 |
| 'Spugen op de tosti van Hans' - boek van Karin Bosman over seksuele intimidatie |
'Spugen op de tosti van Hans' - boek over seksuele intimidatie
In een weekblad zag ik een aankondiging voorbijkomen van Karin Bosmans boek 'Spugen op de tosti van Hans', een boek dat gaat over seksuele intimidatie in een bedrijf. De titel raakte me. Daarom zond ik Karin een e-mail met de vraag of ze haar boek wilde ruilen tegen een boek van mijn hand. Ik ben blij dat ze dat heeft gedaan, want inmiddels heb ik dit 200 pagina's tellende boek met belangstelling gelezen.
De auteur, Karin Bosman, schrijft openhartig en tegelijkertijd discreet over haar eigen ervaringen. Als office manager/PA kreeg ze in een klein bedrijf te maken met grensoverschrijdend, seksueel en intimiderend gedrag van haar baas, de directeur. De inhoud van dit boek geeft een duidelijk beeld hoe seksuele intimidatie op de werkvloer van een klein bedrijf kan ontstaan. We zien hoe dit langzaamaan iemands leven negatief beïnvloedt, de (veelal ontwijkende) reacties van andere personeelsleden hierop in het bedrijf, maar ook hoe het slachtoffer van seksuele intimidatie uiteindelijk terugvecht en via de rechtbank haar gelijk haalt.
Reacties op seksuele intimidaties zijn verschillend
Iedere persoon reageert anders op ongewenst seksueel en/of intimiderend gedrag. De één bijt direct van zich af, met woorden of een lichamelijke reactie, de ander trekt zich terug in zichzelf, gaat emotioneel op slot en doet alsof er niets is gebeurd. Je kunt niet zeggen hoe jij zou reageren, totdat je dit zelf hebt meegemaakt.
Karin Bosman vertelt in 'Spugen op de tosti van Hans' hoe zij reageerde, telkens wanneer de directeur van het bedrijf waar ze werkte haar seksueel benaderde. Klopte dat wel, die ene kus? Zag ze dat misschien verkeerd? Ze probeerde normale verklaringen te vinden voor ongepaste en ongewenste lichamelijke aanrakingen, vreemde sms-jes, liefdesbetuigingen, geile foto's en whats-app-berichtjes. Wat moest ze ermee? Karin was een rustige vrouw die haar baas niet direct tegensprak of van repliek diende. Ze werd stil en stiller. Besloot te zwijgen over wat haar overkwam in de hoop dat ze het verkeerd zag. Daarna hoopte ze dat het op een dag zou ophouden... maar het werd alleen maar erger.
In haar boek zie je heel goed hoe het proces van seksuele intimidatie stap-voor-stap verloopt en krijg je (meer) begrip voor de emotionele rollercoaster waarin slachtoffers van seksuele intimidatie zich bevinden.
Ongepast seksueel getint gedrag bij een sollicitatiegesprek
Jaren geleden werkte ik in het bedrijfsleven. Een keer solliciteerde ik op een vacature: commercieel medewerkster bij een klein bedrijf in de schoenenbranche. Het sollicitatiegesprek kon alleen plaatsvinden 's avonds laat om 21.30 uur in het bedrijfspand. Het was winter, vroeg donker. Een verlaten bedrijventerrein, een al even leeg kantoorpand... al mijn zintuigen stonden op scherp. Ergens vond ik dit niet kloppen, maar goed, ik had werk nodig.
De man waarmee ik het gesprek moest voeren, bleek de directeur van het schoenenbedrijf te zijn. Hij wilde alle sollicitanten persoonlijk '(goed)keuren'. Volgens hem kon ik er qua uiterlijk mee door, ik werd 'sexy genoeg' bevonden voor de functie en voor deelname aan beurspresentaties. Diploma's deden er niet toe. Hij vertelde me - met vette knipoog en grote grijns - dat hij altijd met zijn commercieel medewerkster naar beurzen ging in het buitenland, daar hoorden vanzelfsprekend diners en hotelovernachtingen bij. Naarmate het gesprek vorderde boog hij zijn lichaam steeds meer naar mij toe. Ik vond hem eng. Het kwam niet tot een lichamelijke aanraking, maar hij ademde (ongewenste) seks uit al zijn poriën. Dan maar geen functie in de schoenenbranche. Ik rondde het gesprek af zo snel als ik kon en vluchtte ongeveer zijn bedrijfspand uit.
