw - boek

Deze novelle van Bertje Leuw is een literaire vertelling gebaseerd op een Joodse familiegeschiedenis. De focus ligt in dit boek op doofheid, gebarentaal en (mis)communicatie.
In 1943 wordt een doof jongetje geboren in een Amsterdams Joods gezin, Maurits. Als hij acht maanden oud is, moet hij onderduiken op een adres in Limburg. Na de oorlog wordt hij herenigd met zijn ouders en beide zusjes, die hij niet (her)kent. Communicatie via taal ontbreekt, het is moeilijk uit te leggen aan de jongen wat en waarom er allemaal gebeurd is. Als Maurits ouder wordt, gaat hij naar een dovenschool waar hij leert liplezen en -spreken. Over de oorlog heeft men het verder niet meer in het gezin.

Het verhaal, dat heen-en-weer gaat in de tijd, wordt verteld door de jongste zus van Maurits. 
Er zijn weinig oorlogs-/onderduikboeken waarin doofheid aan bod komt. Volgens mij is dit ook een mooie novelle voor therapeuten en coaches die werken met gebarentaal en/of dove cliënten.
'Kleine Maurits, een oorlogsverhaal in gebaren', Bertje Leuw | ISBN 9789461536914, 104 blz. | 17,95 euro | Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2015

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl 

Barbro Karlen - 'The full reincarnation story of Anne Frank' - film 35 min - boek 'En de wolven huilden' - Bijeenkomst 23 januari 2016, Los Angeles, California met Barbro Ask-Upmark

1996 - Barbro Karlen (links) en Marianne Notschaele

Barbro Karlen - Anne Frank - reïncarnatie

Van de week vroeg iemand me of ik het filmpje 'The full reincarnation story of Anne Frank' kende? Het was net of ik 20 jaar terug in de tijd geworpen werd met deze vraag. Nee, dat specifieke filmpje (35 min.) waarin de van origine Zweedse Barbro Karlen zelf vertelt - in 't Engels - over haar vorige leven als Anne Frank en de invloeden daaruit op haar huidige leven, kende ik niet, maar Barbro Karlen ken ik wel. 
In 1996 waren we allebei te gast in het toen populaire tv-programma 'Tineke & de Paranormale Wereld' bij RTL4, in een speciale uitzending over reïncarnatie, Atlantis en de Tweede Wereldoorlog. Bovenstaande foto is destijds gemaakt door iemand uit de Hilversumse studio's, ik kreeg 'm na de tv-uitzending per post toegezonden.

Over de inhoud van 'The full reincarnation story of Anne Frank'

Barbro Karlen (1954) vertelt in 'The full reincarnation story of Anne Frank' hoe ze haar eigen jeugdjaren beleefde. Al op jonge leeftijd schreef ze boeken, die in Zweden werden uitgegeven. Tot een jaar of 15 zag ze bij vlagen beelden uit haar vorige leven. Regelmatig had ze last van angstige dromen. Voor haar gevoel liepen er steeds twee levens door elkaar, dat van haar en dat van iemand die Anne heette. Barbro's ouders veronderstelden dat opmerkingen van hun dochtertje op heel jonge leeftijd ('ik heet Anne, geen Barbro') op fantasie berustten, maar nadat ze een bezoek brachten aan het Anne Frank Huis in Amsterdam begonnen ze daar toch aan te twijfelen.

En de wolven huilden - roman

In het filmpje 'The full reincarnation story of Anne Frank' (uit 1998 of 1999?) legt Barbro Karlen zelf duidelijk en in chronologische volgorde uit hoe haar flashbacks en herinneringen 'aan de vorige keer' in elkaar staken. Zo tegen haar 16e-17e levensjaar verdwenen de meeste herinneringen. Zoals ze zelf zegt, 'herinnerde ze zich toen slechts dat ze herinneringen had gehad'. Barbro trouwde op haar 18e, kreeg een kind, scheidde, voedde haar zoon alleen op, met hulp van haar moeder. Rond haar 23e waren er tien boeken van haar gepubliceerd in Zweden, maar ze kon er niet van leven. Daarom koos ze voor een opleiding/baan bij de bereden politie. Ze hield van paardrijden, kon die dure hobby niet zelf bekostigen en dacht met deze opleiding/baan meteen over haar angst voor mannen met uniformen heen te komen. Een angst, die nog voortvloeide uit haar vorige leven in de Tweede Wereldoorlog (soldaten). 
Eenmaal werkzaam bij de bereden politie, escaleerde het op haar werk. Een vervelende situatie met twee personen triggerde opnieuw haar herinneringen aan haar vorige bestaan en ze kreeg weer last van nachtmerries die ze al in haar jeugdjaren had. Pas toen begon ze zich zaken af te vragen met betrekking tot reïncarnatie, vorige levens en karma.
Rond 1998 schreef ze de roman 'And the wolves howled'/'En de wolven huilden'. De boodschap die ze met dit boek wilde uitdragen was niet per sé dat ze een vorig leven als Anne Frank had gehad, maar veel meer dat onaffe, traumatische gebeurtenissen uit haar vorige leven als Anne nu nog nawerkten, en ze wilde uitleggen waarom bepaalde situaties haar nú overkwamen. Ze wist heel goed dat ze nu als ziel opnieuw in een ander lichaam was begonnen. 'I'm the one to make my own choises now', zegt Barbro Karlen dan ook in het filmpje.

 

Kort gesprekje in de tv-studio met Barbro Karlen

Van het korte gesprek dat ik met Barbro Karlen had, toen we naast elkaar zaten om in de make up te worden gezet in de RTL4-studio in 1996, voorafgaand aan de tv-uitzending, herinner ik me dat ze ontzettend eerlijk was. Serieus, integer, rustig. Iemand met een prettig energieveld/aura. Nergens voelde zij de behoefte anderen te vertellen of te bewijzen dat ze Anne Frank was geweest in een eerder leven. Redactieleden van het tv-programma spraken wel de hele tijd over 'hoe bijzonder het wel niet was om de reïncarnatie van Anne Frank in de uitzending te hebben'. Sensatie levert meer kijkers op. Een goede kennis van Barbro Karlen had haar overgehaald om in dit Nederlandse tv-programma voor één keer wel haar verhaal te doen. Omdat het in Nederland was, had ze 'ja' gezegd, maar wat haar betreft hoefde die tv niet. Voor mij hoefde die tv ook niet, daarin konden we elkaar een hand geven. Andere collega's mochten wat mij betreft mijn tv-rol zo overnemen, maar op de een of andere manier lukte dat niet en reclame maken voor het mooiste vak van de wereld, reïncarnatietherapie, dat wilde ik natuurlijk wel.
Ik vertelde Barbro Karlen dat ik reïncarnatietherapeute was en vroeg of ze van plan was meer herinneringen aan haar vorige leven(s) op te halen. Ik kon haar wel een therapeut in Zweden aanraden. Heel stellig zei ze, 'nee'. Ze had meer dan genoeg spontane herinneringen en nachtmerries gehad en 'wilde die deur naar het verleden toe dichthouden'.

