 |
| Audio-boek 'Het Heeft Zin' van Els de Schepper |
Els de Schepper - 'Het Heeft Zin' - (audio)boek
Laatst bladerde ik nog eens in het boek Het Heeft Zin - in oorsprong is het altijd goed (2002, nog als audioboek verkrijgbaar) van de Belgische cabaretière Els de Schepper. Op een hele toegankelijke, humoristische manier vertelt ze daarin over haar eigen ervaringen en spirituele ontwikkeling, aangevuld met grappige tekeningen van de hand van Charles Cambré.
Aan het buffet van het leven
Met goedkeuring van Els de Schepper mag ik hier een passage citeren uit haar boek 'Het heeft zin' (blz. 226-229):
"Als ik weer eens in de miserie zit (en inmiddels weet ik dat dit een groeikans is blablabla maar niettemin voel ik me toch klote), dan verzucht ik dikwijls: 'Verdorie toch, waarom heb ik teveel spinazie met spek op mijn bord geschept? Ik ben helemaal niet zo gek op spinazie met spek!'
Wat bedoel ik daar nu mee? Wel, ik stel me altijd voor dat je vóór je aan een leven begint, dus dit impliceert dat je in reïncarnatie gelooft en leven voor en na de dood, dat je dan verzamelt in een grote witte eetzaal met een zelfbedieningsbuffet. Als je nou niet in reïncarnatie gelooft, doe dan maar even alsof en denk de oefening mee.
Je staat in die grote witte zaal en schuift mee aan het buffet. Het is tijd dat je aan een nieuw leven begin en je hebt net met God afgesproken wat je opdracht, je missie zal zijn in het nieuwe leven dat je gaat beginnen. Je gaat de ingrediënten verzamelen die je nodig hebt om in dit leven te kunnen stappen. Je pakt een plateau en neemt mes en vork (je wapens en verdedigingsmechanismen) en een servet (je mogelijkheid om de boel op te ruimen, met een nieuwe lei te kunnen beginnen).
Eerst begin je met soep: je hebt de keuze uit tomaten of kervel (Ah, een zuiderse familie of één meer in het noorden). Je kiest tomaten, want die lust je liever. Nadien neem je een slaatje van gefrituurde inktvisringen (de taaie oefeningen in het leven, de eventuele trauma's en moeilijkheden waar je op zal botsen) en dan de hoofdschotel. Wat zul je nemen? Moeder Maria staat aan de bediening en helpt je om te kiezen. Je wil de overheerlijke lasagne nemen (een Italiaanse omgeving lijkt je wel wat, veel commotie, luidruchtig leven), maar helaas steekt Moeder Maria daar een stokje voor. Ze wijst je er liefdevol op dat je beter de spinazie met spekjes neemt, omdat je dan véél meer kans hebt om te leren wat je moet leren in dat leven. Ze geeft je zelfs nog wat extra spinazie. En je denkt, waarom niet, ik kan dit wel aan, het leven is een spel, en je schept nóg meer spinazie op je bord. Je geeft jezelf ook extra veel spekjes. De spinazie staat symbool voor de sterkte die je hebt om alle oefeningen in het leven aan te kunnen, om het spel goed te kunnen spelen. Helaas staan de spekjes voor alle varkens die je in het leven zult ontmoeten en die zullen proberen van je te profiteren, je te besmeuren en je varkenspest te geven. Maar je weet dat het een spel is en je wil het spelen. Je krijgt nog wel een chocoladetoetje mee en daar ga je dan: met een overvol plateau loop je de eetzaal uit richting jouw nieuw samengesteld leven. Je passeert nog even langs God voor wat overleg en hier en daar een aanpassing (God vraagt of je toch niet iets té veel op je bord hebt genomen, maar nee, je bent er zeker van dat je het aankan) en dan begint het. Vanaf het moment dat je in het leven stapt, vergeet je volledig dat je dit allemaal zelf hebt bekokstoofd en weet je niet meer waarom je zoveel klootzakken in je leven tegenkomt. Je vraagt je af waarom jou altijd die miserie overkomt en van de leuke dingen schijn je niet meer te kunnen genieten. Maar ergens schijn je wel altijd de kracht te vinden om opnieuw te beginnen en langzaam maar zeker begint er iets bij je te dagen. Je ziet in dat de gebeurtenissen in je leven hebben bijgedragen tot wie je bent, dat je makkelijker met crisissituaties om kan gaan en zelfs liefde opbrengt voor diegenen die je niet liggen. Fijn is dat, je wordt een vrolijker mens! Je hebt het nog altijd moeilijk als er een oefening op je pad komt, maar je hebt het vermoeden dat er een diepere betekenis ligt achter het gebeurde en je gaat op zoek. Zo kom je tot antwoorden die je tijdelijk tevreden stellen, maar na verloop van tijd ga je verder zoeken en je graaft steeds dieper. Tot je op een dag zo diep graaf dat je weer bovenkomt: je denkt dat je aan de andere kant bent uitgekomen maar nee, je bent precies terug waar je begonnen bent: alleen zie je nu de wereld en jezelf met zijn ware kleuren. Alles schijnt briljanter te zijn en alles is deel van één groot geheel. De spinazie met spek is op, de inktvisringen verteerd, de soep opgesoupeerd en van het toetje heb je genooooooooooten. Je hebt het allemaal tot je genomen. Je zat dikwijls zo vol met ingrediënten dat je dacht dat je zou ontploffen, maar je hebt het allemaal achter je gelaten en plotseling zie je hoe simpel en eenvoudig het is. Je opdracht is vervuld: 'je bent jezelf geworden'. Je hebt jezelf eerst moeten verliezen en je bent op zoek gegaan in alle mogelijke hoeken van het leven. Je hebt gezwoegd en gezweet, je hebt het gevraagd aan iedereen die je tegenkwam: 'Wie ben ik?' En niemand heeft je geantwoord. Je hebt al die omstandigheden uitgezocht die je zouden kunnen helpen om jezelf te vinden, maar je keerde je ervan weg. Je gaf alles en iedereen de schuld van wat je overkwam, je vervloekte de wereld en zijn miserie, maar je zag niet dat alles in de wereld samenspande om jou de weg naar binnen te tonen. En toen je jezelf dan eindelijk omdraaide en naar binnenkeek zag je plotseling wie je was en toen zei je: 'Is het zo simpel?' En de wereld antwoordde: 'Zo simpel is het!'
De sluiers vallen weg en je herinnert je plotseling wie je bent en waar het om draait. Het spel is gespeeld en je kan terug naar huis."
Het dikke boek 'De ziel die haar naam zelf koos', eveneens geschreven door Els de Schepper, zou je kunnen lezen als een soort opvolger van 'Het heeft zin'.
Hé, waar ken ik je van? - Voorwoord door Els de Schepper
Ik ben nog altijd blij dat Els het voorwoord wilde schrijven voor mijn boek over vorige levens en herkenning: Hé, waar ken ik je van? Ze eindigde dat voorwoord met: "Niets is vanzelfsprekend in dit boek, maar alles is logisch als je het vanuit een ruimer perspectief bekijkt."
In september start Els met een nieuwe one-woman-show in Vlaanderen 'Red mij!'. Alle info (speellijst met data, andere boeken, liedjes, enz.) vind je op www.elsdeschepper.com.
Marianne Notschaele-den Boer
Regressie- en reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl
