Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie

Marianne Notschaele-den Boer - vorige levens - reïncarnatietherapie
Marianne op Twitter (klik op afbeelding)

1 maart 2014

'Brein in brand' - Susannah Cahalan - boekreview

Boekrecensie 'Brein in Brand' - Susannah Cahalan

Een auto-immuunziekte op de voet gevolgd

'Brein in brand' is een openhartig verslag van een journaliste uit New York, Susannah Cahalan, die op eerlijke en kwetsbare wijze beschrijft hoe ze als 24-jarige jonge vrouw op een dag de alledaagse werkelijkheid verruilde voor een maand van gekte (ISBN 9789491845093, Maven Publishing BV).
Het begon met kleine dingen. Susannah werd achterdochtig, ze beeldde zich rare dingen in. Dit verergerde snel, ze werd paranoïde en ging hallucineren. Vervolgens kreeg ze moeite met spreken en bewegen, ze werd catatonisch.
Een ziekenhuisopname volgde; haar lichamelijke en geestelijke toestand verslechterde. Artsen zochten naar een oorzaak, maar vonden niets. Tot een neuroloog ontdekte dat Susannah leidde aan een zeldzame auto-immuunziekte - Anti NMDAR encefalitis - waarbij haar eigen lichaam haar hersenen aanviel. 


Reconstructie

Susannah reconstrueerde alle persoonlijke gebeurtenissen in aanloop naar, tijdens haar 'maand van waanzin' en gedurende haar langzame herstelperiode. Hiervan doet ze nauwgezet verslag in 'Brein in Brand' aan de hand van vele gesprekken die ze voerde met familie, vrienden, artsen en verplegend personeel. Ze gebruikte dagboekaantekeningen van haar ouders, in het ziekenhuis gemaakte video-opnames en alles wat ze als journaliste kon vinden aan medische informatie. Zelf was ze een maand aan herinneringen kwijt. Soms komen flarden daarvan terug.
Susannahs verhaal, een mix van autobiografie en journalistiek verslag, zit goed in elkaar, leest gemakkelijk weg en is duidelijk in alle voorgeschotelde medische kennis. 'Brein in Brand' is een boeiend boek, in een nette vertaling van Willem van Paassen. Ik las de e-bookversie vrij snel uit. 
Daar waar ik niet zo geïnteresseerd was in de grote hoeveelheid medische details en uitleg over ziektebeelden, kon ik zonder problemen stukjes overslaan.

Voor wie?

Dit boek is geschikt voor een groot en breed georiënteerd lezerspubliek: artsen kunnen hun algemene medische kennis bijspijkeren op het gebied van auto-immuunziekten, verplegend personeel in ziekenhuizen zal beter begrijpen hoe onmachtig een patiënt zich kan voelen tijdens een ziekenhuisopname, lezers met belangstelling voor auto-immuunziektes of psychoses zullen de uitgebreide medische achtergrondinformatie waarderen.

Filmpje Susannah Cahalan

Via deze link kom je terecht op een filmpje (Engelstalig) van een uur: Susannah Cahalan leest stukjes voor uit haar eigen boek en beantwoordt vragen van lezers. Bij sommige passages geeft ze extra uitleg.

Auto-immuunziekte en paranormale oorzaken

Als hoogsensitieve vrouw - en als reïncarnatietherapeut - las ik Susannahs verslag vanuit een hele andere invalshoek. Ik vind het een sport om tussen de regels van een boek door te lezen. Mij vallen terugkerende herhalingen of specifieke uitspraken op: wat schrijft Susannah zonder dat ze dit wellicht zelf beseft? Als je terugkerende, eruitspringende uitspraken rubriceert, kom je tot verrassende ontdekkingen.
Waarom krijgt juist zij last van 'een lichaam dat hersenen aanvalt'? En is dat wel haar eigen lichaam? Wat, als medici paranormale gebeurtenissen zouden laten meewegen bij verklaringen vinden voor een auto-immuunziekte? Zou een patiënt dan eerder of anders, of misschien beter, geholpen zijn?
Zijn Susannahs 'vreemde en onverklaarbare' lichamelijke en geestelijke verschijnselen mogelijkerwijs in een heel ander kader te plaatsen? Wat, als haar gedachte 'mijn lichaam valt mijn hersenen aan', in werkelijkheid een entiteit betreft: een energie'lichaam' van een overledene, dat plaats wil nemen in háár lichaam? Dan gaat het wel degelijk om een 'aanval', maar een van buitenaf, met verstrekkende gevolgen voor de gezondheid van de aangevallene.
Medici zoeken soms wanhopig naar rationele verklaringen voor een zeldzaam of vreemd ziektebeeld en bestrijden die ziekte nagenoeg alleen met medicijnen. Ze houden mogelijke paranormale oorzaken met alle geweld buiten de deur. Paranormaal is abnormaal. Een gemiste kans, wat mij betreft.