Wel of geen Anne Frank?

De redactie van 'Tineke & de Paranormale Wereld' hield zich trouwens niet aan met mij gemaakte afspraken. Ik zou in de uitzending niets vertellen over mijn eigen (Joodse) vorige leven in de Tweede Wereldoorlog want ik was te gast als reïncarnatietherapeut, niet als 'slachtoffer met een dramatisch verhaal'. Toch werd er expliciet wél naar gevraagd. Ook werd me tijdens de uitzending ineens gevraagd wat ik vond van 'dé reïncarnatie van Anne Frank', terwijl ik op dat moment niets wist van Barbro Karlen behalve dat ik haar een paar minuten ervoor gesproken had in de tv-studio.
Thuis heb ik nog een dvd liggen met een kopie van de uitzending er op; mijn antwoord ging in de richting van 'al zou ze geen Anne Frank geweest zijn in een vorig leven dan had ze toch zeker een vorig leven gehad ten tijde van de Tweede Wereldoorlog dat er erg op leek.'

Opnieuw 'onderduiken'

Als ik nu aandachtig het YouTube-filmpje 'The full reincarnation story of Anne Frank' bekijk en ik haar zie en hoor vertellen, ook over de ontmoeting die ze heeft gehad met Buddy Elias, een neef van Anne Frank (hij overleed in 2015), dan denk ik ja, ik geloof dat wat ze vertelt, juist is. En dat wat ze vertelt ook exact past in wat reïncarnatietherapeuten leren over 'de stervens-V': situaties en gebeurtenissen uit een onverwerkt, recent vorig leven zie je gespiegeld terug in het huidige leven. Onze ziel zoekt automatisch naar mogelijkheden om oude, pijnlijke ervaringen af te ronden. Anne Frank wenste vurig dat haar dagboeken zouden worden uitgegeven, in Barbro Karlens leven werden haar schrijfsels op jonge leeftijd al gepubliceerd. Er zijn overeenkomsten die spiegelen qua leeftijd: op de leeftijd waarop Anne stierf, vervaagden bij Barbro de herinneringen, en overeenkomsten wat betreft verhuizingen naar een ander land. Anne verhuisde van Duitsland naar Nederland, waar ze moest onderduiken. Barbro verhuisde van Zweden naar Amerika, waar ze al jaren leeft zonder veel ruchtbaarheid te geven aan waar dat precies is.

Reacties van sceptici

Barbro Karlen kreeg na die bewuste 'Tineke en de Paranormale Wereld'-uitzending in Nederland, en ver daar buiten, heel veel boze - met name Joodse - sceptici over zich heen. Ik durfde in dat programma al te zeggen dat reïncarnatie bestond en dat ik in de Tweede Wereldoorlog een Frans Joods meisje was geweest, maar zij durfde iets ongehoords te beweren, namelijk dat ze Anne Frank was geweest (zie ook middenstuk in dit blogartikel). De reacties die ik kreeg varieerden van positief tot extreem negatief. In andere tv- en radio-programma's werd ik kort daarna belachelijk gemaakt. Vorige levens waren absolute nonsens. 'Alleen echte Joden hadden het recht op de Holocaust, geen mensen die meenden zich een vorig leven te herinneren als Jood(se)'. Mijn portie negativiteit in de vorm van laster, ontvangen haatbrieven, telefonische doodsbedreigingen en een gehackte website was ongetwijfeld stukken minder dan wat Barbro te verduren kreeg. 
In 1999 verhuisde Barbro naar California in de Verenigde Staten. Niemand die nog wat van haar hoorde. In betrekkelijke stilte bekwaamde ze zich daar verder in de ruitersport (zie haar huidige website).
In 1997 verhuisde ik van Dongen naar Zundert. Natuurlijk heb ik van die tv-ervaring veel geleerd, ben ik er wijzer van geworden, heb ik daarna zelf vorige levens kunnen afronden die hier nog mee te maken hadden, maar het duurde jaren voordat ik de publiciteit weer durfde op te zoeken met een onderwerp als reïncarnatie. Ik bleef wel als reïncarnatietherapeut werkzaam en verlegde mijn focus naar boeken schrijven over reïncarnatietherapie. Dat vond ik een stuk veiliger.

Barbro Ask-Upmark geeft een lezing in Los Angeles, California

Voor het nieuwe jaar 2016 wenste ik dat ik 'het paranormale' weer zou oppakken in mijn leven. En ineens ontmoet ik mensen die ik twintig jaar lang niet heb gezien of gesproken, contacten die in 1996 stopten, worden hersteld, opgepakt en voortgezet. 
Wie weet is het nu, inmiddels 20 jaar later, een betere tijd om dezelfde boodschap over te brengen daar waar het vorige levens, reïncarnatie en karma betreft. Het bestaan van reïncarnatie, het hebben van vorige levens, het waarnemen van entiteiten... er is intussen meer wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Dat kinderen spontaan herinneringen kunnen hebben aan hun vorige levens, dat wordt normaler gevonden. Gelukkig maar.
Toeval, dat op ongeveer hetzelfde moment Barbo Ask-Upmark, zoals ze tegenwoordig heet, ineens weer van zich laat horen? Synchroniciteit? We are back! 

Op 23 januari 2016 gaf Barbro Ask-Upmark een lezing in Los Angeles, California, zie foto hieronder. De foto is gemaakt door Jackey Swidler Love.

(c)Foto: Jackey Swidler Love, via FB

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Update febr. 2022

Marianne Notschaele te gast in tv-uitzending 1996

In 1996(!) was ik te gast in het tv-programma Tineke & de Paranormale Wereld. Onderwerp: reïncarnatie, regressietherapie, vorige levens, Atlantis, Tweede Wereldoorlog en Barbro Karlen ('Anne Frank').

Je kunt deze oude uitzending via YouTube alsnog hier bekijken.

Januari 2022 werd ik geïnterviewd door Melissa Hoogeveen van SpiriPraatjes, dit hele online gesprek kun je hier bekijken.

Nog altijd bezig met het mooiste vak van de wereld: reïncarnatie- en regressietherapeut!

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

www.vorigelevens.nl 

Discovering Regression Therapy - EARTh - movie - 15 filmpjes - informatie over regressietherapie - Engelstalig - voor therapeuten, coaches ea.

EARTh: Discovering Regression Therapy, movie

EARTh - Discovering Regression Therapy - filmpjes

Voor de 'Earth Association for Regression Therapy' (EARTh) heeft Virginia Rivera Hernandez een film gemaakt, getiteld 'Discovering Regression Therapy: A Love Story'. Deze film is opgedeeld in 15 stukjes van elk ongeveer 7 minuten en bedoeld om een breed publiek te informeren en inspireren over de positieve effecten van regressietherapie. 

Op deze webpagina http://www.earth-association.org/discovering-regression-therapy-love-story vind je linkjes naar de filmpjes.
Je kunt alles achter elkaar bekijken of er fragmenten uitpakken die je zelf het meest aanspreken. 
Geschikt voor therapeuten en coaches die zich willen bekwamen in regressie- en reïncarnatietherapie, en iedereen die meer wil weten over regressietherapie.