Een jaar na deze merkwaardige sollicitatie hoorde ik via via dat deze directeur al veel commerciële medewerksters 'versleten' had. Ik vroeg me af of zijn assistentes wel vrijwillig het bed met hem hadden gedeeld. Van seksuele intimidatie had ik toen nog nooit gehoord. Dit voorval is lang geleden gebeurd, maar toch krijg ik nog steeds een licht onpasselijk gevoel als ik reclame zie voor 'zijn' schoenenmerk.
Als dit nog steeds zo'n uitwerking op mij heeft, hoe moeten slachtoffers van langdurige seksuele intimidatie zoals Karin Bosman zich dan wel niet voelen...
Ongepaste liefdesbetuigingen in een therapiepraktijk
Nog een privé-voorbeeld van ongepast gedrag. Komt een mannelijke cliënt bij de therapeut, ik. Hij is nog maar net binnen of schuift de stoel waar hij op zit 'gezellig' dicht tegen me aan. Vertelt dat hij speciaal een therapie-afspraak heeft gemaakt met mij omdat ik van die mooie ogen heb, blablabla, en nog wat andere lichamelijke 'ik vind je leuk'-opmerkingen die niets maar dan ook niets met therapie te maken hebben.
Gelukkig had ik op dat moment al geleerd dat er gedragscodes bestaan en (lichaams)grenzen tussen therapeut en cliënt. Daarom stond ik op uit mijn stoel en schoof zijn stoel terug op de plek waar die hoorde. Zei: 'Wat je nu zegt heeft niets met therapie te maken. Ik ben gelukkig getrouwd en wil dit graag zo houden. Dus, of we hebben nu een consult over het probleem dat je wilde inbrengen of je vertrekt'. De grenzen tussen ons waren direct weer helder en het consult verliep verder normaal.
Ongepast seksueelgevoelig gedrag komt niet alleen voor op de werkvloer van een bedrijf, maar ook in een therapiepraktijk. Het is dan prettig om te weten hoe je op je strepen kunt staan als therapeut. En dan heb ik het nog niet eens gehad over mannelijke therapeuten die grensoverschrijdend seksueel gedrag vertonen ten opzichte van hun vrouwelijke cliënten of over 'energetische behandelaars' die eisen dat vrouwen al hun kleding uittrekken voor een wel heel speciale behandeling. Of vrouwelijke masseuses die mannelijke cliënten een happy ending-behandeling willen geven, terwijl de klant daar echt niet op zit te wachten. Seksueel ongepast gedrag kan afkomstig zijn van zowel mannen als vrouwen...
Spugen in een plastic bekertje automatenkoffie - getreiter op de werkvloer
Lang voordat ik therapeut werd, werkte ik als directie-secretaresse/PA bij een grote multinational. Af en toe moest ik daar in mijn functie een vrouwelijke collega vervangen. Zij werd iedere dag op slinkse wijze getreiterd door haar baas alsof ze slechts goed genoeg was om zijn koffie te halen of een afgevallen knoop aan zijn jas te zetten. Privé was deze man getrouwd met een vrouw die voor hem kroop en sloofde, dit gedrag verlangde hij ook van zijn secretaresse op de werkvloer.
Alhoewel ik probeerde mijn collega te leren hoe ze voor zichzelf op kon komen door verbaal sterker te reageren, was haar baas met zijn getreiter sterker. Iedere dag had hij wel iets anders waarmee hij haar kleineerde of negatief 'wegzette'. Op den duur kroop ze bijna voor hem, uit angst. Persoonlijk had ik weinig last van deze arrogante kwast. Ik gaf hem telkens een grote mond, zei dat hij zo niet met vrouwen moest omgaan. Goddank was hij niet mijn leidinggevende, anders had ik wellicht anders gereageerd.