Puzzelen met Susannahs eigen uitspraken

Bij het lezen van Susannahs verhaal kwam ik veel uitspraken tegen die aanwijzingen kunnen zijn voor een mogelijke 'aanval van niet-eigen energie', een entiteit die het lichaam van Susannah grotendeels, gedurende een aantal weken, overnam. Zij vocht hier tegen, met lichaam en geest ('brein in brand'), maar ze begreep niet wat er precies gaande was. 
Toch is ze in haar uitspraken duidelijk, ook al kunnen artsen er niets mee omdat ze niet geloven in zweeftoestanden. 
Door redigeren en tekstvertalen gaat er wel wat verloren van de energie van de auteur, maar in 'Brein in Brand' zit dankzij de goede vertaling nog genoeg emotionele informatie - in herhalende zinnen - die overeind is gebleven.

Een entiteit op zoek naar een lichaam


Regressie- en reïncarnatietherapeuten of therapeuten van andere disciplines die met paranormale ervaringen werken of met niet-eigen energie, ook wel entiteiten, obsessieve energieën of obsessoren genoemd - zullen dit boek zeer de moeite waard vinden om te lezen. 
Susannahs nauwgezette verslag over wat haar overkwam geeft een bijzonder goed en zorgvuldig opgetekend beeld hoe een entiteit een ander lichaam (en brein) kan benaderen met het doel de zielsenergie uit dat lichaam te werken.
Vind je dit allemaal paranormale flauwekul, wees gerust, in het boek 'Brein in Brand' gaat het over medische en verifieerbare zaken. Alleen ergens achterin het boek wordt vaag wat gezegd over dissociatie/uittredingen, wanneer vergelijkingen worden getrokken tussen een psychose en een auto-immuunziekte.
Sta je open voor het gegeven dat er meer is tussen hemel en aarde, dus ook dat een ziektebeeld een paranormale oorzaak kan hebben, lees het boek nog een keer met onderstaande informatie in je achterhoofd.



Entiteit in conflict met Susannahs zielsenergie

Als je bepaalde zinnen die Susannah 'gewoon' gebruikt in haar boek om van alles en nog wat te beschrijven uit haar tekst licht en achter elkaar zet, krijg je een  beter idee wat ik bedoel. (Tussen haakjes de paginanummering, ebook). Als artsen op een andere manier zouden luisteren naar wat patiënten zeggen - vooropgesteld dat ze daar überhaupt de tijd voor zouden hebben - zouden ze verrassende dingen ontdekken.
Susannah had te maken met een entiteit, de energie van een overleden persoon. Deze entiteit nestelde zich in haar aura/energieveld en probeerde de zielsenergie die in en bij Susannahs lichaam hoorde, eruit te duwen. 
Gevolg: Susannah was de ene keer deels wel en de andere keer deels niet met haar zielsenergie in haar eigen lichaam. Tijdens de maand van gekte verkeerde Susannah met haar zielsenergie uit, vlak naast of boven haar lichaam. De aangehechte entiteit nam het bijna een maand lang over. 
Door het 'gevecht' om het lichaam - Susannah stond het niet af, de entiteit bleef proberen het lichaam in te nemen - volgde een conflict, zeg maar een ontsteking van de hersenen. Susannahs brein stond in brand. Auto-immuunziekte, best een passende term: 'het immuunsysteem ziet cellen en stoffen als lichaamsvreemd'. En Anti NMDAR encefalitis: 'de hersenen raken ontstoken als gevolg van afweerstoffen'. Susannahs brein verweerde zich tegen de entiteit: lichaamsvreemd, afwerend.

