I
n december 2011 interviewde Marieke Wolf me voor de website www.bangersisters.nl. Hieronder een kopie van de tekst:
 |
| Marianne Notschaele-den Boer |
Reïncarnatie is nog steeds een gebied waarover veel twijfel bestaat, dit terwijl er steeds meer harde bewijzen voor het bestaan van reïncarnatie worden geleverd. Ik heb de eer gehad om Marianne Notschaele-den Boer te mogen interviewen. Zij is reïncarnatietherapeute en auteur van veel boeken, onder andere ‘Lichte zeden onder de zoden’.
Het interview met deze bijzondere vrouw is exclusief op Banger Sisters te lezen.
In uw zesde boek ‘Hè, waar ken ik je van?’, staat dat u ook cliënten via de mail therapie heeft kunnen geven. Hoe gaat reïncarnatietherapie volgens de mail precies in zijn werk? Ziet u meteen de onverwerkte levens voor u, zonder dat u die persoon ooit in levende lijve heeft ontmoet?
Er is een groot verschil tussen reïncarnatietherapiesessies met een cliënt hier in mijn praktijk en hulp die ik af en toe via e-mails bied. Als ik iemand tegenover me heb, kan ik veel beter aanvoelen hoe iemand in zijn vel zit. Ik kan echt communiceren, vragen stellen, antwoorden krijgen en direct doorvragen. Omdat ieder mens een energieveld om zich heen heeft, de aura, kan ik me ook daar op concentreren en komen er bij goed focussen op een persoon beelden, gevoelens of andere indrukken in mij op. Die indrukken kunnen gaan over recente gebeurtenissen, maar ook over vorige levens.
Tijdens een consult gebruik ik de gesproken taal tussen mij en een cliënt. Bij e-mailverkeer gebruik ik de geschreven teksten. In beide gevallen lees of luister ik tussen de regels door.
Mensen doen namelijk uitspraken die emotioneel beladen zijn, ze herhalen uitspraken zonder dat ze dat zelf in de gaten hebben. Soms vallen uitspraken op. Terwijl een cliënt vertelt over een probleem in het hier en nu, luister ik heel zorgvuldig. Dan is het net of ik tegelijkertijd een tweede verhaal hoor. Soms komen de beelden daarbij spontaan in mijn hoofd op. Dezelfde zinnen passen bij een ander verhaal, een vorig leven, dat zich in het verleden afspeelde. Als iemand heel erg goed is in het zorgvuldig en uitgebreid omschrijven van een probleem in een e-mailtekst, dan kan het inderdaad zo zijn dat ik direct allerlei beelden voor me zie die met een oude gebeurtenis te maken hebben. Maar in 95% van de gevallen heb ik hier iemand ter plaatse nodig, omdat ik door moet vragen naar emotioneel beladen zinnen/uitspraken.
Ik maak er geen gewoonte van om mensen via e-mail te helpen, maar het komt wel eens voor dat een hulpvraag zo dringend is en dat de e-mail bij het lezen al zoveel ‘zegt’, dat ik makkelijk wat huiswerk kan geven via mail, zodat de e-mailen snel geholpen is. Omdat zulke hulp gratis is, vraag ik in ruil daarvoor altijd alle teksten te mogen gebruiken voor nieuwe verhalen.
Informatie over hoe dat werkt, vind je ook terug in de voorbeeldverhalen uit de praktijk op www.vorigelevens.nl
Achterin uw boeken staat dat uw werk als regressie- en reïncarnatietherapeute in de loop van de jaren is veranderd. Waarom is dit veranderd?
Iedereen verandert in de loop der jaren, ik ook :-). Ik begon in 1992 met hypnotherapie, volgde een opleiding tot reïncarnatietherapeute. Leerde met diverse regressietechnieken werken, voornamelijk met lichte trance. Toen ik een eigen praktijk startte, gebruikte ik een aantal jaren verschillende therapiemethodes en technieken door elkaar die ik geleerd had. Ook om het voor mezelf leuk en interessant te houden. Werken met problemen van anderen moet je wel een beetje leuk houden natuurlijk.
Na verloop van tijd bleek dat ik bij elke cliënt die belde voor een afspraak, meteen al wist welke vorige levens er met hun probleem te maken hadden. Ik zette dat van me af. Ik bedoel, toch een beetje raar dat ik die informatie zomaar zou kunnen opvangen. Maar iedere keer bleek tijdens therapiesessies dat ik het bij het juiste eind had. Cliënten vertelden in trance bijv. over bepaalde vorige levens, die ik allang van tevoren bij ze had ‘gezien’.