De titel 'Spugen op de tosti van Hans' - Karin spuugt symbolisch op de tosti die ze iedere dag voor de directeur moet klaarmaken - deed me denken aan wat mijn collegaatje toen deed. Iedere ochtend spuugde ze in het plastic bekertje automatenkoffie dat ze voor haar baas moest halen, haar enige daad van verzet. Dat hij haar spuug - in de koffie - opdronk deed haar goed. Toch kon ze niet tegen hem op. Stelselmatig werd ze gekleineerd, figuurlijk gezien werd ze steeds kleiner, letterlijk gezien kromp ze in elkaar wanneer hij haar toesprak. Uiteindelijk belandde ze thuis, zonder werk, in de ziektewet.
Ik zag veel gelijkenissen met Karins beschreven ervaringen in haar boek. Dagelijks getreiter, of dat nu seksueel is of niet, kan een geïntimideerd slachtoffer enorm uit evenwicht brengen, emotioneel kwetsbaar maken en zelfs lichamelijk ziek.
Tosti-persoonlijkheden
Karin Bosman heeft in haar boek keurig netjes de erin voorkomende personen andere benamingen gegeven, zijnde 'tostipersoonlijkheden', zoals Meneer, Oortjesman, Engel, Surfneus, Moreelbesef, Zachtgekookt ei, Advocaat en zijzelf als Ik. Alle gebeurtenissen die ze meemaakte spelen zich in haar verhaal af op 'het podium van een theater', synoniem voor de werkvloer van een niet nader te noemen bedrijf. Door de belevenissen een beetje in romanvorm te gieten blijft de auteur uit de gevarenzone van mogelijke represailles van het bedrijf/de directeur in kwestie.
Op tweederde van 'Spugen op de tosti van Hans' kwam ik kleine tekst- en stijlfoutjes tegen en nogal wat herhalingen, maar echt storend was dat niet bij het lezen. De auteur is zeker geslaagd in haar opzet: ze laat zien hoe seksuele intimidatie iedereen kan overkomen, haar emotionele reacties hierop, en haar verwoede pogingen om recht te halen en 'haar oude leven weer terug te krijgen'.
Het taboe doorbreken - voor wie is dit boek bedoeld?
Eén op de tien werknemers heeft last van seksuele intimidatie op de werkvloer. Karin Bosman wil het taboe doorbreken dat seksuele intimidatie niet zou bestaan. Dat is gelukt.
'Spugen op de tosti van Hans' (ISBN 978-90-484-9050-9/Literoza) kan ik aanbevelen aan vertrouwenspersonen en personeelsmanagers werkzaam in het bedrijfsleven, en aan hulpverleners, therapeuten en coaches die werken met cliënten die het slachtoffer werden of nog steeds zijn van grensoverschrijdend gedrag en seksuele intimidatie.
Meer informatie vind je op de volgende websites:
www.spugenopdetostivanhans.nl
www.pestenopdewerkvloer.nl
www.seriepesten.nl
www.dagtegenpesten.nl
www.kieskleurtegenpesten.be
Weggepest worden op je werk - omgaan met grenzen
Nu lijkt het misschien vanwege mijn gegeven eigen voorbeelden alsof ik zelf zo gemakkelijk grenzen aan kan geven, maar dat is iets wat ik door de jaren heen ook heb moeten leren. Weten wie je bent, wat je waard bent, waar je grenzen liggen ten opzichte van anderen...
De keer dat het mij echt niet lukte om tegen pesterijen op de werkvloer in te gaan, was in de functie van afdelingssecretaresse bij een dienstverlenende organisatie. De dame die aan het hoofd van de afdeling stond treiterde elk jaar een kwetsbare nieuweling weg om haar eigen gezag overeind te houden.