Hieronder zie je zinnen die op deze gebeurtenis slaan:
- "Veruit het grootste deel van die tijd blijft leeg of op een grillige manier vaag."(8)
- "Het bewustzijn dat mij als mens definieert was toen niet aanwezig."(10)
- "Er trekt iets aan me."(12)
- "Intellectuele huisvredebreuk"(37)
- "Stel dat hij mij in de gaten houdt?"(39)
- "Een vreemdeling staarde me vanuit de spiegel aan."(40)
- "Zo gedraag ik me nooit."(40)
- "Ik leek wel bezeten."(42)
- "Verdoofd gevoel, dat langs de linkerkant van mijn lichaam was afgedaald"(44)
- "Vervuld van een vreemde kwaadaardigheid."(54)
- "Ik voel me gewoon verdoofd en niet mezelf."(56)
- "Ze houden me vast voor iemand zonder persoonlijkheid."(59)
- "Diepgewortelde vecht- of vluchtangst."(70)
- "Ook al houdt de ziekte zich maar even gedeist voor ze weer toeslaat."(72)
- "Ik voel me helemaal zweverig."(75)
- "Bleekgroene elektrische werverlingen"(81)
- "Ik voelde de kleuren vibreren in mijn tenen."(82)
- "Er is iets mis met me. Zo gedraagt een krankzinnige zich."(83)
- "De huilbui kreeg nu mijn hele lichaam in zijn greep; ik werd er een speelbal van."(84)
- "Ik kende hem nauwelijks."(86)
- "In werkelijkheid was ik heel ver weg.(92)
- "Ik voelde hoe mijn 'ik' terugkeerde in mijn geaarde lichaam."(92)
- "Ik kan mezelf van bovenaf zien, alsof ik boven mezelf zweef en naar beneden kijk."(93)
- "Net alsof ik in de stream van consciousness van een vreemde tuur. Ik herken degene aan de andere kant van het scherm niet als mezelf."(146)
- "Iets in mijn moeder dacht dat de oude, verantwoordelijke ik nog ergens in mij zat."(175)
- "Het kwam er op neer dat ik er niet meer was."(176)
- "Ik had het gevoel dat ik was verdwenen."(196)
- "Ik functioneerde met vertraging en antwoordde pas na enkele seconden op eenvoudige vragen."(256)
- "Anti-lichamen... een algemeen proces dat is bedoeld om snel van ongewenste bezoekers af te komen."(273)
- "Ik klonk zo anders."(277)
- "Ik maak onbeholpen slaande bewegingen in de lucht alsof ik een spook van me afhoud."(284)
- "Als het verder achteruit bleef gaan, ze me werkelijk voorgoed kwijt zouden kunnen raken."(288)
- "Hij merkte dat ik ergens daarbinnen nog bestond."(312)
- "Ik kijk hoe hij zwaait en ben ervan overtuigd dat ik hem voorgoed kwijt ben."(385)
- "Meer kan ik niet oproepen van hoe het was om me zo volkomen gescheiden van mezelf te voelen."(400)
- "Wou dat ik als een engelbewaarder kon neerdalen om deze zielige, verloren echo van mezelf te helpen beschermen."(402)
- "Mijn oude persoonlijkheid was nog intact. Ze was alleen verstopt."(416)
- "Hoe het met mij ging? Ik wist niet eens meer wie 'mij' was."(470)
- "Hield zich in die bende in het Hell's Kitchen appartement iets kwaadaardigs schuil?"(476)

Informatie over de 'aanvallende energie'

Sommige zaken die Susannah zich afvroeg zijn niet haar eigen gedachten, maar 'gedachten'/energie afkomstig van de entiteit die in haar energieveld/aura binnendrong en zich definitief wilde nestelen in haar lichaam. Deze energie was boos en dwingend, eigenschappen die Susannah niet had en die familie van haar ook niet als zodanig bij haar (her)kende.
Als ik opnieuw een aantal van Susannahs zinnen uit haar verslag haal en ze bij elkaar neerzet, krijg je dit: verwijzingen naar een onbekende persoon - dit kan een man of vrouw geweest zijn - die stierf, maar nog niet dood wilde.
Deze energie was boos op alles en iedereen in zijn/haar omgeving en wilde een lichaam dat leefde. Deze zielsenergie (entiteit) verliet zijn/haar dode lichaam en ging op zoek naar een lichaam dat toegankelijk was: een levende persoon met een zwak energieveld/aura.
Op ongeveer datzelfde moment was Susannah een hardwerkende journaliste, altijd bezig met het halen van deadlines. Ze was en is een gevoelig type, zat toen slecht in haar vel, dronk elke avond twee glazen wijn. Ook woonde ze in een wat ongure buurt waar zich veel verslaafden ophielden (door alcohol- en drugsgebruik wordt een aura zwakker en vertoont gaten; verslaafden zijn vaak entiteitgevoelig). In Susannahs omgeving waren hierdoor verhoudingsgewijs meer dolende entiteiten aanwezig dan in een andere buurt.