Verdeling filmpjes

Regressie- en reïncarnatietherapeuten uit verschillende landen vertellen over ons mooie vakgebied:

1 - What on EARTh is regression therapy?
2 - There are loads of therapies out there, what is so special about this one?
3 - How does a regression therapist differ from other kinds of therapists?
4 - How do we know that it really works and transforms?
5 - An encounter with the soul, testimonies
6 - Becoming a good regression therapist
7 - The ideal student
8 - Falling in love: studying regression therapy
9 - Regression therapy: a teacher's perspective
10 - Past lives: a researcher's perspective
11 - EARTh: therapists that make a difference
12 - EARTh: regression therapy going global
13 - A global meeting: the world congress for regression therapy
14 - Training in action: regression therapy workshops
15 - Regression therapy: a love story

Enjoy watching!
Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapeut (lid EARTh)
www.vorigelevens.nl

Schrijfwedstrijd 'Was ich noch zu sagen hätte...' - thema Duitsland - boekenweek - deadline 10 februari 2016

Schrijfwedstrijd 'Was ich noch zu sagen hätte'

Liedje 'Was ich noch zu sagen hätte'

Deze winterperiode zie ik veel e-mails voorbijkomen met informatie over schrijfwedstrijden, zoals de verhalenwedstrijd van de NPO. Met als gevolg dat ik de hele ochtend het Duitse liedje van Reinhard Mey in mijn hoofd heb:

Gute Nacht, Freunde
Es wird Zeit für mich zu geh'n
Was ich noch zu sagen hätte
Dauert eine Zigarette
Und ein letztes Glas im Steh'n

Bestaat dat radioprogramma nog? 'Met het oog op morgen'? Dat aanvangt met dit liedje 'Was ich noch zu sagen hätte' (Reinhard Mey)?

Schrijfwedstrijd boekenweek 2016

"Een verhaal dat zo lang mag duren als het roken van een sigaret. Maar wel met meer inhoud. Dat is dit jaar de uitdaging van de NPO Boekenweek Schrijfwedstrijd. De opdracht luidt: schrijf een verhaal bij het Boekenweekthema Duitsland – Was ich noch zu sagen hätte… 
Het verhaal mag niet langer zijn dan 500 woorden. Tot en met 10 februari 2016, middernacht, kun je verhalen insturen.

Duitsland: het land van Bach, Berlijn en Bratwurst. Van Goethe, Brecht en Böll. Van diepgeworteld voetbalsentiment, de val van de Muur en kuilen op het strand. En van de Tweede Wereldoorlog. Onderwerpen genoeg om over te schrijven. De NPO nodigt alle amateurschrijvers van Nederland uit hun korte verhaal over ons buurland in te sturen."

(Ex)-cliënten uit mijn praktijk reïncarnatietherapie die zich vorige levens herinner(d)en die zich afspeelden in Duitsland, doe mee! Jullie hebben genoeg te vertellen, dacht ik zo. Binnen dit thema 'Was ich noch zu sagen hätte (dauert eine Zigarette)' kun je alle kanten op als je van schrijven houdt en eens mee wilt doen aan een verhalenwedstrijd. Zelf heb ik geen flauw idee hoelang het duurt om een sigaret op te roken... maar 500 woorden, dat is een kort verhaal.

Jouw verhaal op radio en tv

Uit een voorselectie van 50 verhalen kiest een vakjury de 5 beste verhalen. De winnaars verschijnen in het tv-programma 'Iedereen Schrijft' (VPRO), maandag 14 tot en met vrijdag 18 maart op NPO 2. In dezelfde week worden hun verhalen, voorzien van muziek, voorgedragen op NPO Radio 4 in de programma’s 'De Klassieken' (AVROTROS) en 'Passaggio' (KRO-NCRV). Tot de voorlezers behoren Jeroen Krabbé, Nasrdin Dchar, Renate Dorrestein en Gaite Jansen.
Uit de vijf winnaars wordt ook nog eens een vakjurywinnaar gekozen. Hij of zij wint een publicatie in literair tijdschrift 'De Gids' en twee kaarten voor het vermaarde Boekenbal op vrijdag 11 maart. De vakjury bestaat uit schrijfster Nelleke Noordervliet, schrijfster/NRC-columniste Simone van Saarloos, uitgever/neerlandicus Paul Abels en redacteur van De Gids Dirk Vis.
Behoor je tot de gelukkige winnaars, dan ontvang je vanaf 22 februari telefonisch of per mail bericht.
De BoekenweekSchrijfwedstrijd wordt dit jaar georganiseerd in samenwerking met NPO en Nederland Schrijft, hét schrijversplatform van de Bibliotheken. Alle ingezonden verhalen voor de NPO BoekenweekSchrijfwedstrijd worden op Nederland Schrijft.nl geplaatst. Meer over info en voorwaarden, klik hier.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Kinderen en reïncarnatie - artikel uit DailyMail 6 januari 2016 - herinneringen aan vorige levens

Spontane herinneringen aan vorige levens van jonge kinderen

Reïncarnatie - kinderen - artikel DailyMail

Ik kwam een leuk Engelstalig artikel tegen over kinderen die zich spontaan gebeurtenissen herinneren uit vorige levens. Meestal gaat het om dezelfde voorbeelden (uit bestaande boeken), maar in dit artikel van de DailyMail (4 januari 2016) zijn diverse lezers van de DailyMail aan het woord. Zij komen met voorbeelden over hun kinderen die zich zomaar zaken herinnerden uit vorige levens.

Meer lezen?

Meer artikelen over kinderen en vorige levens vind je in dit blog door het woord 'kinderen' in het zoekfilter te zetten.

Enjoy reading!
Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl 

Viva zoekt columnist - deadline inzending column 10 februari 2016 - schrijven - columns - kort verhaal

Viva zoekt columnist

Viva zoekt columnist

In het weekblad 'Viva' zag ik een oproep 'columnist gezocht': "In het bezit van sterke verhalen? Een uitgesproken mening? Een komische kijk op de zaken des levens? Een gouden pen ook toevallig? Grijp dan nu je kans! Als je ons jouw grappigste, mooiste of bizarste persoonlijke verhaal mailt, kan het zomaar een mooie plek in VIVA krijgen."

Hou jij van korte verhalen, blogs of columns schrijven en behoor je met je verhalen tot de doelgroep van Viva-lezers, doe mee! Baseer de column op een basisemotie (bang, boos, verdrietig, blij) en maak er vooral een persoonlijk verhaal van. De column mag maximaal 500 woorden bevatten. 

Mail je bijdrage (met foto van jezelf) vóór 10 februari 2016 naar <redactie@viva.nl> onder vermelding van 'column'.

Succes en schrijf-ze!