Ik heb heel lang gebaald van dat ‘zomaar iets weten’. Ik wilde graag een gewone therapeute zijn en ontkende paranormale waarneming. Eindelijk heb ik eraan toegegeven dat ik ‘zomaar vorige levens van anderen zag of wist’ en zelf manieren gevonden om dat ‘weten’ of ‘beelden zien’ te mengen met reïncarnatietherapie. Langzaamaan begon ik het therapieproces in te korten van 5-8 sessies van anderhalf uur naar een eenmalig consult van ruim 2 uur met veel huiswerk eromheen.
Qua tijd ben ik voor een eenmalig consult nu totaal zo’n 9 uur bezig: voorbereidende huiswerk/schrijfopdrachten, teksten uitwerken, 2 uur praten met een cliënt en afrondend huiswerk meegeven en nakijken. Bijna altijd gaat het bij problemen in het hier en nu, om onaffe vorige levens. Afronden van oud zeer zorgt ervoor dat iemand nu weer goed in zijn huidige vel komt te zitten.
Tegenwoordig richt u zich vooral op eenmalige consulten met afrondende, therapeutische schrijf- en tekenopdrachten voor cliënten. Wat houden deze schrijf- en tekenopdrachten in?
Met behulp van zinnen die een cliënt heeft opgeschreven of uitgesproken over het probleem waarmee ze zitten, vertel ik eerst in het kort welke vorige levens daarmee verbonden zijn. Afhankelijk van wat er niet afgerond is in sommige vorige levens geef ik per persoon, telkens weer anders, opdrachten die zulke levens afsluiten.
Het is namelijk de bedoeling dat je in het hier en nu leeft, niet in het verleden. Maar soms staat een deur naar het verleden toe op een kier. En hoe groter die kier, des te meer niet afgerond is, hoe meer het tocht. Verleden en heden lopen door elkaar. De openstaande deur tocht, zorgt als het ware voor energieverlies. Alsof er energie weglekt naar het verleden.
Stel dat iemand heel verdrietig is gestorven in een vorig leven en dat niet heeft kunnen uiten. Dat is onaf, niet verwerkt qua emoties. Na incarnatie in een nieuw lichaam, een leven erna, kan het zijn dat plaats, personen of gebeurtenissen lijken op de laatste keer dat iemand er was. En zoveel overeenkomsten vertonen, dat verleden en heden door elkaar gaan lopen zonder dat iemand dat bewust in de gaten heeft. Die onbewuste processen kunnen leiden tot problemen. Afronden van dat oude verdriet, sluit de deur naar een vorig leven. Zo kan iemand weer focussen op het heden. Twee benen op de grond in het hier en nu.
Per persoon verzin ik telkens nieuwe schrijf- of tekenopdrachten, afhankelijk wat bij iemand past. Houdt iemand van tekenen, dan laat ik ze tekenen. Houdt iemand juist van schrijven, dan bedenk ik een opdracht die daar bij past. Dit is het leuke aan hiermee werken: ieder mens is anders, ik ben creatief, dus verzin telkens iets anders. Zo blijft het voor mij ook steeds leuk om met ‘zware’ problemen te werken.
In uw boeken behandelt u alleen de vorige levens die we als mens hebben geleefd. Volgens de Boeddhisten en andere geloven komen we echter ook terug als dieren. Werkt reïncarnatie volgens u niet zo of kiest u er bewust voor om deze ‘dierlijke’ levens niet te zien/behandelen, omdat ze geen effect hebben op ons huidige leven?
Ik spreek nu even alleen over wat ik meegemaakt heb tijdens alle jaren dat ik reïncarnatietherapeut ben. Misschien dat andere collega’s andere ervaringen hebben. Vorige levens als dier zijn er wel degelijk (geweest). Vaak zijn dat levens van heel erg lang geleden. Er zijn ook vorige levens die zich afspeelden in andere sferen, buiten onze aarde, eeuwen terug. Dergelijke levens hebben hun invloed (gehad). Omdat na dierenlevens mensenlevens kwamen, heeft de ziel – met dank aan eeuwen die versteken – al veel zelf afgerond. Recente onaffe vorige levens, daar valt nog veel werk aan te verrichten. Recente vorige levens als dier, ben ik bij mijn cliënten tot op heden nog niet tegengekomen.
Bij reïncarnatietherapie is het zo dat je je laat leiden door het probleem van een cliënt en kijkt waar dat mee te maken heeft, met welk vorig leven.
Ik heb maar een paar cliënten meegemaakt met dierenlevens (ver terug in de tijd). Omdat sommige mensen dat zelf raar vinden, is het mogelijk er een andere twist aan te geven. Door het symbolisch te benaderen. Ook het omgekeerde komt voor. Iemand die zich in een vorig leven slak waande, was niet werkelijk een slak geweest, maar dat stond symbool voor ‘te langzaam door het leven gaan’. Via slakkenkenmerken kon zo een probleem van een andere kant bekeken worden.