Susannahs aura/energieveld was niet sterk genoeg om deze dolende entiteit van zich af te houden:
- "Ik stak al weken niet meer goed in mijn journalistieke vel".(68)
- "Wisselgesprek."(69)
- "Dus dronk ik bijna elke avond wel iets. Om eerlijk te zijn, ongeveer twee glazen wijn op een avond."(125)

De volgende uitspraken horen bij de entiteit, niet bij Susannah. In het boek zijn dit zinnen horend bij situaties waarin ze niets begrijpt van haar gedachten of gedrag. Dat klopt ook, dit hoort bij de entiteit:
- "Die rotpillen. Die nemen mijn lichaam over. Ik word gek."
- "Geef me wat te eten, eiste ik onuitstaanbaar."(152)
- "Ongemanierd." Onhebbelijk schreeuwde ik: ik wil koffie!"..."Onbeschoft."(152)
- "Ben ik dood?... Hoe durven ze me hier neer te leggen!"(109)
- "Ik ben nog niet dood. Ik ga dood door die kerel, door die laborant."(110)
- "Ik ga hier niet dood omringd door die griezels."(110)
- "Die verstijfde persoon is me even vreemd als een onbekende en ik kan me onmogelijk voorstellen hoe het geweest moet zijn om haar te zijn."(398)
 "Ik zou haar bovenbenen willen hebben. Met haar wil ik van lichaam ruilen. Ik wou dat ik haar armen had."(466)
- "Ik voelde me triomfantelijk, opgetogen door mijn nieuwe macht. Ze luisteren als ik iets zeg."(110)
- "Ik kreeg dingen voor elkaar. Ik had macht."(154)
- "Ik ben sterker dan ik ooit ben geweest."(204)

Waarom was juist zij kwetsbaar?

Het is niet zo dat iedereen zomaar door entiteiten lastig gevallen kan worden. Daar is meer voor nodig, bijv. dat een entiteit zich herkent in de persoon die aantrekkelijk is voor 'overname': zelfde type persoon, zelfde soort emoties, zelfde verleden.
In het geval van Susannah was zij extra kwetsbaar omdat ze nog twee onaffe vorige levens had (verwijzingen daarvoor, zie hieronder). Emotioneel niet goed afgeronde vorige levens zorgen ook voor een aura dat zwak is. Iemand hoort met twee benen in het hier-en-nu te staan en een stevig energieveld te hebben, maar als dat niet het geval is lekt er als het ware energie weg en vertoont een aura ook zwakke plekken. Hierdoor was Susannahs energieveld extra vatbaar voor de komst van de entiteit, die niet meer weg wilde.

Vorige levens invloeden

Twee vorige levens van Susannah - eentje met het thema 'strijd/vechten' (woI) en eentje met het thema 'zwakzinnig zijn' (jaren '70) - zorgden ervoor dat de entiteit zich als een magneet aangetrokken voelde tot haar. Had ze die vorige levens niet gehad, of al emotioneel verwerkt, dan had de entiteit waarschijnlijk een ander slachtoffer gezocht om zich aan te hechten. Niet voor niets worden deze niet-eigen energieën ook wel 'aura-lifters' genoemd. Ze liften tijdelijk mee op de energie van anderen. Maar Susannah ging (onbewust) het gevecht aan, en ze won!