Ik was toen jong en gevoelig. Deed extra mijn best om te laten zien wat ik kon. Werkte vier van de vijf werkdagen per week over. Wilde alles goed doen, géén fouten maken. 'Het hoofd' had vlug door wat mijn zwakke plek was, iedere dag hoorde ik wat ik allemaal fout deed. Fouten van anderen werden in mijn schoenen geschoven.
Na een jaar riep ik tegen alles en iedereen 'sorry, dat is mijn schuld', soms voordat ik aan een taak begon. Ik was doodsbang geworden om fouten te maken en dacht bij alles was fout ging of kon gaan dat ik het dan wel gedaan zou hebben. Tenslotte nam ik verdrietig zelf ontslag, koos voor een andere werkomgeving, een nieuwe opleiding, een ander vak. Stilletjes verdween ik van dat werktoneel, gleed af in de 'tosti-Bermuda-driehoek', zoals Karin dat zo mooi verwoordt in haar boek. In het 'theater' waar zij werkte verdwenen meer dan 26 medewerkers in relatief korte tijdspanne door de verziekte werksfeer. Er hoeft maar één rotte appel in het personeelsbestand te zitten ... en de negatieve effecten kunnen groot zijn.
Reïncarnatietherapie, herpak je kracht
Het heeft mij jaren geleden veel therapiesessies als cliënt gekost om me na dat zelfgenomen ontslag weer de moeite waard te vinden. Voordat ik als zelfstandig regressie- en reïncarnatietherapeut adequaat kon werken met trauma's van anderen moest ik eerst mijn eigen trauma's uit het verleden aanpakken en emotioneel verwerken. Ik heb gekeken naar en geleerd van situaties uit vorige levens waarin sprake was van onaffe karmische relaties (waarom pakt juist persoon X jou aan en niet een ander?), grensoverschrijdend gedrag (schuldgevoelens voortkomend uit daderlevens) en oude geloofsstructuren als slachtoffer. Emotionele zaken uit het verleden verwerken gaf me ruimte om in het hier-en-nu beter op mijn grenzen te letten. Ik werd weer krachtig, durfde me te uiten, de angst om fouten te maken verdween. Die laatste pijnlijke treiterervaring op de werkvloer bracht me overigens veel goeds, al zag ik dat pas enkele jaren later toen ik het overzicht weer terughad.
Vorige levens
In 'Spugen op de tosti van Hans' zullen doorgewinterde reïncarnatietherapeuten die op uitspraken van cliënten letten tekstaanwijzingen vinden die te maken hebben met onaffe vorige levens van de auteur (o.a. met betrekking tot de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog). Vooral in het begin van het boek: van tosti-wet naar tosti-hel, mensen die verdwijnen, gevangen raken in het web van de directeur, whats-appjes ontvangen en 'het veld leeglaten', het aangebrande tosti-ijzer). Met de beelden die ik daarbij zag, werd het voor mij helder waarom Karin Bosman niet direct optrad tegen de directeur met zijn misselijkmakende avances. Als je van een leven in oorlogstijd op onbewust niveau hebt onthouden dat 'getreiterd worden en je stil houden' de beste overlevingsstrategie was, ga je dat automatisch een leven erna herhalen. Met reïncarnatietherapie kun je gelukkig zulke oude overlevingsstrategieën aanpakken opdat je je kracht in het hier-en-nu terugkrijgt.(Kijk voor praktijkverhalen waarin 'taal' en 'uitspraken' een rol spelen op www.vorigelevens.nl, zoals 'Diehards in de war' of gratis te downloaden e-boeken).
Ik hoop van harte dat Karin Bosman in staat zal zijn ook iets positiefs te halen uit haar moeilijke periode. Volgens mij gaat dat lukken, haar boek met als missie seksuele intimidatie bespreekbaar te maken, is er al.
Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapeut/auteur
Informatie over therapie/praktijk: wwwww.vorigelevens.nl
Op dit Blog Vorige Levens vind je aanverwante blogartikelen. Zet in het zoekfilter linksboven op de webpagina zoekwoorden als 'seksueel misbruik', 'grenzen', 'oorlog' enz.