Groetjes, 
Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

'Lieveling' - roman - Kim van Kooten & Pauline Barendregt - seksueel misbruik - verwaarlozing - geheimen - jeugd - recensie

Roman 'Lieveling' door Kim van Kooten, ism Pauline Barendregt

'Lieveling' - Kim van Kooten - Pauline Barendregt

Kim van Kooten is een talentvolle vrouw. Ze verstaat niet alleen de kunst goede en geloofwaardige filmscenario's en -dialogen neer te pennen, is zelf een uitstekend actrice, maar heeft nu ook nog eens een prachtige debuutroman afgeleverd. Haar boek 'Lieveling', gebaseerd op jeugdherinneringen van haar vriendin Pauline Barendregt, las ik een maand geleden en nog steeds denk ik af en toe terug aan de inhoud ervan; een pijnlijk verhaal, maar zó mooi verteld dat ik het toch met een glimlach kon lezen.

Ome Meneer - verwaarlozing - seksueel misbruik

'Lieveling' gaat over een meisje van vijf jaar, Puck. Ze woont met haar moeder in Rotterdam. Op een dag verhuizen moeder en dochter naar de nieuwe partner van moeder, 'ome Meneer'. Ome Meneer (door moeder 'Pikkedoos' genoemd) vervult na enige tijd de rol van Pucks nieuwe vader. De lezer volgt Puck, de ik-figuur in deze roman, gedurende de periode 1975 - 1984.
Moeder negeert min of meer dat ze een dochtertje heeft. Puck krijgt aandacht en 'liefde' van ome Meneer, later papa genoemd ('Papa is niet verliefd op mama, hij is verliefd op mij.' Blz. 91). Puck accepteert in het begin - als 5-jarige weet ze immers niet beter - hoe alles in haar omgeving is: verwaarloosd door haar eigen moeder en seksueel misbruikt door haar nieuwe vader. Puck ontvangt cadeautjes van hem, ze mag alleen met hem mee op lange autoritten. Drie keer per week wast hij Pucks haren, in de badkamer, terwijl hij bloot is... Als lezer sta je ietwat ontredderd aan de zijlijn en hoop je tegen beter weten in dat iemand dit kleine meisje helpt.

Interview over de totstandkoming van deze roman

In kale, scherpe bewoordingen, en toch op luchtige wijze (subtiele taalgrapjes), zet Kim van Kooten de trieste jeugdervaringen van haar vriendin Pauline (Puck) uiteen. Een verhaal dat mij regelmatig de adem benam, maar me ook deed glimlachen omdat het zo mooi is verteld. Een mengeling van 'vreselijk' (wat Puck allemaal overkomt) en 'grappig' (hoe ze reageert op uitspraken van mensen in haar omgeving).
Lees meer over de achtergrond en totstandkoming van deze roman in een NRC-artikel van november 2015: interview met Kim van Kooten en Pauline Barendregt. 

Prachtige roman, de plussen en minnen

+ Goed geschreven en goed geredigeerd. Ik hoop dat Kim van Kooten meer romans gaat schrijven, ik hou erg van haar heldere schrijfstijl.
+ Schitterende foto achterop de cover van Kim van Kooten en Pauline Barendregt, gemaakt door Paul Bellaart.
+ Mooi boekomslag. Omslagontwerp Riesenkind. Een omgekeerd wit kinderplakplaatje op de cover; als je het boek openslaat wordt de gekleurde versie zichtbaar. Een nadenkertje, mooi gevonden.
+ Ik moest bij het lezen denken aan de romans 'Moederkruid' en 'Dochter van Eva' van Carrie Slee. Daarin beschrijft Carrie Slee gebeurtenissen uit haar jeugd waarin ze als kind verwaarloosd werd, ook met een vleugje humor en taalkundige grapjes om de angel uit het verdriet te halen.
+ In mijn jeugd woonde ik in Pijnacker. Familie woonde in Rotterdam/Overschie en Zwijndrecht. Deze plaatsen komen voor in dit boek. Dankzij het beschreven dialect dat af en toe in dialogen voorkomt, gaf me dit een gevoel van herkenning ('Zo, dat dacht ik wel', 'Het is zekers te weten...', 'Joh!', 'Kan ons het schelen'.)
+ Ome Meneer is in het begin lief en aardig, totdat hij gaat dreigen dat Puck haar mond moet houden ('Jouw papa wilde je papa niet meer zijn.''Waarom niet?' 'Omdat hij je niet lief genoeg vond', blz. 17). In 'Lieveling' wordt een juist verloop geschetst hoe plegers van seksueel misbruik kinderen met een geheim opzadelen.
+ Uitstekende sfeertypering van de jaren 1970-1980, dankzij zorgvuldig gedoseerde kleine zaken waarover verteld wordt, zoals een polstasje voor mannen, een bandrecorder, een Winkler Prins encyclopedie, rollers in het haar zetten, diverse soorten speelgoed, het verzamelen van Hummeltjes en Swarovski-diertjes, kledingkeuze, muziek van Anita Meyer en Lee Towers, Caren Carpenter en allerlei nieuwsfeiten.
+ Prettig leesbare dialogen.
+ Goed beschreven hoe moeder (egoïstische focus) niets in de gaten heeft van het seksueel misbruik dat haar dochtertje overkomt. En ondanks dat, ga je als lezer ook haar reacties (naar aanleiding van haar jeugd, de buurt waarin ze opgroeide, de relatie met haar moeder/oma) begrijpen.
+ Puck probeert anderen (zoals haar moeder, een leerkracht op school) te vertellen wat haar overkomt, maar dat mislukt. De angst is te groot om haar geheim met anderen te durven delen. Het lijkt me goed voor hulpverleners om dat stuk te lezen, want het komt helaas zo vaak voor dat misbruiksignalen die door een slachtoffer worden uitgezonden, gemist worden door mensen uit de nabije omgeving, terwijl ze toch duidelijk genoeg zijn.
+ Nadat moeder het misbruik ontdekt, stort ze zich in de slachtofferrol. Als lezer zie je dat ze niet anders kan (o.a. als gevolg van haar opvoeding).
+ Pijnlijk, om te lezen hoe een jong kind soms voor de ouder zorgt, terwijl het omgekeerd het geval zou moeten zijn.
+ Vanaf pagina 200 wordt hier en daar gesproken over de nawerkingen van het seksueel misbruik in Pucks latere leven. Zoals in het zwembad, de angst voor uitkleden. Verliefd worden is lastig. 'Maar sinds ik denk dat ik verliefd ben, zit mijn vader veel in mijn hoofd. En daardoor kan ik er niet van genieten.' (blz. 201). Puck is in staat andere mensen goed voor de gek te houden, gevolgen van haar overlevingsstrategie, liegen om overeind te blijven als kind.
Slechts twee minpuntjes:
- Ome Joop en ome Jos vind ik te stereotyp neergezet. Jammer.
- Het einde kwam op mij wat afgeraffeld over, dat had fraaier gekund.