Verwijzingen naar vorig leven gekte - jaren '70: psychiatrie

Hierna volgen tekstverwijzingen - voor de puzzelaar die het boek (nogmaals) wil gaan lezen - die te maken hebben met een vorig leven in de jaren zeventig, waarin 'Susannah' sterft tijdens een gedwongen opname in een psychiatrische inrichting. Op het moment van sterven bevindt het lichaam zich in een dwangbuis. Vermoedelijk heeft ze in de psychiatrische inrichting in de isoleercel gezeten en veel electroshocks ondergaan; hierbij wordt het energieveld uit het lichaam geslingerd. Net zoals Susannahs energieveld nu uit haar lichaam werd geduwd door de aanvallende entiteit.


Dwangbuis
- "Aan het bed gekluisterd, dwangbuis."(12)
- "Ik trek de plastic snoeren los. Mijn schedel prikt. Vluchtgevaar."(14)
- "Vooral tegen de deadline gonst het in het vertrek van de activiteit... ratelende... schreeuwende..."(19)
- "Het is vaak zo stil als een mortuarium."(20)
- "Het doodstille vertrek."(21)
- "Verbijsterd over mijn eigen dwaasheid."(26)
- "Appartement in Hell's Kitchen."(26)
- "Gevangenissen en ziekenhuizen, uitzicht op binnenplaats."(27)
- "Interview in gevangenis... vast gevangenisreporter."(28-29)
- "Krankzinnige verhalen."(30)
- "Daar slaan mijn gedachten weer op hol."(32)
- "Het had een haar gescheeld of ik was voorgoed in een inrichting beland."(33)
- "Mad Men."(42)
- 'Het is krankzinnig. Nee, je bent niet gek."(43)
- "Ik rolde met mijn ogen."(45)
- "Alsof ik naar de jaren zeventig was teruggekeerd."(47)
- "Gaf me een katoenen schort en zei dat ik al mijn kleren uit moest trekken en mijn sieraden af moest doen."(52)
- "Je gedraagt je als een idioot."(63)
- "Verwardheid. Er is iets mis met me. Zo gedraagt een krankzinnige zich."(83)
- "Ik voelde me vernederd en naakt... ik ben gestoord."(84)
- "Zenuwinstorting. Denk je dat ik gek word?"(87)
- "Ik kan niet meer terug naar mijn appartement. Ik ben zijn gevangene."(162)
- "Ze ontvoeren me! Bel de politie! Ze nemen me tegen mijn zin mee!"(163)
- "Ik moest een uitgang zoeken. Er moest een uitweg zijn. Ik klauwde uitzinnig aan de deur... maar die was van buiten afgesloten."(169)
- "Ze hebben me ontvoerd. Ze hebben me tegen mijn wil vastgehouden. Er gebeuren daar vreselijke dingen."(171)
- "Het was godsonmogelijk dat ik híer thuishoorde."(176)
- "Witte jassen. De koude ziekenhuisvloer."(176)
- "Hoe gevaarlijk ben je, op een schaal van 1 tot 10"(178)
- "Ze proberen me pijn te doen. Ze maken me belachelijk. Ze duwen injecties in mijn arm." (191)
- "Dit was mijn eerste ontsnappingspoging, maar niet mijn laatste."(192)
- "U moet me hieruit laten. Ik hoor hier niet."(194)
- "Ik word gek. Ik word gek."(210)
- "Ik ga hier dood. Dit oord maakt me kapot. Laat me er alsjeblieft uit."(233)
- "Mijn tong draaide als ik sprak; ik kwijlde als ik moe was, liet mijn tong uit mijn mond hangen."(249)
- "We kwamen langs een oud gesticht dat Fair Oaks heette en dat nu een afkickcentrum voor drugsverslaafden is."(395)
- "Ik weet nu wat het is om gek te worden."(474)
- "Een halfwaardig bestaan in een inrichting."(478)
- "Oranje bandje, vluchtgevaar."(562)

Verwijzingen naar vorig leven strijd/oorlog

En hier de teksten die slaan op een vorig leven in oorlogstijd, vermoedelijk woI, 1914-1918):