Als het behandelde vorige leven van uw cliënt u erg aangrijpt, kunt u het dan loslaten of blijft het door u hoofd spoken?
Als therapeut ben je verplicht je eigen persoonlijke zaken op orde te hebben. Hoe meer je zelf schoon bent van oude troep en hoe meer inzicht jezelf hebt verworven, des te normaler vind je allerlei vorige levens en des te beter kun je met drama en ellende van anderen omgaan.
Mij maakt het niet uit of iemand slachtoffer of dader was in een voorbij leven. Ik vind geen enkel probleem gek. Ik kan heel goed meevoelen met een cliënt, maar na het consult laat ik dat los. In sommige gevallen kan ik er nog wel eens over denken, maar rondspoken in mijn hoofd … nee. Als problemen een therapeut zouden aangrijpen, dat horen ze zo snel mogelijk zelf in therapie te gaan.
Ziet u alleen de vorige levens van mensen tijdens een consult of e-mailcontact, of ziet u het overal om u heen en kunt u er niet aan ontsnappen?
Ik kan dat ‘aan en uit zetten’. Maar als mensen in een interview op tv bijvoorbeeld veel tekst en uitleg geven, dan ‘zie’ ik wel eens spontaan vorige levens van ze. Ook bijvoorbeeld bij het zien van televisie interviews of het lezen van interviews in tijdschriften. Soms gebeurt dat zo vanzelf, dat ik er niet mee zit maar het wel grappig vind. Dan denk ik ook meestal: goh, dat dat anderen nou niet opvalt.
Ik heb wel last van het opvangen van informatie in een drukke stad zoals Amsterdam. Daar zijn soms zoveel indrukken op te doen, niet alleen van mensen maar bijv. ook omdat huizen en gebouwen daar oud zijn (daar waar nog energie hangt van lang geleden) dat ik meestal maar kort in zo’n stad verblijf. Een middagje Amsterdam en je kunt me bij wijze van spreken opvegen. Ik vind het daarom erg fijn dat ik in een rustig dorp woon, te midden van stilte en natuur.
Zijn er wel eens mensen boos op u geworden, na de reïncarnatie-therapie?
Wel eens iemand die graag een mooi leven had willen hebben en een ander leven onder ogen moest zien dan hij of zij verwachtte. Maar meestal is dat maar even boos, en soms hoort ook die emotie bij oude ervaringen die niet goed zijn afgesloten. Niet omdat ze verder in de put zouden zijn gekomen. En in al die jaren heb ik 1 of 2 cliënten gehad die bepaalde vorige levens zo ontkenden dat ze liever boos op mij wilden blijven, dan dat ze zouden accepteren dat ze een leven hadden gehad, waar ze nu niets van wilden weten.
Goede therapeuten behoren daar waar mogelijk een cliënt zo goed mogelijk weer hun praktijk uit te sturen. Werken met emoties hoort erbij. Maar we sturen graag een cliënt blij de deur weer uit.
Gelooft u dat elk vorige leven is geweest, zodat we er in dit leven van kunnen leren? Of is het voor sommige mensen pas in hun volgende levens pas tijd is om – als het ware – van dit leven te leren?
Ik denk dat we hoe dan ook van alle levens iets kunnen leren. Ook al zijn we ‘slecht’ geweest. Er zijn nu moordenaars en pedofielen die wellicht in een volgend leven leren wat voor consequenties hun daden kunnen hebben voor anderen. Maar ‘goede’ mensen nu kunnen al dergelijke levens achter de rug hebben. In mijn boeken geef ik ook geregeld voorbeelden van dergelijke levens. Van vallen en opstaan leer je meer dan alleen maar lieve, brave levens.
Is er nog een boodschap wat betreft reïncarnatie dat u de lezers van Banger Sisters mee zou willen geven?
Zorg dat je je leven nu zo prettig mogelijk leeft, in het hier en nu. Beide benen op de grond en met aandacht voor jezelf en anderen vooruitkijken naar de toekomst. Ruim negatieve bagage uit je verleden (dit leven of vorige levens) op. Iedereen heeft daarvoor zijn of haar eigen manier. Ben je bewust van dat alles met elkaar samenhangt, dat ieder leven hoe dan ook waardevol is. En dat niet iedereen hetzelfde leert op dezelfde tijd of in het zelfde leven.
Doe gewoon zo goed mogelijk je best en respecteer de mensen om je heen.
Wil je gratis verhalen uit Marianne’s praktijk lezen, ga dan naar www.vorigelevens.nl, leen één van haar boeken uit de bibliotheek of schaf er zelf eentje aan. Wie weet kijk je dan anders aan tegen oorzaak en gevolg en leer je vanzelf hoe interessant taal kan zijn.
Tekst: BangerSisters/Marieke Wolf/december2011