Enkele zinnen uit 'Lieveling'

Om een indruk te krijgen hoe Kim van Kooten Pucks ervaringen beschrijft, hier enkele zinnen die ik mooi vond:
* 'Ik knipoog naar mezelf in de glazen tuindeur. Hij mag nooit weten dat ik dit kan. Knipogen is van mij.' (blz. 39)
* Als 10-jarige maakt Puck een lijstje met dingen 'die ze allemaal zeker weet'. Daarop komt o.a. voor: 'Ik ben de enige met nachtmerries die zo eng zijn dat ik soms maar gewoon de hele nacht wakker blijf (weet ik bijna zeker want ze gaan allemaal over papa en ik kan me niet voorstellen dat er nog meer mensen zijn die over mijn vader dromen).' (blz. 103)
* Puck doet aangifte bij de politie, als ze wat ouder is. De ongemakkelijkheid van de ambtenaar die het proces verbaal opstelt en die zich niet kan voorstellen dat een jong kind misbruikt geweest kan zijn, spat er van af. Hij vraagt of het meisje wel weet wat misbruik is. 'Wat is misbruik?' Ze antwoordt: 'Voor later.' 'Wat?' 'Het is handig voor later' (blz. 179). Dat is wat 'papa' haar altijd vertelde, het is handig voor later om te weten hoe geslachtsgemeenschap werkt. 
* 'Echte, grote geheimen willen gevonden worden. Omdat ze eenzaam zijn. En omdat ze groeien. Hoe langer je een geheim verstopt, hoe eenzamer en groter het wordt.' (blz. 185)

Werk je als therapeut, coach of anderszins met cliënten en seksueel misbruik en/of verwaarlozing, dan raad ik je echt aan om 'Lieveling' te lezen. | 'Lieveling, sommige geheimen zijn te groot om te delen' - Kim van Kooten, naar het verhaal van Pauline Barendregt, roman, Lebowski Publishers, ISBN 9789048830244, 236 blz., 19.99 euro |

Aanverwante blogartikelen

Roman 'Mijn Meneer' van Ted van Lieshout (pedofilie)
Boek 'Hulpverlening na seksueel misbruik' van Ivonne Meeuwsen
Boek 'Stil in mij, overleven bij de nonnen' (misbruik)
Praten over seksueel misbruik helpt

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Documentaire over afscheid nemen - vliegtuigongeluk Faro 1992 - EenVandaag 2016 - tv (UitzendingGemist) - entiteiten - paranormale ervaring

Faro, Portugal, vliegtuigongeluk 1992

Vliegtuigramp Faro - 1992

Op 21 december 1992 vond het Martinair-vliegtuigongeluk plaats in Faro, Portugal. Aan boord waren 340 passagiers. Meer dan 100 inzittenden raakten zwaargewond en 54 passagiers overleden. Drie van de personen die daar toen overleden, kende ik. Niet heel erg goed, maar oppervlakkig. Ik vond het verdrietig om te moeten horen dat ze er niet meer waren.

Faro - 1998

Zes jaar later, in 1998, gingen mijn man en ik op vakantie. Vrij onverwacht veranderden we op het laatste moment onze bestemming. Spanje werd Portugal. Nadat ik hoorde dat we zouden landen op Faro, kreeg ik de kriebels. Er veilig landen leek me geen probleem, maar ik maakte me zorgen of er nog 'iets te voelen zou zijn van die brand die er geweest was'. In dat jaar deed ik een opleiding op spiritueel gebied en ik had nogal last van (te) veel paranormale waarnemingen waar ik niet direct op zat te wachten.

Echo-beeld uit het verleden

Toen het vliegtuig dat ons naar Faro bracht daalde, de landing inzette en de landingsbaan naderde, keek ik uit het raampje naar buiten. Ik schrok me rot, want ik zag een brandend vliegtuig liggen op de baan. Ik stootte mijn man aan, wees naar buiten en zei: kijk, dan! Hij zag niets bijzonders. Blauwe, heldere lucht, zonnig weer. Ik 'zag' een energiebeeld, een echo van wat er op die plek gebeurd was. Voor mij leek het alsof het buiten regende. Ik zag de zijkant van de landingsbaan, veel vuur, contouren van een vliegtuigromp, een los staartstuk, verdwaasd rondlopende mensen. Ik voelde heel veel angst van anderen en een koude wind om me heen. Ik besloot dat ik hier geen zin in had en haalde een paar keer diep adem. In, uit. In, uit. En weg waren de beelden die ik zojuist had gezien. 
Het vliegtuig waarin we zaten landde gewoon en onze vakantie begon. Tijdens de vakantieweek in Portugal dacht ik af en toe aan de vliegramp uit 1992. Wanneer mensen plotseling en op traumatische wijze aan hun einde komen, kan het zijn dat hun (rest)energie lang blijft hangen. Hoe lang zou daarvan op dat vliegveld nog iets voelbaar zijn, vroeg ik me af.
De terugvlucht was volgeboekt, maar mijn man en ik boften qua plaatsen. Op onze stoelenrij waren drie lege plekken. Heerlijk, die extra ruimte! 

Aangehechte energie - entiteiten

Twee maanden later, tijdens een wandeling met een vriendin (zij was ook reïncarnatietherapeute) sprak ik over mijn vakantie in Portugal. 'Gek', zei ik tegen haar, 'sinds ik terug ben in Nederland heb ik wat met brand, kleine ongelukjes met vuur'.
'Heb je soms één van die verbrande passagiers meegenomen?', vroeg ze.
Mijn eigen antwoord verraste me zelf: 'Dat zou goed kunnen. Niet één, maar drie.'
Nog tijdens onze wandeling gingen we 'in gesprek' met drie entiteiten (energie van overleden personen) die in mijn buurt rondhingen. Eerst wat lacherig van de zenuwen, maar al snel serieus. De aangehechte energieën wilden slechts terug naar huis. Het allerbelangrijkste dat we te weten kwamen, was dat 'ze' terug naar Nederland wilden en al die tijd (van 1992-1998) gewacht hadden op iemand waarmee ze energetisch konden meeliften. En ja, dat was ik. Omdat ik zo bezig was met dat onderwerp én paranormaalgevoelig, stond ik open voor contact. 
Mijn vriendin en ik waren blij met onze therapeutische kennis over leven en dood. Samen hielpen we deze zielen/entiteiten op hun zielsreis, via Nederland, naar het licht, de plek waar ze werkelijk thuishoorden.

UitzendingGemist - documentaire

Aan bovenstaande gebeurtenissen moest ik denken, toen ik vandaag via UitzendingGemist keek naar een documentaire van 'Een Vandaag' (AvroTros, 2016), waarin een camerateam het echtpaar Vroombout volgt, dat per auto - vliegen doen ze niet meer - afreist naar Faro. Voor het eerst sinds 1992. Hun 14-jarige dochter Brenda stierf tijdens deze vliegramp. Zelf overleefde het echtpaar het maar net. 
Ik vond het ontroerend om te zien hoe de ouders van Brenda de afgelopen jaren probeerden - en nu nog steeds - met hun verlies om te gaan. Zo gaat de foto van hun dochter overal mee naar toe. Ook op deze reis. 
Tegelijkertijd krijg je als kijker zicht op hoe ontzettend belangrijk het is dat er goede communicatie is tussen slachtoffers onderling, en tussen overheid/autoriteiten en de nabestaanden. Sinds 1992 is daarin gelukkig veel veranderd, maar ik vind het pijnlijk om te zien hoe meneer Schröder, toen directeur van Martinair, overkomt.
Het doet het echtpaar zichtbaar goed om na al die jaren eindelijk bloemen neer te kunnen leggen op de landingsbaan van het vliegveld, de plek waar het vliegtuigongeluk plaatsvond, want zoals meneer Vroombout zegt: 'daar is nog steeds een stukje van onze dochter'.

De documentaire is deze week te zien via UitzendingGemist. Een aanrader voor therapeuten en coaches die werken met rouwverwerking.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Orakelkaarten - Je Vorige Leven - Doreen Virtue & Brian Weiss - reïncarnatie - set kaarten

Kaarten - orakel - reïncarnatie - vorige levens

Orakelkaarten - vorige levens - reïncarnatie

Best slim bedacht. Zet twee Amerikaanse spirituele grootheden (engelentherapeut Doreen Virtue en regressietherapeut Brian Weiss) bij elkaar om een set orakelkaarten over reïncarnatie en vorige levens op de markt te brengen. Verkoop gegarandeerd :). 

Of dat in ons land ook gaat lukken, ik weet het niet. Als je dit YouTube-filmpje bekijkt, krijg je een goed idee hoe deze kaarten er in de Amerikaanse versie uitzien (te bestellen voor 13,49 euro bij Bol.com). Uitgeverij Koppenhol heeft in mei 2015 een Nederlandse uitgave van deze kaartenset in omloop gebracht voor 20,99 euro (online via diverse webwinkels te bestellen).

Ik denk dat deze 'Je Vorige Leven'-orakelkaarten het goed doen op een feest; de kaartenset is geschikt voor healers, engelentherapeuten en paranormaaltherapeuten, bijvoorbeeld om een gesprek met een cliënt op gang te brengen, en wat minder voor reïncarnatietherapeuten. De thema's en afbeeldingen zijn vrij algemeen. Voor regressie- en reïncarnatietherapeuten vast 'leuk om erbij te hebben' in de praktijk. Niets is immers toeval, als je een cliënt een kaart laat trekken.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer

Reïncarnatietherapeut/auteur

www.vorigelevens.nl 

Schrijfwedstrijd Libelle - deadline 31 januari 2016

Schrijfwedstrijd - kort verhaal - Libelle

Voor (beginnende) schrijvers onder mijn bloglezers: weekblad Libelle organiseert een schrijfwedstrijd. Het verhaal dat wint, wordt gepubliceerd in de Libelle.
Maak een verhaal dat begint met: "Het was op de dag waarop haar broer terugkwam uit Duitsland." 
Maximaal 600 woorden, inleveren voor 31 januari 2016 via e-mail (redactie@libelle.nl) of per post: Libelle, Postbus 1742, 2130 JC Hoofddorp onder vermelding van Libelle's Schrijfwedstrijd.
Succes en veel schrijfplezier als je meedoet.

Oproep verhalen over vorige levens

Heb je een verhaal geschreven over je eigen ervaringen met vorige levens? Wil je dat delen met anderen in een van mijn artikelen voor tijdschriften of in dit Blog Vorige Levens? Mail de tekst naar me <rhapublishing@gmail.com> en ik kijk wat ik voor je kan doen. 

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

'Klaar Licht, de ontrafeling van mijn roeping' - Kitty Nashid Hendriks - boek - kloosterleven

Boek 'Klaar Licht' van Kitty Nashid Hendriks

'Klaar Licht' - Kitty Nashid Hendriks

Kitty Nashid Hendriks zond me een e-mail met daarin de aankondiging van haar nieuwste boek 'Klaar Licht, de ontrafeling van mijn roeping'. Ze schreef me o.a.: "Mijn boek gaat over mijn kloosterroeping. Een paar jaar lang heb ik mij voorbereid op een leven in het klooster, en in die tijd ook in kloosters gewoond. Uiteindelijk anderhalve week voor mijn intrede ervan afgezien. Ik begreep er niets van, maar ineens kon het niet meer. 
Jarenlang ben ik mij blijven afvragen waarom het gegaan was zoals het gegaan was, tot ik een paar jaar geleden op een ochtend wakker werd met deze gedachte, of eigenlijk deze zekerheid: Als ik toen in reïncarnatie had geloofd, had ik geweten dat het een herinnering was en geen roeping. 
Hoewel ik dat in het laatste hoofdstuk kort aanstip, wordt het onderwerp in de rest van het verhaal niet benoemd, al is het voor mij een duidelijke onderstroom." 
Kitty Nashid maakte me nieuwsgierig naar haar boek; inmiddels heb ik eindelijk - druk, druk, druk met al die decemberfeestdagen - tijd kunnen vinden om de e-bookversie door te lezen. En ontdekte ik, dat het boek 'Vaag Verleden, hoe ik ging geloven in fictieve herinneringen' dat zij in 2004 schreef, bij mij thuis op een boekenplank stond. Ik had dus al eerder iets van haar gelezen.

Over de inhoud van 'Klaar Licht'

Als Kitty Hendriks een christelijk klooster bezoekt, hoort ze een innerlijke stem die haar toefluistert dat dit haar thuis is. Ze onderzoekt haar roeping door zeven maanden in een clarissenklooster te verblijven, twee jaar in milieuklooster Stoutenburg te wonen en een pelgrimstocht naar Assisi te maken. Terug in Nederland weet ze het zeker: ze wil in stilte en beslotenheid een leven van gebed leiden. De intrede wordt aangevraagd en voorbereid. Maar dan valt ze ten prooi aan gevoelens van benauwdheid en verwarring. Zijn dit de gebruikelijke zenuwen die bij zo’n grote stap horen of zit ze toch niet op het juiste spoor?