1e wereldoorlog: loopgraven
- "Weerloos tegenover dit bombardement."(82)
- "Verlichting was fel/levensgevaarlijk."(82)
- "Een grotere, heviger veldslag."(104)
- "Dat ik begon te capituleren."(109)
- "Een vooroorlogs herenhuis."(128)
- "Huis van mijn vader... 'oorlogskamer'"(165)
- "Het was een kortstondige capitulatie."(224)
- "Dokter N. dia's lieten legers boze ontstekingscellen uit mijn afweersysteem zien die zenuwcellen in de hersenen aanvielen."(331)
- "Haar woorden vlogen hem als granaatscherven om de oren, pats, pats."(361)
- "Onderbrak hij het spervuur."(362)
- "De elektronische prikkels tussen neuronen in mijn frontaalkwabben vuurden vermoedelijk onvoldoende of ze schoten mis..."(444)
- "Mijn vader en ik waren ten strijde getrokken, hadden gevochten in de loopgraven en waren er tegen alle verwachting in levend en ongeschonden uitgekomen. Er zijn weinig ervaringen die mensen nader tot elkaar kunnen brengen dan oog in oog te staan met de dood."
- "Dit artikel was mijn bevrijding."(618)
- "Het gevoel gehad dat ik tot een exclusieve groep behoorde van gewonden die nog konden lopen zonder kameraden om oorlogsverhalen mee te delen."(524)
- "Waarom besloten mijn antistoffen in de aanval te gaan?"(527)
- "Oorlogsveteranen."(531)

De 'kloktest' (blz. 304) is het begin van het genezingsproces van Susannah. Hoe passend, want gebeurtenissen uit twee vorige levens - uit een andere tijd - lopen op dat moment door elkaar.

Fictie?

Susannah schrijft op blz. 556 "Als ik me alleen maar hallucinaties herinner, hoe kan ik dan vertrouwen op mijn eigen verstand? Het kost me tot op de dag van vandaag moeite om feit en fictie uit elkaar te houden."
Als ik dat lees, zou ik haar wel willen toeschreeuwen: je bent normaal! Je hebt alleen last gehad van vorige levens en een entiteit, omdat je zo gevoelig bent, omdat je aura zwakke plekken vertoonde. Hoe gezonder je wordt, hoe steviger je energieveld, hoe meer je weer gewoon Susannah bent.
Maar ja, als artsen en vele anderen paranormale oorzaken en het bestaan van vorige levens of entiteiten onder onzin of fictie blijven scharen...
Daarom schrijf ik ook dit tamelijk lange blogartikel, in de hoop dat er ergens een student medicijnen, psychiater/psycholoog/arts met open mind op een andere manier naar een 'onverklaarbaar ziektebeeld' leert kijken.
Ik las dat de kosten voor Susannahs ziekenhuisopname, medicijnen en zorg voor haar genezingsproces ongeveer een miljoen heeft gekost. Een miljoen! Dat had met bijv. reïncarnatietherapie in combinatie met paranormale therapie echt veel en veel goedkoper gekund. 

HSP - hoogsensitief

Susannah heeft een bijzonder interessant, persoonlijk, en goed leesbaar (medisch georiënteerd) boek geschreven over de zeldzame auto-immuunziekte Anti NMDAR encefalitis, met zijsprongen naar prima achtergrondinformatie over psychose en schizofrenie. 
Ik raad aan dit boek 2 x te lezen: eerst gewoon en daarna nog een keer. Houd bij de tweede keer de mogelijkheid open dat er misschien zoiets bestaat als entiteiten of voorbije levens. Wie weet verbreed je je eigen scope. Zo niet, even goede vrienden.
Ik vermoed dat mijn manier van lezen/kijken/voelen (HSP/hoogsensitief) - zoals spontaan beelden opvangen over vorige levens of andere persoonlijke informatie van een auteur aan de hand van uitspraken - pas over tientallen jaren gewoon wordt. Dan zullen er veel meer hooggevoelige personen zijn die tijdens het lezen van een boek als 'Brein in Brand' beelden en informatie opvangen van een auteur, want geschreven zinnen bevatten nu eenmaal persoonlijke energie, en daardoor ook informatie.

Uitspraken en ziektebeeld

Meer lezen over hoe uitspraken van cliënten verbonden kunnen zijn met (gezondheids)problemen? 
Kijk op mijn website bij de boeken 'Diehards in de war', 'Waarom Esther geen Robinson werd', 'Lichte zeden onder de zoden' en 'Hé, waar ken ik je van?', boeken waarin praktijkvoorbeelden reïncarnatietherapie zijn verwerkt.

Aanverwant blogartikel: spirituele psychose

Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl