 |
| Tandarts en zijn belangrijkste instrumenten |
Gisteren bracht ik een bezoek aan mijn tandarts. Helaas was dit de laatste keer, want hij heeft zijn praktijk overgedaan aan een (aardige) vrouwelijke collega. Ik zal hem missen, ook al vond en vind ik gepeuter in mijn kiezen en gepriegel met een tandartshaakje iedere keer vreselijk. Ook al doet het niet echt pijn.
Al vanaf 1994 kwam ik bij hem. Het liefst kwam ik slechts 2 x per jaar voor controle, helaas soms vaker als mijn tanden of kiezen extra verzorging nodig hadden.
Mijn tandarts was bijna altijd vriendelijk, begripvol, professioneel kundig en had bovendien interesse in spirituele zaken. Waar vind ik weer zo'n geweldige man?
Als ik een nieuw boek had geschreven, gaf ik hem een exemplaar cadeau. Veel van mijn boeken heeft hij gelezen, een paar staan er in zijn boekenkast te wachten op alle vrije tijd die hij binnenkort krijgt. Mijn visitekaartjes lagen in zijn praktijkruimte, gebroederlijk naast andere folders en informatieboekjes over spirituele/alternatieve onderwerpen.
Gisteren had hij bijna een uur nodig om twee van mijn kiezen van almagaan te ontdoen en opnieuw te voorzien van witte vullingen. Terwijl hij bezig was - over mijn opengesperde mond heengebogen stond - en allerlei haakjes en boren probeerde, was ik na verloop van een half uurtje toe aan een vorm van ontspanning want ik lag therapeutisch onverantwoord verkrampt in de behandelstoel.
Na 4 verdovingsspuiten deed het geen pijn, maar toch...
 |
| Kiezen, kleine kunstwerkjes |
Ter afleiding concentreerde ik me op de tandarts en zijn handen die ik voor mijn ogen zag bewegen. Hij bouwde net een witte vulling op van kies nummer 1, geholpen door zijn assistente. En ineens.... (ik kon niet lachen met opengesperde mond) ... zag ik flarden van een vorig leven. Niet van mij, maar van mijn tandarts.
Eerst zag ik een steengroeve. Een berg. Rotsen, in de buurt van zee. Het deed Grieks aan. Oud. Lang geleden. Fel zonlicht, schitterend blauwe lucht. Warm. Daarna zag ik blokken wit marmer. Mannen die met de hand blokken zaagden uit marmerrots.
Vervolgens zag ik marmeren beelden in aanbouw. Arbeiders die werkten in stof en hitte. Marmeren beelden, half klaar, die vrouwenfiguren moesten voorstellen. Daarna zag ik mijn tandarts van nu, toen een jongeman met ontbloot bovenlijf, een lap juten voor zijn mond en neus gebonden tegen het stof. Met hamer en beitel vlijtig in de weer. Hij werkte aan een marmeren beeld!
 |
| Steenhouwers gereedschap |
Grappig! Net zoals hij nu met zijn tandartsgereedschap voorzichtig in mijn mond mijn gebit aan het bewerken was en de witte vulling opbouwde, zo beitelde hij ooit aan een marmeren beeld. Wel met wat grover gereedschap.
 |
| Grieks beeld |
Nadat de behandeling klaar was, vertelde ik hem wat ik had 'gezien'. Hij keek er niet raar van op. Dat ik dergelijke spontane 'beelden' mbt vorige levens van anderen op kan vangen, dat wist hij wel.
Hij zei: "Dat heeft nog eens iemand tegen me gezegd, dat ik ooit beeldhouwer ben geweest. Ik vind het maken van protheses die precies passen, daar wel op lijken. Beeldhouwen in het klein."
Als mooie, hopelijk nog lang blijvende herinnering aan mijn aardige tandarts, heb ik nu twee kunstwerkjes in mijn mond. Geen marmeren beelden, maar wel kunstig gemaakte witte kiezen.
Meer verhalen over voorbije levens: www.vorigelevens.nl
***
Ken je trouwens het boekje van Michele Caffin: 'Als tanden konden kiezen?' In dat boekje staan interessante weetjes over de symboliek van tanden en kiezen. Want waarom heb je juist last van die ene tand, of die zwakke kies? Het is tweedehands nog wel verkrijgbaar.
Groetjes, Marianne Notschaele