In acht hoofdstukken, met een proloog en epiloog (184 blz.), neemt Kitty Nashid ons mee terug in de tijd naar privé-gebeurtenissen uit de jaren 1987-1994. Ik vond dit boek (ik las de pdf-versie) boeiend om te lezen. Het is gelukkig géén jankerig dramatisch ego-document geworden, maar een goed geschreven, prettig leesbaar, uitgebalanceerd persoonlijk verslag van een innerlijke zoektocht waarin diverse geloven centraal staan. Openhartig en eerlijk. Met hier en daar droomfragmenten, enkele verwijzingen naar onderliggende jeugdtrauma's. Een mooie laag symboliek, vaak met betrekking tot de natuur. Op Kitty's levenspad dienen zich vele kleine wondertjes aan in de vorm van juiste ontmoetingen op het juiste moment, ze krijgt antwoorden op gestelde vragen door stil te worden, in zichzelf te keren en naar zichzelf te luisteren, maar ook via song/psalm/poëzie-teksten die ze op bepaalde momenten leest of hoort.
Het is een boek met een grote verscheidenheid aan onderwerpen. Over pijn en gemis van 'het moederlijke' in het leven van de auteur. Over het nut van stilte en in afzondering leven, over lessen in vriendschap, over het kloosterleven zelf. Over Perzische gewoontes, Soefi-gedichten, psalmen zingen, dansen, sabbats, logeren in fraterniteiten, twee maanden pelgrimeren naar Assisi te voet, liftend, per trein.
'Klaar Licht' is met liefde naar anderen toe geschreven. Nergens kwetsend, overal zoekend naar begrip (zoals verschillende religies met respect met elkaar willen verbinden). Een nauwgezet verslag over tijdelijke verblijven in en als sabbatgast deel uitmaken van diverse kloostergemeenschappen. Het geloof in haarzelf wordt groter, maar ook de verwarring over welk klooster ze moet gaan kiezen voor haar intreding. Ze weet zich geen raad meer met haar roeping. Tenslotte kan ze haar lichamelijke reacties op het kloosterleven niet langer ontkennen. Ze herziet haar keuze. "De non die ik niet werd, leeft ergens diep in mij" (blz. 168).
De auteur maakt in de epiloog duidelijk hoe het haar nu, 21 jaar later, vergaat. De eerste zeven jaren had ze nodig om haar plek in de wereld te hervinden. Daarbij vroeg ze zich geregeld af of de roeping geen vlaag van verstandsverbijstering was. De zeven jaren daarna stonden in het teken van een verwoestende therapie (boek 'Vaag Verleden'), die haar tevens in contact bracht met een oerkracht. De afgelopen zeven jaren 'wortelde' ze in Enschede en werd ze zich bewust van haar plek in het universum en kwam ze in contact met haar ziel. Pas nu is ze in staat met 'Klaar Licht' de cirkel rond te maken, te begrijpen waarom 'het geloof haar riep'.

Voor welke lezers geschikt?

Regressie- en reïncarnatietherapeuten die werken met thema's als seksueel misbruik, je terug willen trekken uit de maatschappij, behoefte aan stilte en reflectie, nawerkingen van vorige levens, én lezers die belangstelling hebben voor 'wat een roeping inhoudt', hoe het kloosterleven er tegenwoordig uitziet, of een warm herkennigsgevoel ervaren bij het kloosterleven, zullen 'Klaar Licht' zeker waarderen. 
Heb je Kitty's eerdere boek 'Vaag Verleden' gelezen en vond je dat toen een wat zeurderig boek (aanklacht tegen alternatieve therapeuten), dan kan ik je nu geruststellen. 'Klaar Licht' is taalkundig vele malen beter en prettiger om te lezen. We zijn tien jaar verder en de auteur heeft zichtbaar een spirituele groeispurt doorgemaakt die je aan alle kanten terugvindt in haar nieuwste boek. 

Op Kitty Nashids website lees je meer over 'Klaar Licht'.

Vorige levens in kloosters

Voor mij is het al weer wat levens geleden dat ik in een vorig bestaan een monnik was. Dat levensverhaal verwerkte ik in het boekje 'Lang zullen we leven' (hoofdstuk 16). In diezelfde pocket staat een verhaal van een cliënte die zich een vorig leven herinnerde dat met een klooster te maken had. Als jongen werd ze in een vorig leven liefdevol opgevangen door een broeder (hoofdstuk 14) in een klooster. Bij het betreden van een kloostertuin in haar huidige leven overkwam haar het wonderlijke gevoel van 'thuiskomen'. Dat lijkt wat op de innerlijke roepstem die Kitty ervaart in haar boek, dat het klooster haar thuis is.

Her-innering aan voorbije levens - innerlijke stem

Wanneer ik jongeren hoorde vertellen in interviews op tv of in weekbladen over hun roeping om in het klooster te gaan, vroeg ik me al eerder af of deze keuze gebaseerd zou kunnen zijn op onbewuste rest-energie uit voorbije levens als non of monnik. Misschien is de innerlijke stem of het 'zalige moment van herkenning om thuis te horen bij een kloosterorde' niet afkomstig van een engel of god, maar vaker terug te voeren op aangename herinneringen aan vorige levens in kloosters.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapie/auteur
www.vorigelevens.nl 

Meditatie - visualisatie - Terug naar een vorig leven - Cindy uit Lier - voor Belgische bloglezers

Klankschaal, meditatie terug naar een vorig leven

Vlaamse meditatie - terug naar een vorig leven

Op YouTube kwam ik een meditatie/visualisatie tegen 'Terug naar een vorig leven'. Ik heb het 35-minuten durende filmpje bekeken en vind het vooral geschikt voor lezers van dit blog die interesse tonen voor spirituele groei en die van Belgische komaf zijn, dit vanwege de Vlaamse taal en het zachtaardige karakter van deze visualisatie. 

Cindy (foto van Facebook)

CindyFeelsBlessed

Ene Cindy (achternaam onbekend) uit het Belgische Lier, website www.relaxzen.be, legt aan het begin duidelijk uit wat ze gaat doen, tikt daarna enkele keren een klankschaaltje aan en gebruikt vervolgens een landschapsvisualisatie als vertrekpunt. De intro is lang, maar rustgevend. Energetisch voelt het okay.

Hier is het linkje naar de meditatie. Cindy's YT-kanaal heet CindyFeelsBlessed. Ze heeft meerdere meditaties ingesproken.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl 

'Red Feather en de bevrijding van de aarde' - Carola Ruijsch van Dugteren - vorig leven indiaan

   

Vorig leven indiaan - healingsverhaal 'Red Feather'

Carola Ruijsch van Dugteren

Carola Ruijsch van Dugteren maakte een verslag in de vorm van een verhaal, naar aanleiding van een coachingssessie die ze deed bij Fanny van der Horst. 
Je kunt dit verhaal, over een vorig leven als indiaan 'Red Feather', in het Nederlands én Engels lezen via haar website Sjamama.

Carola schreef al eens eerder een reïncarnatieverhaal, getiteld 'Maya'. Dat verhaal was een van de winnende inzendingen voor een verhalenwedstrijd en werd geplaatst in het gratis te downloaden e-boek 'Een kat heeft negen levens, een mens...' (hoofdstuk 11).

Andere indianenverhalen

In het gratis te downloaden e-boek 'Vintage Life' (over vorige levens & mode) vind je een ander verhaal met betrekking tot indianen en reïncarnatie: 'Cowboy- en indianenlook gebaseerd op vorige levens?' (hoofdstuk 6).

Veel leesplezier!

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.mariannenotschaele.nl 

Lezingen door Maarten Oversier - 'Reïncarnatie en de Tweede Wereldoorlog' - o.a. op zaterdag 16 januari 2016 - Utrecht

Maarten Oversier, (c) foto www.in-zicht.nl

Lezing Reïncarnatie en Tweede Wereldoorlog - Maarten Oversier

Reïncarnatietherapeut Maarten Oversier geeft op zaterdag 16 januari 2016 een lezing in de Hogeschool voor de Geesteswetenschappen in Utrecht over het onderwerp 'Reïncarnatie en de Tweede Wereldoorlog'.

In de aankondiging staat o.a.: "Wie doodt, krijgt volgens natuurwetten voortplantingsdrang. Voortplantingsdrang met buitensporig machtsvertoon... Het leger is een mannenwereld en de behoeften kwadrateren naarmate de tijd verstrijkt en de zegevieringen binnen worden gehaald. Terwijl het geweld dramatisch toeneemt, wordt seks de ultieme vlucht voor de sterfelijkheid. De dood koppelt zich aan het orgasme. Voortplantingsdrang met buitensporig machtsvertoon..."

En: "Weinige reïncarnatietherapeuten beseffen dat al deze gebeurtenissen een fikse doorwerking hebben door de generaties heen, naar het nu. De natte oorlogsdeken ligt nog steeds over een groot deel van de Europese bevolking, in een energetische vorm. Het mag best aan de grote klok dat ontelbare zielen die tijdens deze donkere periode onuitwisbare indrukken hebben opgedaan, opnieuw geïncarneerd zijn en in grote getale onder ons zijn. Zelfs mensen die thuis zijn in esoterie, energetisch werk doen, meditatie of reiki beoefenen, positief hebben leren denken, filosoof zijn of op andere manier het leven uitvoerig hebben bestudeerd, kunnen verstoken blijven van de invloeden van deze ‘verse’ vorige levens."
Boeiende materie voor regressie-en reïncarnatietherapeuten, hun cliënten, én andere coaches die werken met onderwerpen als conceptie, geboorte, bonding, seksualiteit, relaties, machtsmisbruik, daderschap en vorige levens in oorlogstijd.

Iedereen heeft vorige levens gehad met duistere kantjes

Ik ben het met Maarten Oversier eens dat te weinig (reïncarnatie)therapeuten en coaches die werken met zingeving, spiritualiteit en zielsgroei, zich bewust zijn van hun eigen recente 'zwarte bladzijden' in de geschiedenis, zoals minder fraaie vorige levens ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Ergens is dat begrijpelijk. Ik zeg het wel vaker, bij loodgieters lekken thuis de kranen, bij accountants is hun privé-boekhouding een rommeltje, en reïncarnatietherapeuten, ach, we teach what we most need to learn. 
Pijnlijke, schaamtevolle gebeurtenissen - waaraan we ooit zelf debet waren - ontwijken we het liefst zo lang mogelijk. Juist therapeuten die anderen wijzen op het verwerken van heftige trauma's, hebben zelf nog wel het een en ander te verhapstukken op dat gebied. Ik weet er inmiddels alles van. Als ik wijs met mijn vinger naar een ander, wijzen er 3 vingers naar mezelf... :).
Toen ik pas was begonnen met mijn opleiding tot reïncarnatietherapeut, was ik zó enthousiast over 'hoe dat werkte met vorige levens', dat ik iedereen in mijn omgeving wilde wijzen op onverwerkte ervaringen uit hún verleden(s). Als paranormaal gevoelig type 'zag' ik gemakkelijk beelden uit vorige levens van anderen. Juist bij collega-studenten dacht ik dat ze blij zouden zijn als ze wisten welke vorige levens nog in de weg zaten. Mij maakte het niet zo veel uit wat voor vorige levens dat waren, ik dacht dat iedereen blij zou zijn met mijn opmerkingen daarover. Dan konden ze extra snel hun onaffe levens afronden, opdat oude gebeurtenissen niet langer vervelend na zouden werken in hun huidige privéleven of beginnende therapiepraktijk. Helaas, een kleine, wat zeg ik, gróte misrekening! Medestudenten aan de opleiding (en docenten) vonden mijn opmerkingen vreselijk ongepast en verre van interessant. Hoe kon ik nou weten welke (oorlogs)levens ze net achter de rug hadden? Ze waren toch zeker al druk bezig met het verwerken van andere traumatische ervaringen... Achteraf bezien hadden ze natuurlijk volkomen gelijk. Ik roeptoeterde destijds 'wat ik allemaal zag bij een ander' zonder acht te slaan op persoonlijke keuzes. Ieder mens bewandelt per slot van rekening zijn eigen levenspad. Zorgvuldig omgaan met paranormale waarnemingen, leren nuanceren... ik vond het lastig, en ik heb dat moeten leren, net zoals ik mijn eigen duistere stukken in vorige levens onder ogen moest zien. 

Ontkenning

Herinneringen aan slachtofferlevens zijn gemakkelijker boven te halen uit ons onderbewustzijn dan herinneringen aan levens waarin men een niet zo fraaie rol vertolkte. We accepteren sneller dat leed ons overkwam, dan dat we het anderen toebrachten. Toch levert juist emotionele verwerking van oude schaduwstukken meer positiefs op in het hier-en-nu.
Zelf ontkende ik jarenlang dat ik met het grootste gemak paranormale waarnemingen kon doen. Bij mij bleken daar in vorige levens de grootste trauma's te zitten, als slachtoffer, maar nog meer als dader. Praten over mijn recente Joodse vorige leven in een concentratiekamp vond ik gemakkelijk dan 'dat paranormale gedoe' onder ogen te zien. Ik ontkende net zolang, tot ik aandurfde om er wel mee te werken. Toen was het voor mij pas het juiste moment. 
Naarmate ik langer reïncarnatietherapeut was en inzichten opdeed - en heus niet alleen uit vorige levens ;) - was ik pas in staat boeken te schrijven over reïncarnatietherapie, zoals 'Diehards in de war'. Als ik terugkijk op alle boeken die totnutoe van mijn hand zijn verschenen, zie ik daarin mijn eigen leerproces mooi weerspiegeld.

Berlijn - Koude Oorlog

Vlak voor de jaarwisseling was ik in Berlijn. Bij resten van 'Die Mauer' stonden twee mannen souvenirs te verkopen. Van top tot teen (uniform, pet, laarzen) waren ze gekleed als Russische soldaten uit de Koude Oorlog (jaren 1950-1960). Vrolijk lachend gingen ze tegen betaling met toeristen op de foto en zetten ze met een streng kijkend gezicht oude stempels in paspoorten. Glimlachend liep ik er langs. Dit keer vroeg ik me in stilte af in hoeverre ze weet zouden hebben van hun vorige levens als grenswachter... Het heeft jaren geduurd, maar ik heb eindelijk geleerd mijn mond te houden als ik spontaan vorige levens waarneem van anderen.

Lezingen van Maarten Oversier

Ik vind het heel goed dat Maarten Oversier in zijn lezingen en artikelen in bladen ingaat op onderwerpen als soldaten, reïncarnatie en de Tweede Wereldoorlog'. Als cliënten dankzij reïncarnatietherapie hun 'verse zwarte bladzijden' te weten komen en oorlogsgebeurtenissen verwerken, gaat positieve transformatie stukken sneller.

Meer informatie over Maartens lezing 'Reïncarnatie en de Tweede Wereldoorlog' vind je hier (op de webpagina even naar het midden scrollen). Op donderdag 28 januari 2016 geeft hij nog een lezing over dit thema in Winsum.

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl